Συνέντευξη Διαμαντοπούλου 27/5: Πληροφορική

[poursali]

Τα σχολεία μας πάσχουν από τεχνική υποστήριξη και πραγματικά "κυνηγάμε" όποιος γνωρίζει το κάτι παραπάνω. Μέσα στο σχολείο φτιάξαμε σκηνικά (χωρίς να έχουμε την παραμικρή κατάρτιση), φτιάξαμε εργαστήριο υπολογιστών με δίκτυο (χωρίς να έχουμε καν την πιστοποίηση), φτιάξαμε εγκατάσταση ήχου για την αίθουσα πολλαπλών χρήσεων (χωρίς να γνωρίζουμε τίποτα πχ. για ενισχυτές - αλλά μάθαμε-). Δεν είναι κακό να προσφέρουμε τις -λίγες ή πολλές - τεχνικές  υπηρεσίες μας - πέρα τις διδακτικές- αρκεί να είναι μέσα στο εργασιακό μας ωράριο και να έχουμε διάθεση να προσφέρουμε και το κάτι παραπάνω έστω και με τη μορφή της προσπάθειας.

συμφωνω και μπραβο σε οσους προσπαθουν.
αλλα ειλικρινα... πιστευεις οτι καποιος πληροφορικος διδασκεται κατι απο τα παραπανω που περιγραφεις (με μια μικρη εξαιρεση για το δικτυο που λες)?
και ειλικρινα δεν εχουν καμια απολυτως σχεση με διδασκαλια αυτα που περιγραφεις.

[Δημήτρης Κανάς]

Βασικά στεναχωριέμαι να βλέπω - Και δασκάλους - που κάνουν απλά την ώρα τους και μετά καρφί δε τους καίγεται για τα υπόλοιπα. Έτσι μένουν βιβλιοθήκες ρημαγμένες, πεταμένοι υπολογιστές, εποπτικό υλικό εδώ και εκεί, γιορτές με μουσική από το κασετόφωνο μέσω μικροφώνου κ.τ.λ. Έτσι και χειρότερα ήταν το σχολείο που είμαι. Εδώ και δύο χρόνια με τη συνεργασία ορισμένων δασκάλων που δε σκέπτονται μόνο το διδακτικό τους ωράριο φτιάξαμε και φτιάχνουμε πράγματα  προσφέροντας τεχνική υποστήριξη σε όλα και για όλα - μέχρι και γραφεία στήσαμε-. 

Δυστυχώς το ελληνικό σχολείο δεν έχει την πολυτέλεια να έχει και βιβλιοθηκάριο, και γραμματέα, και τεχνικό, και ψυχολόγο, και... και... Οπότε ας βοηθήσουμε όλοι μας εκεί που μπορούμε καλύτερα.

[iliasthes]

Δημήτρη το θέμα δεν είναι να βοηθήσουμε, αλλά πόσο αποτελεσματικοί μπορούμε να είμαστε. Φυσικά δεν πρέπει να εξαντλούμε τις 3-4 ώρες που έχουμε μάθημα και μετά τέρμα το σχολείο για εμάς. Αλλά πρέπει να ασχολούμαστε με παιδαγωγικά θέματα. Ποια ήταν τα αποτελέσματα του σημερινού μας μαθήματος. Σε ποιες έννοιες αντιμετωπίσαμε προβλήματα. Τι είδους προβλήματα. Από ποια παιδιά; Πως μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε την επόμενη φορά; Πως θα βοηθήσουμε τα συγκεκριμένα παιδιά; Τι επιπλέον υλικό ή ποια προσέγγιση πρέπει να χρησιμοποιήσουμε; Πως θα ελέγξουμε καλύτερα την επίτευξη των διδακτικών στόχων.

