2. Θέμα 1ο, ερώτημα Γ: Απαραίτητα έπρεπε να διευκρινιστεί τι εννοείτε με τις έννοιες πρώτο και τελευταίο ψηφίο ενός τετραψήφιου αριθμού (πως διαβάζουμε έναν αριθμό; Από αριστερά ή από δεξιά;).
Νομίζω ότι εδώ δεν υπάρχει ασάφεια αφού τους αριθμούς τους διαβάζουμε πάντα από αριστερά προς τα δεξιά
π.χ. 123 --> εκατόν είκοσι τρία
4. Θέμα 4ο, ερώτημα Α: Όπως έχει διατυπωθεί το ερώτημα, μπορεί κάποιος να νομίσει ότι οι θέσεις των ομάδων διαβάζονται κατά στήλες!!! Συγκεκριμένα λέει: "και για κάθε χρονιά διαβάζει τη θέση ...." (άρα σάρωση του πίνακα κατά στήλη). Η διατύπωση έχει πρόβλημα. Θα έπρεπε οι εργασίες που ζητείται να γίνουν για κάθε ομάδα (διάβασμα ενός ονόματος και 15 θέσεων) να δίνονται σε bullets.
Συγκεκριμένα λέει
Για κάθε ομάδα διαβάζει το όνομά της και το αποθηκεύει σε μονοδιάστατο πίνακα Ομάδα[76] και για κάθε χρονιά διαβάζει τη θέση που κατέλαβε στη διοργάνωση από το 1950 μέχρι και το 2006 και Είναι φανερό νομίζω ότι για κάθε ομάδα διαβάζει όλες τις θέσεις που κατέλαβε για κάθε χρονιά, δεν καταλαβαίνω που υπάρχει ασάφεια.
5. Θέμα 4ο, ερώτημα Β: Η διευκρίνιση του ερωτήματος Ε, θα έπρεπε να δίνεται στο ερώτημα Β, διότι εκεί γίνεται πρώτη φορά χρήση της. Η λανθασμένη θέση της διευκρίνισης μπορεί να δυσκόλεψε κάποιους στην επίλυση του ερωτήματος Β.
Ναι, πράγματι έπρεπε να δίνεται εκεί, αλλά πάλι δε νομίζω ότι δυσκόλεψε αυτό. Δηλαδή ακόμα και αυτοί που δεν ξέρουν ότι στον τελικό πάνε οι 2 πρώτες ομάδες, θα το δουν παρακάτω. Πάντως έπρεπε να δοθεί νωρίτερα
6. Θέμα 4ο, ερώτημα Ε: Τι θα πει "βρίσκει το ζευγάρι που έπαιξε στον τελικό"; Εννοεί τη θέση των ονομάτων στον πίνακα με τα ονόματα ή τα ονόματα αυτά καθ' εαυτά; Ομοίως τι θα πει "τα ζευγάρια να τοποθετούνται..."; Μήπως εννοεί "τα ονόματα των ομάδων του τελικού να τοποθετούνται...."; Και ποια είναι η "κατάλληλη" δομή; Δύο μονοδιάστατοι παράλληλοι πίνακες ή ένας δισδιάστατος;
Όταν φτιάχνεις ένα θέμα και έχεις καταλήξει έχεις το εξής δίλημμα : Να κατευθύνω τους μαθητές σε ένα συγκεκριμένο δρόμο ή όχι? Προσωπικά είμαι υπέρ της 2ης επιλογής διότι μπορεί η λύση που έχουμε επιλέξει εμείς να φαίνεται πιο δύσκολη σε έναν μαθητή. Αυτό το είδα όταν έδωσα το θέμα σε έναν μαθητή και έφτιαξε μια λύση χωρίς να χρησιμοποιήσει βοηθητική δομή. Τότε κατάλαβα ότι αυτό που φαίνεται σε μένα απλό μπορεί για τον μαθητή να είναι πολύ δύσκολο και αυτό που φαίνεται σε μας δυσνόητο και άκομψο μπορεί για τον μαθητή να φαίνεται μια χαρά λύση.
Η τακτική του να λέμε στους μαθητές τι δομές πρέπει να χρησιμοποιήσουν (κακώς κατά τη γνώμη μου) πηγάζει από το γεγονός ότι έτσι εξασφαλίζουμε μοναδικό τρόπο λύσης ώστε να έχουμε ευκολότερη βαθμολόγηση. Αυτό πρέπει να απασχολεί περισσότερο την επιτροπή θεμάτων και όχι εμάς. Όπως θα δείτε και στις λύσεις που θα βγουν σε λίγες μέρες για το ερώτημα ΣΤ υπάρχουν 4 διαφορετικές λύσεις. Μία μάλιστα θα τολμούσα να τη χαρακτηρίσω ως
εξαιρετικά απλή Τώρα σχετικά με τα υπόλοιπα που λες δέχομαι ότι το διαγώνισμα ήταν λίγο παραφορτωμένο αλλά σε καμία περίπτωση δεν χρειαζόταν πάνω από 3 ώρες. 3 ώρες είναι αρκετές. Αυτό που μπορεί να δυσκόλεψε αρκετούς μαθητές ήταν ότι όλα τα ερωτήματα ήθελαν έστω και λίγη σκέψη και αυτό ίσως να ήταν λίγο πρωτόγνωρο.
Δυστυχώς έχουμε φτάσει στο σημείο ο μαθητής να μην ψάχνει να βρει τη λύση αλλά να ξέρει τη λύση και αυτό είναι λυπηρό και αυτό προσπαθούμε να αλλάξουμε με την προσπάθεια που κάνουμε κάθε χρόνο. Ειδικά φέτος αν θυμάμαι καλά είχαμε καμιά 20αριά προτάσεις για θέμα 3 και θέμα 4 και μάλιστα αρκετά πρωτότυπες, υπήρχαν πολλά καλά θέματα που δεν επελέγησαν γιατί δεν μπορούσαμε να τα βάλουμε όλα.
Τώρα αν πιάσουμε τι λέει το ενιαίο πλαίσιο προγράμματος σπουδών και το αναλυτικό πρόγραμμα του μαθήματος θα ανακαλύψουμε ότι τα θέματα που μπαίνουν κάθε χρόνο είναι πολύ μακριά από τους στόχους που έχουν τεθεί. Για παράδειγμα μιλάει για Ανάλυση Προβλήματος. Πόσα τέτοια θέματα έχουμε δει? Μήπως θα έπρεπε να κάνει την ανάλυση ο μαθητής αντί να του δίνουμε έτοιμες τις δομές? Επίσης πως θα οξύνουμε την αναλυτική και συνθετική σκέψη του μαθητή αν του ζητάμε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια (max, min, MO) κλπ?
Η μορφή ενός θέματος πρέπει να είναι τέτοια ώστε μόλις το βλέπει ο μαθητής να μην ξέρει τη λύση αλλά να κάνει μια στοιχείωδη ανάλυση του προβλήματος, έστω να μπορεί να διακρίνει τι δομές θα χρησιμοποιήσει.
Επίσης θα ήθελα να σε ρωτήσω. Το θέμα 3 σου φάνηκε απαιτητικό?