Η θεωρία του μαθηματος ειναι περιορισμένη.Το τρικ εδώ είναι αν μπορείς να πεις την θεωρία μαζεμενη σε δύο-τρια μαθήματα (και ας βαρεθουν οι μαθητές το μπλα-μπλα) π.χ. τα κεφάλαια 2.1.-2.3 ('ενα μάθημα), οι παράγραφοι του 6ου (άλλο ένα),κλπ. και μετά να ακολουθήσουν μαθήματα με ασκήσεις.
Σε μάθημα με ασκήσεις θα σου πρότεινα να δίνεις αρχικά μία άσκηση στην οποία θα "πατάς" για την μεθοδολογία σου (περίπου 15 λεπτά). Μετά να κάνεις δυο-τρεις με υποδείξεις απο τους μαθητές ή και να τις κάνουν οι μαθητές με υποδείξεις απο εσένα (25 λεπτά).
Η εξέταση των μαθητών προφορικά δεν έχει νόημα και χάνεις χρόνο. Μπορείς φυσικά να πετάς κάνα ερώτημα που και που, αλλά δεν προτείνω αυστηρότητα εκεί.Αντίθετα οι γραπτές δοκιμασίες πρέπει να είναι συχνές και μερικές φορές να προάγουν το "μη αναμενόμενο θέμα" που θα προωθήσει την σκέψη των μαθητών εκτός "της πεπατημένης".
Το δίωρο δεν είναι αρκετό στο σχολείο, οπότε πρέπει να πιάσεις τα "χοντρά" θέματα και δυστυχώς να αφήσεις τις λεπτομέρειες.
Θα σου πρότεινα αριθμό ασκήσεων-προβλημάτων, αλλά δεν έχω καταλάβει αν διδάσκεις σε τάξη ή ιδιαίτερο ή φροντιστήριο.