Να συζητάμε μεταξύ μας τα προβλήματα που συναντάμε σε συγκεκριμένες τάξεις και να ανταλλάσσουμε απόψεις και εμπειρίες για την αντιμετώπιση τους. Η διδασκαλία είναι σαν μια μάχη. Το αποτέλεσμα της μάχης εξαρτάται όχι μόνο από τη διάθεση που δείχνεις κατά τη διάρκεια της, αλλά και από το πόσο καλά την προετοιμάζεις και πως μετά το τέλος αυτής βγάζεις συμπεράσματα. Αν μετά το μάθημα εγώ πιάσω το κατσαβίδι και το πληκτρολόγιο, τότε είναι σίγουρο πως μετά από 2-3 ώρες άσχετης εργασίας δεν θα ολοκληρώσω ποτέ την κύρια εργασία μου, που είναι και η πιο σημαντική. Η εξαγωγή συμπερασμάτων και η αξιολόγηση της διδασκαλίας μου και η προετοιμασία της επόμενης.

Όλοι οι διευθυντές μου κάθε χρόνο στέλνουν την καλύτερη αξιολόγηση γιατί πάντα καλύπτω όλα τα διοικητικά μου καθήκοντα και με το παραπάνω. Είναι αυτή η δουλειά μου όμως; Επιτελώ το καθήκον μου, επειδή ο Νέστωρ λειτουργεί άψογα ή ποτέ δεν μένουν οι υπολογιστές στο σχολείο χωρίς ίντερνετ;  ΟΧΙ. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Οι διευθυντές μας όμως είναι ικανοποιημένοι αν κάνουμε το δευτερεύον και όχι το κύριο. Ποτέ δεν μου παραπονέθηκε κάποιος οτι μέσα στην τάξη δεν είμαι επαρκής (αυτό δεν σημαίνει οτι είμαι), όλοι γκρινιάζουν όταν καθυστερήσει μια βεβαίωση ή ένα διαβιβαστικό. Είναι η δουλειά μου όμως αυτή;

Το ελληνικό σχολείο δεν έχει την πολυτέλεια της σπατάλης πόρων, παιδαγωγικών πόρων. Δεν έχει την πολυτέλεια οι εκπαιδευτικοί να βάζουν σφραγίδες, να υπολογίζουν μισθοδοσίες και να πιάνουν κατσαβίδια, αντί να μορφώνουν τα παιδιά. Κάθε ώρα που ένας εκπαιδευτικός κάνει κάποια από αυτές τις δουλειές είναι μείον από την ποιότητα της παιδείας και αυτό το γεγονός είναι ανεπανόρθωτη απώλεια για το μέλλον αυτής της χώρας που ο λαός της βαδίζει με γεωμετρική ακρίβεια προς την καταστροφή.

[poursali]

Δημήτρη, απο την μια λες αυτο:

Δε μπορώ να καταλάβω το αντικείμενο διδασκαλίας που θα έχει ένας καθηγητής πληροφορικής στα παιδιά του Δημοτικού. 

και απο την αλλη αυτο:

Τα σχολεία μας πάσχουν από τεχνική υποστήριξη και πραγματικά "κυνηγάμε" όποιος γνωρίζει το κάτι παραπάνω.

δεν γινεαι να θελουμε καθηγητη πληροφορικης στο Δημοτικο για το σκοπο που εξυπηρετει μονο την υποστηριξη ενος σχολειου ξεχνοντας οτι πάνω από όλα ειναι εκπαιδευτικός.


σε αυτο που λες με το ωραριο ειμαι 100% μαζι σου. ειμαι υπερ του 8-14 για ολους. θα ελυνε πολλα προβληματα και θα προωθουσε την ουσιαστικη συνεργασια των συναδελφων πανω απο ολα σε εκπαιδευτικα θεματα.

[Δημήτρης Κανάς]

iliasthes από τη στιγμή που λύνονται τα διοικητικά, οργανωτικά, τεχνικά κ.τ.λ. προβλήματα σε μια σχολική μονάδα και υπάρχει μια ομαλότητα τότε αρχίζεις να σκέπτεσαι και παιδαγωγικά, διδακτικά. Να σου γράψω ένα απλό παράδειγμα... Πριν στο σχολείο δεν υπήρχε κανένας υπεύθυνος για τα εισερχόμενα (κανένας δε βοηθούσε με το σκεπτικό ότι είναι δουλειά γραμματέα) έτσι πολλά σεμινάρια, διαγωνισμούς κ.τ.λ. περνούσαν χωρίς καν να το καταλάβουμε. Φέτος ορίσαμε κάποιον ο οποίος εκτύπωνε τα εισερχόμενα, τα αρχειοθετούσε και μας τα έδινε στο γραφείο των δασκάλων (στο κενό του). Με αυτή τη κίνηση είχαμε μια εντυπωσιακή αύξηση συμμετοχών σε διαγωνισμούς και σεμινάρια αλλά και τα ίδια τα εισερχόμενα αποτελούσαν θέματα συζήτησης μεταξύ μας (πριν μιλούσαμε στο γραφείο για ομάδες και γενικότερα χαζομάρες).

