Άργησα να το δω αυτό...
Συμφωνώ πως είναι δίκοπο μαχαίρι.
Από τη μία αφαιρείται ΟΛΟ το κομφούζιο του (0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1 <> 1) = ΑΛΗΘΗΣ
από την άλλη αν το εφαρμόζεις σε πηλίκα, έχει κακό αποτέλεσμα.
Αν το πάμε κατά κανόνα, επί χάρτου στη ΓΛΩΣΣΑ έχουμε άπειρη ακρίβεια.
Μου κάθεται στο λαιμό αυτό βέβαια.
δίκοπο...
print 0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1 == 0.999999999
ούτε και αυτό δίνει True
(με 16 εννιάρια όμως αλλάζει το αποτέλεσμα)
ενώ το
print 1.0/3 + 1.0/3 +1.0/3 == 1
παράγει True
Βασικά η εντολή
print 1.0/3 + 1.0/3 +1.0/3 == 1
παράγει True για το λόγο που αναφέρεις παραπάνω συνάδελφε.
Ξεπερνά τα 16 εννιάρια κατά την άθροιση.
Κι εδώ είναι που μου κάθεται και πάλι στο λαιμό η ΓΛΩΣΣΑ. Επί χάρτου έχουμε άπειρη ακρίβεια.
Με το δίκιο του ο Άλκης θέλει να μη κάνει τα παιδάκια να τραβάνε τα μαλλιά τους,
για να κατανοήσουν γιατί 0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1+0.1 = 0.999999999 κι όχι 1.0
βάσει της πεπερασμένης ακρίβειας vs της άπειρης ακρίβειας
από την άλλη, πρέπει μάλλον τα παιδιά της Γ Λυκείου να μαθαίνουν τι τρέχει λίγο under the hood.
Αυτό όμως θα αύξανε τη δυσκολία του μαθήματος εκθετικά σε αυτό το σημείο, δίχως κάποιο ουσιαστικό όφελος για τα παιδιά.
"Αφού επί χάρτου είναι άπειρη η ακρίβεια στη ΓΛΩΣΣΑ, τι νόημα έχει να μας το εξηγείτε αυτό για τις Πανελλήνιες κύριε;"
Τι απαντάμε εδώ;
Θα μου πείτε δε τους μιλάμε ποτέ για άπειρη ακρίβεια; Για πόση ακρίβεια μιλάμε τότε;
Κι ερχόμαστε στο προβληματισμό του Άλκη!

Διότι δύο δεκαδικά είναι μια αποδεκτή ακρίβεια, κι η άπειρη ακρίβεια επί χάρτου μου κάθεται στο λαιμό.
Τελικά, στις Πανελλήνιες, υπάρχουν, οδηγίες, πλαίσιο, ρητή διευκρίνιση του
πόση είναι η ακρίβεια;
Για Πανελλήνιες αυτό μας νοιάζει. Για το τι γίνεται under the hood, μπορώ να συμφωνήσω, πως μπορούν να το μάθουν ως πρωτοετείς Φοιτητές αυτό. Δε θα δυσκολευόμουν πολύ να τους το εξηγήσω, αλλά θα μου έπαιρνε μία με δύο ώρες ανάλογα το επίπεδο της τάξης. Δεν είναι απλό να το εξηγήσεις.
Επομένως ο Διερμηνευτής μένει ως έχει, ενώ αν ποτέ το γυρίσουμε σε Python, τότε θα πρέπει ο κάθε καθηγητής να αποφεύγει παραδείγματα που εμπλέκουν οριακές συγκρίσεις πραγματικών αριθμών, όπως είναι οι επαναλήψεις με πραγματικό βήμα, π.χ. ΓΙΑ μ ΑΠΟ 0 ΜΕΧΡΙ 1 ΜΕ_ΒΗΜΑ 0.1.

Καλή σκέψη θα έλεγα. Αν γυρίσει θε python θα πρέπει να συμπεριληφθεί αυτό στο βιβλίο Καθηγητή ως ρητή οδηγία θα έλεγα και να βγάλουν εκτός ύλης το δεκαδικό βηματισμό ως εκτός πλαισίου μαθήματος φέρει πειν, στυλ "υπάρχει, γίνεται, αλλά δε θα ασχοληθούμε στο μάθημα με αυτό".
Εναλλακτικά θα ΠΡΕΠΕΙ να μιλάμε για πεπερασμένη ακρίβεια αναγκαστικά. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να γίνει έτσι στο μάθημα, φτάνει να είναι ρητά ορισμένο στην ύλη. Δύσκολο να το διδάξεις, όχι απίθανο όμως.