Δεν μπορώ να εγγυηθώ για την εγκυρότητα των πιο κάτω αλλά...
η - ή
πως - πώς
Ακόμα κι αν είναι ομόηχες, πρόκειται για διαφορετικές λέξεις με διαφορετικό νόημα (και κάποιες φορές διαφορετικά μέρη του λόγου).
Η φυσική γλώσσα προβλέπει την ύπαρξη πεζών και κεφαλαίων ταυτόχρονα, με τη χρήση της κάθε μορφής κατά περίπτωση (π.χ. κεφαλαία σε κύρια ονόματα)
Η χρήση αυστηρά κεφαλαίων γραμμάτων σε κείμενα, νομίζω ότι είναι δημιούργημα τεχνητό (ενδεχομένως προερχόμενο από επιγραφές), οπότε εξ' ορισμού καταστρατηγεί τους κανόνες της φυσικής γλώσσας όσον αφορά στη χρήση πεζών - κεφαλαίων.
Τώρα βέβαια, πριν από τα ελληνιστικά χρόνια υπήρχε η κεφαλαιογράμματος γραφή (<- δεν είμαι απολύτως σίγουρος για την ονομασία -καταραμένη μνήμη-), για την οποία θα έχω σύντομα έγκυρες πληροφορίες...
Προς το παρόν αντιγράφω από Wikipedia:
Στην κεφαλαιογράμματη όμως γραφή κανονικά δεν χρησιμοποιείται ο τόνος (πχ ΕΛΛΑΔΑ). Όταν η χρήση τού τόνου είναι επιθυμιτή στην κεφαλαιογράμματη γραφή ο τόνος κατά παράδοση δεν μπαίνει αριστερά από το γράμμα αλλά πάνω ή δεξιά από το γράμμα (δηλαδή όχι ΕΛΛΆΔΑ αλλά ΕΛΛΑ'ΔΑ). Στην ελληνική γραφή τονίζονται όλες οι πολυσύλλαβες λέξεις και μερικές μονοσύλλαβες (οι μονοσύλλαβες κυρίως για την αποσαφήνιση τού νόηματός τους, πχ το διαζευκτικό ή διαφέρει έτσι από άρθρο, το πώς ("με ποιον τρόπο") από το πως ("ότι"), το πού από το που κλπ). καθώς και
Στην αρχαιότητα η ελληνική γραφή ήταν μόνο κεφαλαιογράμματη και χωρίς τόνους. Το πολυτονικό σύστημα "εφευρέθηκε" από τον Αλεξανδρινό γραμματικό Αριστοφάνη το Βυζάντιο (τέλος 3ου - αρχές 2ου αιώνα π.Χ.) (αβέβαιη είναι η πατρότητα των πνευμάτων, αν και ίσως να ήτανε και αυτά εφεύρεση του ιδίου), με σκοπό την πιστότερη απεικόνιση του μέτρου στο έργο του Ομήρου και των μελικών ποιητών.Ώρα είναι τώρα να αρχίσουμε να συζητάμε, όχι μόνο για το αν μπαίνει ο τόνος αλλά και πού μπαίνει!