poursali συνδύασα αυτά τα δύο γιατί πιστεύω πως οι καθηγητές πληροφορικής όσο να ναι ξέρουν λίγα παραπάνω πράγματα από εμάς ως προς τα τεχνικά ζητήματα. Δε σημαίνει αυτό πως οι καθηγητές πληροφορικής είναι αποκλειστικά για τεχνική υποστήριξη. Τώρα βέβαια ποιο θα είναι το διδακτικό τους αντικείμενο στο δημοτικό... εδώ έχω μια απορία. Ελπίζω να μας διαφωτίσει κάποιος που έκανε είτε σε ολοήμερο Δημοτικό είτε σε Ιδιωτικό *

*νομίζω άνοιξε ένα τέτοιο θέμα ένας συντονιστής οπότε ας συνεχίσουμε εκεί μιας και το θέμα της Διαμαντοπούλου έχει ήδη ξεχειλώσει.

[andreas_p]

Συνάδελφοι, μην τους το επιτρέψετε να περάσει ούτε ως σκέψη !!!
Μην μπλέκετε τη διδασκαλία με την εργασία του τεχνικού υποστήριξης.
Αν είναι να κάνετε τον τεχνικό γιατί να μη βρίσκεστε σε μια εταιρεία συντήρησης hardware ;;; Βάλτε οριογραμμές (ό,τι χρώμα θέλετε) και φροντίστε να μην τις ακουμπήσουν !!!

[Νίκος Αδαμόπουλος]

Δε σημαίνει αυτό πως οι καθηγητές πληροφορικής είναι αποκλειστικά για τεχνική υποστήριξη.

Πάλι καλά...!

Τώρα βέβαια ποιο θα είναι το διδακτικό τους αντικείμενο στο δημοτικό... εδώ έχω μια απορία.

.... άρα μόνο τεχνική υποστήριξη!

[Δημήτρης Κανάς]

Από την αρχή πίστευα (και δεν έχω αλλάξει) πως οι νέες τεχνολογίες πρέπει να ενσωματωθούν στα υπόλοιπα μαθήματα και η παρουσία των καθηγητών πληροφορικής στην πρωτοβάθμια είναι περιττή. Ρωτάω για να μάθω (και ενδεχομένως να αλλάξω άποψη) για το ποιο μπορεί να είναι το αντικείμενο τους και αν όντως μπορεί να ευσταθεί ως  ξεχωριστό  μάθημα.

Τώρα από την εμπειρία μου βγάζω το συμπέρασμα πως  τεχνική υποστήριξη πρέπει  να  προσφέρουν όλοι (δε βάζω πλέον ταμπέλες - ο καθένας να προσφέρει ανάλογα με τις γνώσεις τους) για να λειτουργήσει ομαλά μια σχολική μονάδα ιδίως αν αυτή είναι μεγάλη δεδομένου και πως δεν έχουμε τεχνικό Η/Υ, γραμματέα, βιβλιοθηκονόμο κ.τ.λ. Τώρα βέβαια ο καθένας έχει το δικαίωμα να ενεργεί ανάλογα με τα πιστεύω του μιας και κανένας νόμος δεν υποχρεώνει να εκτελούμε τέτοια καθήκοντα.

[alkisg]

Από την αρχή πίστευα (και δεν έχω αλλάξει) πως οι νέες τεχνολογίες πρέπει να ενσωματωθούν στα υπόλοιπα μαθήματα και η παρουσία των καθηγητών πληροφορικής στην πρωτοβάθμια είναι περιττή. Ρωτάω για να μάθω (και ενδεχομένως να αλλάξω άποψη) για το ποιο μπορεί να είναι το αντικείμενο τους και αν όντως μπορεί να ευσταθεί ως  ξεχωριστό  μάθημα.

