Νομίζω ότι πρέπει να επανεξετάσουμε το νόημα των μαθημάτων πληροφορικής στο σχολείο. Τι ακριβώς προσφέρει το μάθημα;
Η φυσική, η χημεία, τα μαθηματικά, προσφέρουν μια αντικειμενική γνώση του κόσμου που μας περιβάλλει. Δεν μπορώ να φανταστώ πολίτη του σήμερα να μην ξέρει στοιχειώδη φυσική, μαθηματικά ή χημεία. Οι καθημερινές μας επιλογές πολλές φορές εξαρτώνται από αυτές τις στοιχειώδεις γνώσεις που μας έδωσε το σχολείο: από το πώς θα πάρουμε μια στροφή με το αυτοκίνητο έως το τι φαγητό θα βάλουμε στο τραπέζι μας.
Η πληροφορική όμως, στο σχολείο τι προσφέρει; Αν εξαιρέσουμε μερικές βασικές γνώσεις της αρχιτεκτονικής των υπολογιστών (βασίζονται στο δυαδικό σύστημα και στην άλγεβρα Boole, αποτελούνται από hardware και software, το hardware κατασκευάζεται κάπως έτσι, το software κατασκευάζεται κάπως έτσι) που καλό είναι να τις έχουν όλοι ώστε να μη θεωρούν τους υπολογιστές μηχανήματα του διαβόλου -που είναι, αλλά τέλος πάντων- τι άλλο θέλουμε να δώσουμε στους μαθητές μας;
Το να τους μαθαίνουμε Word, Excel, Powerpoint κλπ, κλπ μου φαίνεται μάταιο. Εκτός του ότι τα μαθαίνουν λίγο στα τυφλά, με αποτέλεσμα να ξινίζουν τα μούτρα τους όταν έρθουν αντιμέτωποι με ένα ελαφρώς πιο διαφορετικό περιβάλλον (π.χ. Linux και OpenOffice), αυτά τα προγράμματα αλλάζουν γρήγορα. Με τη διάδοση των κινητών και των smartphones μάλλον βιώνουμε ήδη ένα paradigm shift από το desktop σε mobile computing και στο διάσημο πλεόν cloud. Δε λέω να μη τους δείξουμε κανένα εργαλείο, αλλά ας τους το δείξουμε νωρίς, να πάρουν και ένα πτυχίο χειριστή Η/Υ αλά ΚπΓ ή ECDL και να τελειώνουμε. Μετά όμως;
Αναρωτιέμαι, στα σχολεία της Δυτικής Ευρώπης κάνουν πληροφορική στα σχολεία; Είμαι σίγουρος ότι έχουν περισσότερους υπολογιστές απ' ότι εμείς, και ότι κάνουν περισσότερα πράγματα στους υπολογιστές απ' ότι εμείς, αλλά έχουν ανεξάρτητο μάθημα πληροφορικής;
Νομίζω ότι πρέπει να αναζητήσουμε πιο δημιουργικές διεξόδους. Γι' αυτό μ' έχει γοητεύσει τόσο η ιδέα των Lego Mindstorms: Τα παιδιά μαθαίνουν και εξοικειώνονται με τη σύγχρονη τεχνολογία μέσα απ' το παιχνίδι. Πρέπει πιστεύω να προσπαθήσουμε μέσα απ' τα μαθήματά μας να τους εμφυσήσουμε μια διαφορετική νοοτροπία, γιατί, κακά τα ψέμματα, το ελληνικό σχολείο έτσι όπως είναι σήμερα καταστρέφει τη φαντασία και τη δημιουργικότητα των παιδιών. Αν οι άλλοι χτίζουν παπαγάλους, καλό θα ήταν εμείς να μη προσπαθήσουμε να χτίσουμε αυτόματα.
Δείτε και αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο:
Why Foss in Education makes sense.
Χρειαζόμαστε λοιπόν, να φτιάξουμε ένα ασφαλές περιβάλλον (κι εδώ νομίζω το Linux είναι αξεπέραστο) για να παραδώσουμε τον έλεγχο στα παιδιά. Το μόνο που μας λείπει είναι ιδέες!
Νέες, φρέσκιες, πρωτότυπες ιδέες!
