Είναι προφανές ότι διαφορετικά δομείται ένα συνεχόμενο δίωρο μάθημα. Επίσης είναι προφανές ότι δεν χρειάζεται να δικαιολογεί η πιθανή κατάργηση του, ώστε το δίωρο να αποθαρρύνει.
Το θέμα μου είναι ότι δεν έχω πειστεί ότι είναι καλύτερο.
Κάποιοι λόγοι εκτός από την χρονική απόσταση των μαθητών και τον κίνδυνο συνάντησης μετά από 2 βδομάδες σε απώλεια μαθηματος:
1. Μειώνει τον χρόνο μελέτης του μαθητή στο σπίτι. Ηλία δεν θα πεις θυμάστε τι ειπαμε'. Οι μαθητές θα πρέπει να το έχουν διαβάσει.
2.Στο μονοωρο οι δραστηριότητες δεν είναι απαραίτητο να ολοκληρωνονται πάντα στην τάξη, μπορεί να συνεχίζουν και στο σπίτι.
3.Το δίωρο μου θυμίζει πιο πολύ καλλιεργεί δεξιοτήτων του τύπου πατάω πλήκτρα, δηλαδή εξαντλητική καθοδήγησης των μαθητών και.
4.Αν ήταν τοσο σημαντικό θα περίμενα και από άλλα εργαστηριακά μαθήματα όπως πχ. η φυσική να το έχει ως πρόταση έστω.
Εγώ 10 φορές μαζί σου να μην πω "θυμάστε τι είπαμε;" αλλά έλα μου ντε που οι μισοί θα ρωτήσουν! Κάποιος γιατί δε διάβασε, κάποιος γιατί πραγματικά κάτι δεν κατάλαβε και άλλος γιατί δε βγάζει άκρη που είχε αφήσει τη δραστηριότητα για να την ξαναπιάσει (είτε στο σπίτι είτε στο εργαστήριο). Αν ξεκινήσουν και ολοκληρώσουν μια δραστηριότητα (είτε σε 1, που είναι πιο δύσκολο, είτε σε 2 ώρες) έχεις γλιτώσει σε μεγάλο βαθμό το #1 κομμάτι. Μπορείς να "πιέσεις" για μελέτη στο σπίτι μέσω εργασίας που θα τους αναθέσεις. Αν έχουν τη δική τους ολοκληρωμένη θα υπάρχει και ένα πρώτης τάξης παράδειγμα να βασιστούν επάνω του.
Ναι αλλά πόσες δραστηριότητες θα κάνεις μέσα σε μία ώρα; Θα ολοκληρώσεις μία (αξιοπρεπή) τουλάχιστον ώστε τη 2η να την ολοκληρώσουν μόνοι τους ή τη μία και μοναδική θα την αφήσεις μισή για να ολοκληρωθεί στο σπίτι;
Εμένα το δίωρο μου φαίνεται μία άριστη ευκαιρία να ψαχτεί και να αυτενεργήσει μέσα σε ένα διευρημένο πλαίσιο ο μαθητής και όπου χρειαστεί κάποιος τη δική μου καθοδήγηση να την έχει! Το έχω βιώσει αυτό και ως μαθητής σε εργαστηρικά μαθήματα και πάντα το θεωρούσα καλό!
Τι να ζητήσουν οι φυσικοί;;; Πέρα από παραπάνω ώρες ανα εβδομάδα για να κάνουν περισσότερες ασκήσεις στον πίνακα, πότε δεν διεκδίκησαν σοβαρά το μάθημά τους να ξεφύγει από τη διδασκαλία με όρους δεκαετίας '50. (σε αντίθεση με άλλες διεκδικήσεις της ΕΦΕ και ΕΕΧ που τις κατάφεραν μπαμ-μπαμ αν και ήταν πιο δύσκολο να υλοποιηθούν!)
Σε πόσα σχολεία έχεις δει τη φυσική να γίνεται ως εργαστηριακό μάθημα; Δε λέω αμιγώς εργαστηριακό, έστω τύπου "μεικτό" όπου κάθε 2-3 ώρες θεωρίας να υπάρχει 1 εργαστηριακή άσκηση. Όχι απλά επίδειξη ενός πειράματος αλλά
εργαστηριακή άσκηση την οποία θα κάνουν οι μαθητές όλοι μαζί ή σε ομάδες, σχεδόν αυτόνομα, με μικρή καθοδήγηση και παρεμβάσεις από τον καθηγητή. Εγώ ποτέ δεν το είδα αυτό να γίνεται ευρέως, πέρα ίσως από 1-2 φορές το χρόνο στην καλύτερη περίπτωση, από όσα σχολεία έχω περάσει! Οι περισσότεροι φυσικοί που έχω δει, σε αντίθεση με εμάς, δεν δουλεύουν έτσι. Μερικοί δεν ξεκλειδώνουν καν το εργαστήριο Φ.Ε αν έχουν. Το μάθημα το ίδιο (στα ΓΕΛ) έχει καθαρά θεωρητικό και όχι εργαστηριακό προσανατολισμό και δεν δίνει και πολλά περιθώρια για να κάνει κάποιος "τη διαφορά" έστω και να θέλει.