Η δική μου εμπειρία από τη λειτουργία ομίλου προγραμματισμού στο Πειραματικό Γυμνάσιο Αγ. Αναργύρων τα 3 τελευταία χρόνια αλλά και στο 4ο Γυμνάσιο Πετρούπολης παλιότερα είναι θετική. Δεν ξέρω πόσο χρόνο θα έχεις αλλά με 2 ώρες την εβδομάδα που διατίθενται συνήθως για έναν όμιλο προλαβαίνεις να κάνεις αρκετά πράγματα. Ο στόχος μου είναι να φέρω σε επαφή τους μαθητές με τον προγραμματισμό σε ένα επίπεδο λίγο πιο πάνω από αυτό του σχολικού προγράμματος στο γυμνάσιο ενώ η συμμετοχή στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πληροφορικής (ΠΔΠ) δρα σαν κίνητρο και, ας πούμε, στόχο για τους μαθητές. Σαν γλώσσα προγραμματισμού έχω επιλέξει την Pascal καθώς από τις 3 (εσχάτως 4) γλώσσες του ΠΔΠ (Pascal, C, C++, Java) νομίζω είναι η πιο κατάλληλη για αρχάριους προγραμματιστές (δέχομαι και συζητώ οποιαδήποτε κριτική για το ότι η Pascal μπορεί να είναι παλιομοδίτικη, ξεπερασμένη και να παραπέμπει στα '80s και στα '90s όμως νομίζω ότι πριν κανείς πει Β και Γ πρέπει να πει το Α και ο δομημένος προγραμματισμός (που όμορφα υποστηρίζει η Pascal) νομίζω παραμένει και σήμερα το Α). Σαν μπούσουλα έχω και εγώ το μάθημα της ΑΕΠΠ ενώ σαν εγχειρίδιο αναφοράς στην Pascal χρησιμοποιώ το παλιό βιβλίο "Αρχές Προγραμματισμού" της Β' Λυκείου στα ΤΕΕ και ΕΠΑΛ.
Από την ως τώρα εμπειρία φαίνεται -όπως θα ήταν και αναμενόμενο- ότι οι μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων (Β' και Γ') ανταποκρίνονται καλύτερα λόγω ωριμότητας αλλά και καλύτερου μαθηματικού υποβάθρου. Φυσικά δεν τα καταφέρνουν όλοι το ίδιο καλά αλλά στο τέλος της χρονιάς οι καλύτεροι από τους μαθητές ανταποκρίνονται ικανοποιητικά σε θέματα επιπέδου ΑΕΠΠ. Και φυσικά χαίρομαι ιδιαίτερα που από τους 12-13 μαθητές κάθε χρονιάς βρίσκονται 1-2 που φαίνεται ότι πραγματικά τους αρέσει και το ψάχνουν περισσότερο ενώ αρκετοί έρχονται και την επόμενη χρονιά.
Όπως έγραψα ο ΠΔΠ δρα σαν ένα κίνητρο. Δεν έχω αυταπάτες και το ξέρουν και οι ίδιοι οι μαθητές ότι με προσπάθεια 6 μηνών ή ακόμη και δύο ετών δε μπορεί κάποιος να διακριθεί στο διαγωνισμό. Εντούτοις οι περισσότεροι μαθητές συμμετέχουν ευχαρίστως. Δεν κρύβω ότι τα θέματα της Α' και Β' φάσης τα συζητάμε όλοι μαζί. Και μπορεί κάποιοι πράγματι να μην καταλαβαίνουν τις λεπτομέρειες της λύσης αλλά είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για μένα όταν στα διαλείμματα έρχονται μαθητές να μου πουν την ιδέα τους για τη λύση ή να προτείνουν κάτι καινούριο ή να με ρωτήσουν γιατί κάτι δεν τους δουλεύει. Η δε συμμετοχή κάποιων στην τελική φάση του διαγωνισμού, έστω και αν δε συνοδεύεται από ένα καλό αποτέλεσμα, αποτελεί για όλους μια θετική εμπειρία (ότι βρέθηκαν εκεί και συναγωνίστηκαν με τους καλύτερους).
Με λίγα λόγια, αν η καθηγήτριά σου είναι θετική σε προτρέπω να το δοκιμάσεις. Ίσως στην αρχή το αποτέλεσμα να μην αντανακλά τις προσδοκίες σου αλλά αν βρεθεί έστω και ένας να αγαπήσει τον προγραμματισμό θα νιώσεις μεγάλη ικανοποίηση (η δήλωση μαθήτριας της Α' Γυμνασίου ότι ο προγραμματισμός της άρεσε τόσο πολύ που σκέφτεται πλέον την πληροφορική σαν 1η επιλογή σπουδών ήταν από τις πιο ευχάριστες στιγμές μου σαν εκπαιδευτικός και πληροφορικός).
