Δυστυχώς ή ευτυχώς, η φράση "Κάθε λύση επιστημονικά τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή" καθορίζει τα πάντα στις πανελλαδικές εξετάσεις
Αν ένα παιδί σε διαγώνισμα γράψει αυτό:
Για ι από 1 μέχρι 100
Αν Α[ι,1] = 0 και Α[ι,2] = 0 και Α[ι,3] = 0 και Α[ι,4] = 0 και Α[ι,5] = 0 και Α[ι,6] = 0 τότε
Γράψε Ον[ι]
Τέλος_Αν
Τέλος_Επανάληψης
θα του πω ότι υπάρχει πιο κομψός τρόπος, θα του πω ότι για περισσότερα στοιχεία θα έχει σοβαρό πρόβλημα, αλλά ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΡΩΤΗΜΑ, ΜΟΝΑΔΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΥ ΑΦΑΙΡΕΣΩ
Αυτό σκέφτηκε (ή δεν σκέφτηκε κάτι άλλο), μέσα στην πίεση του χρόνου, αυτό έκανε
Υπολογιστικά είναι σωστό, από άποψη πράξεων δεν επιβαρύνει το πρόγραμμα (και με επανάληψη θα έκανε τις ίδιες πράξεις ή και περισσότερες μάλλον), άρα δεν θα πρέπει να κοπεί καμία μονάδα
Στο κάτω κάτω, πώς ορίζεται ο πραγματικά αποδοτικός κώδικας;
Ποιος μας λέει ότι ο κώδικας της σελίδας που επικοινωνούμε αυτή την στιγμή είναι πράγματι αποδοτικός;
Γι'αυτό τον λόγο δεν γίνονται οι αναβαθμίσεις;
Όταν μιλάμε για πανελλαδικές, ο όρος "κάθε λύση επιστημονικά αποδεκτή..." θα πρέπει να είναι όρος απαράβατος