Μάθημα ΑΕΠΠ, μπορεί να κάνει ένα βήμα εμπρός;

[P.Tsiotakis]

Αγαπητοί φίλοι,

Παρατηρώ τις τελευταίες μέρες τις λύσεις που κυκλοφορούν στα μέσα (ηλεκτρονικά και μη) για το μάθημα ΑΕΠΠ, από ΟΛΟΥΣ. αλλά και τις συζητήσεις σε αυτήν την αύγχρονη ομάδα συζήτησης και θα ήθελα να ξεκινήσει ένα νέο θέμα συζήτησης, λίγο πιο γενικό από τις εξετάσεις.

Πρέπει ή όχι να αποκτήσουμε μια κοινή (όσο πιο κοινή γίνεται) αντιμετώπιση των βασικών θεμάτων που αφορούν το μάθημα;
Πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τις προγραμματιστικές μας γνώσεις και να δούμε (όλοι μας να δούμε) υπο νέο πρίσμα τη διδασκαλία: σύμφωνα με τους στόχους του μαθήματος αλλά και σύμφωνα με τον οπτική γωνία των μαθητών;

Συζητάμε ακόμη αν επιτρέπεται η αλλαγή της τιμής του μετρητή εντός της δομής Για, αν γράφω με πεζά ή κεφαλαία στη ΓΛΩΣΣΑ, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω πολλές φορές το όνομα της συνάρτησης εντός του τμήματος εντολών της. Είναι λογικό;

Είναι λογικό να προτείνουμε λύσεις στο θέμα 4β, όπου η αναζήτηση υλοποιείται με Για; Μπορούνε να προτείνουμε την απαλειφή της λογικής μεταβλητής done από τον αλγόριθμο σειριακής αναζήτησης "γιατί δεν χρειάζεται;". Σύμφωνοι, δεν χρειάζεται αλλά μήπως έχει άλλη παιδαγωγική αξία;

Είναι λογικό να μην διδάσκουμε διαγράμματα ροής; (όχι γιατί δεν χρησιμοποιούνται πια αλλά γιατί δεν έχουν πέσει ποτέ στα ενιαία...) Είναι λογικό να λέμε στα παιδιά να μην διαβάσουν το 6, γιατί "δεν θα πέσει κάτι;"

Δεν πρέπει επιτέλους να συμφωνήσουμε σε "στρατηγικές" επίλυσης των προβλημάτων ώστε να ομογενοποιηθει η διδασκαλία και ο τρόπος προσέγγισης από μέρους των παιδιών;

Π.χ. στο ερώτημα 4β ο αλγόριθμος επίλυσης σε βήματα είναι:
1. Διάβασε το όνομα μιας πόλης
2. βρες τη θέση της πόλης στον πίνακα με τα ονόματα: εργαλείο σειριακή αναζήτηση - pos
3. Βρες το μέγιστο στη γραμμή pos του δισδιάστατου πίνακα: εργαλείο αλγόριθμος εύρεσης μεγίστου

Γιατί να μπλέκω με επίλυση όπου μπερδεύονται τα βήματα 2-3 σε μια ενότητα; Ναι, θα είναι σωστή η επίλυση... αλλά γιατί να μην απλοποιήσω το πρόβλημα σε υποπροβλήματα και να αντιμετωπίσω το κάθε ένα ξεχωριστά;

Δεν μπορεί οι μαθητές να προτείνουν τέτοιες "μπερδεμένες" λύσεις (περπατώντας σε ένα τεντωμένο σχοινί για το αν είναι σωστές) αν δεν έχουν αντίστοιχα ερεθίσματα από μας μια ολόκληρη χρονιά.

Τι λέτε;

[Yorgos]

Συμφωνώ με τα άσα λες αλλά προσωπικά δεν καταλαβαίνω γιατί θα ήτανε κακό ένας μαθητής στο συγκεκριμένο θέμα 4β να κάνει την αναζήτηση με ΓΙΑ?

[andreas_p]

ptsiotakis,

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.

[bagelis]

Για να κάνει η ΑΕΠΠ βήμα εμπρός χρειάζονται πόροι:
Παραθέτω ορισμένους (όσους μπορώ να σκεφτώ):
Α) Εισαγωγή από τη Β΄ Λυκείου έστω σε μάθημα επιλογής ή 3ωρο μάθημα στη Γ΄ Λυκείου
Β) Διόρθωση του σχολικού πακέτου με βάση τις αποκτηθείσες εμπειρίες
Γ) Επίσημος μεταγλωττιστής
Δ) Σύμβουλοι Πληροφορικής και Πάρεδρος στο Π.Ι.
Ε) Αυξημένη βαρύτητα στις σχολές Πληροφορικής
Όταν όλα αυτά ή κάποια από αυτά δεν υπάρχουν δεν είναι λίγο θράσος να απαιτούμε από το μαθητή να βάλει ντε και καλά ΟΣΟ και όχι ΓΙΑ;

[klitos]

Αγαπητέ ptsiotaki
Καλά κάνεις και ανησυχείς για το μάθημά μας ... αλλα πως θα γίνει το έρμο το βήμα εμπρός οταν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ουτε στην βαθμολόγηση 4 θεμάτων οταν ο κάθε καθηγητής, επόπτης , βαθμολογητής εχει "προσωπική" άποψη που ειναι "σωστή"

Και συμφωνώ οτι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ "πρέπει επιτέλους να συμφωνήσουμε σε "στρατηγικές" επίλυσης των προβλημάτων ώστε να ομογενοποιηθει η διδασκαλία και ο τρόπος προσέγγισης από μέρους των παιδιών;"

Ναι ψηφίζω οτι πρέπει να τα βρούμε...(κοινή αντιμετώπιση - οχι προγραμματιστικές τεχνικες αλλα ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ του μαθήματος με σεβασμό στους μαθητές μας ...)