Η μεγάλη κόρη μου πάει στην Τετάρτη τάξη και ήδη ανταλλάσσει email με τις φίλες της, επικοινωνεί μαζί τους μέσω pidgin ή facebook, κάνει περιήγηση στο Διαδίκτυο και άλλα αντίστοιχα.
Αν δεν ήμουν Πληροφορικός και αν δεν της τα είχα πει από πρώτο χέρι, θα ήθελα κάποιος να την είχε προετοιμάσει στο σχολείο για όλα αυτά. Όχι μόνο για τη σωστή χρήση, ώστε να μη γίνεται κατάχρηση, αλλά και για προφύλαξη από πιθανούς κινδύνους.
Δεν νομίζω ότι ένας συνηθισμένος Δάσκαλος έχει την τεχνογνωσία για να μιλήσει για τους κινδύνους του Διαδικτύου, ούτε π.χ. για τις τεχνικές αναζήτησης στο google.

Επίσης, στην Πέμπτη και στην Έκτη θα μπορούσε να διδάσκεται Logo (υπάρχει μπόλικη βιβλιογραφία που αναφέρει πλεονεκτήματα της εισαγωγής της ή άλλων παρόμοιων περιβαλλόντων σε μικρές ηλικίες). Τα Δημοτικά έχουν εδώ και καιρό προμηθευτεί 3500 άδειες χρήσης Microworlds γι' αυτό το σκοπό, αλλά αυτές μείνανε στο ράφι. Και σ' αυτό πιστεύω ο κατεξοχήν κατάλληλος είναι ο Πληροφορικός.

Εννοείται ότι η χρήση υπολογιστών για διδασκαλία άλλων μαθημάτων (π.χ. http://ts.sch.gr/repo/) θα έπρεπε να γίνεται από τις ανάλογες ειδικότητες, είτε Δάσκαλοι είτε Μουσικοί είτε Καθηγητές ξένων γλωσσών. Οι Πληροφορικοί δεν έχουν σχέση με αυτό το κομμάτι.

Για την τεχνική υποστήριξη είμαι της άποψης ότι πρέπει να υπάρχει μια ομάδα στο υπουργείο που να δίνει μια έτοιμη λύση για κάθε βαθμίδα (όπως κάνει τώρα η υπηρεσία τεχνικής στήριξης, αλλά με παρόμοια αυτοματοποίηση για τα windows όπως αυτή που ήδη έχουμε στο linux) και η οποία να εφαρμόζεται τοπικά από τα ΚΕΠΛΗΝΕΤ. Τα υπόλοιπα (πληκτρολογήσεις, αναζητήσεις στο Διαδίκτυο, εργασίες κτλ) είναι δουλειά όλων των καθηγητών εξίσου.

[Keep Growing]

Καλησπέρα Δημήτρη. Παναγιώτη με λένε.
Δηλαδή ρε Δημήτρη, πιστεύεις στο δόγμα, τα κάνω όλα και συμφέρω;
Εγώ προσωπικά δεν αισθάνομαι ότι είμαι μέλος κάποιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης προσφοράς εργασίας.
Κάθε λειτουργός θα πρέπει να εξασκεί απρόσκοπτα το λειτούργημά του πάνω απ' όλα και  να αμείβεται καλά (και υλικά και συναισθηματικά και ψυχολογικά) γιαυτό.

Ναί θα μπορούσα να είμαι δάσκαλος χωρίς "αμοιβή", για να βοηθήσω τα παιδιά στην Παλαιστίνη ή αλλού.
Όχι όμως στην Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν έγινε ακόμα "Παλαιστίνη"(ευτυχώς όχι ακόμα).
Κάποιοι προσπαθούν μετά μανίας να την κάνουν.
Όταν τελικά τα καταφέρουν, τότε θα είμαι ο πρώτος δάσκαλος που θα δουλεύει χωρίς αμοιβή για την ΠΑΤΡΙΔΑ του.
Μέχρι τότε όμως, προτιμώ, στον χρόνο εκτός διδασκαλίας, να ενημερώνομαι και να αγωνίζομαι, αντί να σπαταλώ πολύτιμη ενέργεια στην γραμματειακή - τεχνική υποστήριξη των σχολείων.

