- Θεωρώ ότι οι συνάδελφοι των ιδιωτικών σχολείων ανήκουν κάτω από την ίδια στέγη με εμάς. Δεν πιστεύω όμως το ίδιο για τους συναδέλφους που διδάσκουν εκτός σχολείων. Δεν έχω απολύτως τίποτα εναντίον τους (αντιθέτως), όμως θεωρώ ότι τα κοινά μας συμφέροντα φτάνουν μόνο μέχρις ενός σημείου. Για παράδειγμα, η προσωπική μου άποψη είναι πως οποιαδήποτε ένωση εκπαιδευτικών θα έπρεπε να έχει ως στόχο μια εκπαίδευση στην οποία δεν είναι απαραίτητα τα μαθήματα εκτός σχολείου.
Εδώ θα διαφωνήσω. Από τη στιγμή που κάποιος έχει αδειοδοτηθεί από το Υπουργείο Παιδείας να παραδίδει μαθήματα σε μαθητές νόμιμα, τότε δεν παίζει ρόλο η δομή μέσα από την οποία το κάνει. Σε άλλη περίπτωση θα μπορούσε κάποιος να πει ότι εγώ είμαι κατά της ιδιωτικής παιδείας γενικώς και δεν θεωρώ ότι οι συνάδελφοι των ιδιωτικών σχολείων ανήκουν στην ίδια στέγη με εκείνη των δημόσιων σχολείων.
Επίσης, τα φροντιστήρια δεν είναι παράνομα. Αν θέλει το Υπουργείο μπορεί να δημιουργήσει ένα εξαιρετικό εκπαιδευτικό σύστημα στο οποίο τα φροντιστήρια να είναι περιττά. Αυτήν τη στιγμή όμως -δυστυχώς κατά τη γνώμη μου- είναι απαραίτητα στους μαθητές. Τα φροντιστήρια δεν είναι παραπαιδεία. Είναι ενισχυτική διδασκαλία, ή ακόμα καλύτερα προγυμναστήρια. Όσο θα υπάρχουν εξετάσεις τόσο θα υπάρχουν φροντιστήρια.
Προφανώς ένας φροντιστής δεν κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά με έναν καθηγητή σχολείου αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη. Αν πραγματικά το ζητούμενο ήταν ένα καλό σχολείο για το καλό των μαθητών τότε ένας φροντιστής δεν θα (έπρεπε να) είχε αντίρρηση να χάσει τη δουλειά του. Αλλά έχουμε πολύ δρόμο μέχρι εκεί. Μέχρι ενός σχολείου που θα παρέχει σοβαρή εκπαίδευση και θα είναι αυτάρκες.