Πολύ καλές οι προτάσεις του bagelis

[P.Tsiotakis]

Ελπίζω να είδατε τα θέματα των εσπερινών εφέτος. Υπάρχουν και στην ιστοσελίδα :

http://users.kor.sch.gr/ptsiotakis/aepp/aepp_panel_esp_2006.htm

Θέλω να εστιάσω στο θέμα 3. Το θέμα 3 μπορεί να επιλυθεί χωρίς τη χρήση πινάκων, φυσικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και πίνακες. Ποιο τρόπο θα προωθήσουμε στα παιδιά; Μέχρι και το 2004 θα έλεγα το δεύτερο για μεγαλύτερη ευκολία. Ωστόσο, με την εξέλιξη των θεμάτων και του μαθήματος ποια πρέπει να είναι πλέον η στάση μας;

Μήπως πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο διδασκαλίας; Συμφωνώ με όλα όσα ανέφερε ο Βαγγέλης, αλλά αυτά ΑΝ γίνουν τελικά ποτέ... θα αργήσουν. Μέχρι τότε μπορούμε να παρακολουθούμε απλά την απαξίωση του μαθήματος και βέβαια τη συνδιδασκαλία του με άλλους κλάδους Ή...

ή να προχωρήσουμε εμπρός. Μπορεί η πιο δυναμική κοινότητα εκπαιδευτικών με τόσα πτυχία και πρωτοπορία να περιμένει το τραίνο; Μήπως θα μπορούσε αντίθετα να το τραβήξει ολόκληρο;

Στην ΑΕΠΠ θα προωθήσουμε στο εξής την εύκολη λύση ή την καλύτερη ;; (και δεν εννοώ τον βέλτιστο αλγόριθμο)

Δεν είναι κακό να επιτελέσει κανείς αναζήτηση με Για, αλλά μπορεί πια να αποτελεί το βασικό μας εργαλείο αναζήτησης μετά από 7 χρόνια ζωής του μαθήματος; Και εν πάσει περιπτώση είναι το ίδιο με την σειριακή αναζήτηση (και εντοπισμό ενός στοιχείου) και πρέπει να βαθμολογείται το ίδιο;

Βαγγέλη συμφωνώ μαζί σου, αλλά ... έτσι για να υπάρχει συζήτηση να σου θυμίσω ότι:

Α. Έχουμε στην Α λυκείου τη δυνατότητα να διδάξουμε αλγοριθμική (στο επιλογής). Πόσοι το κάνουν; Εγώ δεν το έκανα
Β. Έχουμε (σχετικά με τα άλλα μαθήματα) ένα καλό διδακτικό πακέτο. Πόσοι ασχολούνται με το τετράδιο μαθητή και το βιβλίο καθηγητή;
Γ. Και να έχουμε μεταγλωττιστή στο σχολείο δεν θα μας φτάνει ο χρόνος...Εγώ δεν έχω βάλει μαθητές στο εργαστήριο παρότι υπάρχουν και τα 2 λογισμικά (τους έβαλα στην ΠΔΣ)
Δ. Μας βολεύει (όλους μας) από την άλλη πλευρά να μην έχουμε την πίεση ενός συμβούλου ή όχι;

Μήπως πρέπει οι αλλαγές να αρχίσουν εκ των έσω;

[Neo]

Παναγιώτη, έχεις απόλυτο δίκιο και είναι και πολύ έυστοχες οι παρατηρήσεις σου. Επι τις ουσίας τι μπορεί να γίνει πράξη και πώς ; τι προτείνεις ;
Δε σου κρύβω ότι έχω ακριβώς τις ίδιες αγωνίες και αυσηχίες.
Μανώλης

[xthao]

Αυτό που αντιλαμβάνομαι από τη συζήτηση είναι ότι το πρόβλημα ξεκινά από το αναλυτικό πρόγραμμα και τη σπουδή του να τα χωρέσει όλα σε ένα. Και ανάλυση και επίλυση προβλήματος και σχεδίαση αλγορίθμου και υλοποίηση σε προγραμματιστικό περιβάλλον. Ο χρόνος είναι πεπερασμένος και τα παιδιά δεν είναι σακιά στα οποία τσουβαλιάζουμε γνώσεις.

Έτσι φτάνουμε σε τραγελαφικές καταστάσεις το ίδιο εργαλείο να το ονομάζουμε τη μια ψευδογλώσσα, την άλλη υποθετική γλώσσα προγραμματισμού και την τρίτη γλώσσα προγραμματισμού.

Ως άλλοι φραγισκανοί μοναχοί βαφτίζουμε το κρέας ψάρι για να μην κατηγορηθούμε ότι δεν ανταποκρινόμαστε στο αναλυτικό πρόγραμμα και στη συνέχεια βυζαντινολογούμε για τη διάκριση πεζών κεφαλαίων, για το αν είναι λάθος να γράφουμε την απλή επιλογή με Τέλος_αν (όταν πρόκειται να εκτελεστεί μια μόνο εντολή, απίστευτο αλλά μου έχει συμβεί!) , για ...