[iliasthes]

iliasthes από τη στιγμή που λύνονται τα διοικητικά, οργανωτικά, τεχνικά κ.τ.λ. προβλήματα σε μια σχολική μονάδα και υπάρχει μια ομαλότητα τότε αρχίζεις να σκέπτεσαι και παιδαγωγικά, διδακτικά. Να σου γράψω ένα απλό παράδειγμα... Πριν στο σχολείο δεν υπήρχε κανένας υπεύθυνος για τα εισερχόμενα (κανένας δε βοηθούσε με το σκεπτικό ότι είναι δουλειά γραμματέα) έτσι πολλά σεμινάρια, διαγωνισμούς κ.τ.λ. περνούσαν χωρίς καν να το καταλάβουμε. Φέτος ορίσαμε κάποιον ο οποίος εκτύπωνε τα εισερχόμενα, τα αρχειοθετούσε και μας τα έδινε στο γραφείο των δασκάλων (στο κενό του). Με αυτή τη κίνηση είχαμε μια εντυπωσιακή αύξηση συμμετοχών σε διαγωνισμούς και σεμινάρια αλλά και τα ίδια τα εισερχόμενα αποτελούσαν θέματα συζήτησης μεταξύ μας (πριν μιλούσαμε στο γραφείο για ομάδες και γενικότερα χαζομάρες).

Θα πρέπει να δεις όμως σε τι ποσοστό οι συνάδελφοι που επιβαρύνονται με όλες αυτές τις διοικητικές λειτουργίες συμμετέχουν στις δραστηριότητες και τους διαγωνισμούς που ανέφερες. Δηλαδή μπορεί το γεγονός οτι κάποιος επιβαρύνεται με διοικητικές λειτουργίες να διευκόλυνε τους άλλους, αλλά όχι τον ίδιο. Γι' αυτό ακριβώς δεν πρέπει ο εκπαιδευτικός να ασχολείται με αυτό και δεν είναι θέμα οικονομικό το γεγονός οτι δεν υπάρχει ανάλογο προσωπικό, αλλά διοικητικό, δηλαδή θέμα κακής οργάνωσης. Μέχρι τώρα έτυχε σε ένα σχολείο που εργαζόμουν να υπάρχει διοικητικό προσωπικό (διορισμένο ως τέτοιο). Όχι τίποτα τρομερό, μια γραμματέας και ήταν ελάχιστες οι διοικητικές δουλειές που έκαναν οι καθηγητές. Μπορεί να ήταν τυχαίο, αλλά το συγκεκριμένο σχολείο (Γυμνάσιο) το θεωρώ το καλύτερο από όσα σχολεία εργάστηκα (και δυστυχώς ήταν πάρα πολλά). Κι εγώ προσωπικά, παρόλο που δίδασκα σε δύο σχολεία εκείνη τη χρονιά, επειδή ήμουν απαλλαγμένος από τις διοικητικές λειτουργίες, πρώτη χρονιά αφιέρωσα τόσο χρόνο στο εργαστήριο μου και στην προετοιμασία του για τα μαθήματα μου. Στα κενά δεν χρειαζόταν να κατεβαίνω στο γραφείο για να γράψω διαβιβαστικά, αλλά μπορεί να φόρτωνα αρχεία για τη δραστηριότητα που θα έκανα στην επόμενη τάξη, ή να έλυνα κάποιο πρόβλημα που προέκυψε την προηγούμενη ώρα, ώστε να μη χαθούν διδακτικές ώρες.

Για να λειτουργήσει ομαλά μια σχολική μονάδα πρέπει όλοι να προσφέρουν, σύμφωνα με την πραγματικότητα που υπάρχει. Αυτό είναι αλήθεια. Αυτό που λέμε όμως είναι αν αυτή η πραγματικότητα είναι η ιδανική για την εκπαίδευση ή όχι. Από την εμπειρία μου με διεθνείς συνεργασίες (Comenius, e-twinning κλπ), βλέπω οτι με όσες χώρες έτυχε να συνεργαστώ ισχύει το μοντέλο του ξεχωριστού διοικητικού προσωπικού