Ανοιχτή επιστολή στα μέλη αυτά και να τους ρωτήσουμε ανοιχτά αν ήταν δικιά τους απόφαση ο αφανισμός της Πληροφορικής ή άνωθεν εντολή για να τους βγουν τα κουκιά των μεταθέσεων, μετατάξεων, κινητικότητας, διαθεσιμότητας κ.ο.
Η επιστολή εξυπηρετεί μόνο τον σκοπό να μαθευτεί το όνομά τους. Αλλά δεν αρκεί. Πρόσωπο με πρόσωπο πρέπει να τα πούμε, με τους παρασκηνιακούς. Να ξετρυπωθούν από την τρύπα τους, και να αντιμετωπίσουν την οργή του κόσμου.
Ένας από αυτούς, σε προηγούμενη θέση που είχε, μάλλον δεν έβαλε μυαλό και η εκφρασμένη (τότε) κατακραυγή του κόσμου στις μεθοδεύσεις του δεν τον έκανε να μετανοήσει και απαρνηθεί τον φασιστικό του ρόλο. Από άλλο πόστο τώρα, συνεχίζει το έργο του. Εξαργυρώνει συνέχεια το ρόλο του ως υπάκουος υπηρέτης της ολιγαρχίας. Είναι προφανές ότι κάποιοι (πάνω από αυτόν) τον έχουν για να παίζει ρόλο παρόμοιο με τον ρόλο που παίζει ο αυτοφοράκιας στα μπαρ. Ίσως αυτός πρέπει να έχει ειδική αντιμετώπιση λοιπόν, από τους διαδηλωτές.
Ας μην ξεχνάμε ότι, λόγω αντικειμένου, έχουμε ένα τεράστιο όπλο, την πληροφορία. Πρέπει λοιπόν να ξεβρακώσουμε τους παρασκηνιακούς και να μάθει ο κόσμος τα πάντα για αυτούς. Ποιοι είναι, που δουλεύουν, που μένουν, μέχρι και το τι βρακί φοράνε.
Οι παρασκηνιακοί δεν είναι πολλοί, είναι λίγοι και ανακυκλώνονται μεταξύ τους, όπως ακριβώς κάνει και η άρχουσα ολιγαρχική τάξη των βουλευτών, με τα πολιτικά τους τζάκια. Μια-δυο-τρεις, θα μαθευτούν τα ονόματα και τα στοιχεία των παρασκηνιακών, και θα στερέψει τελικά η δεξαμενή από φασίστες. Έτσι οι βουλευτές και οι υπουργοί δεν θα έχουν άλλους να προτάξουν ως ασπίδες, για να υλοποιούν τα αντιδημοκρατικά και αντιλαϊκά μέτρα τους.
Είμαστε πολλοί. Ενώ αυτοί που προδίδουν τους πολλούς, είναι μετρημένοι. Ας μάθουμε τα ονόματά τους, και ας στοχεύσουμε σε αυτούς. Ας σταματήσουμε να βρίζουμε αόριστα το σύστημα, ας σταματήσουμε να διαδηλώνουμε σε χώρους συμβολικούς. Οι υπεύθυνοι έχουν πρόσωπο, τόπο εργασίας και κατοικίας. Εκεί πρέπει να πάμε να τους βρούμε, εκεί πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε πρόσωπο με πρόσωπο, εκεί πρέπει να διεξαχθεί ο αγώνας. Φτάνουν πια οι συμβολικοί τρόποι δράσης, Αρκετά με τις αοριστίες όσον αφορά το ποιος ευθύνεται. Ξέρουμε πολύ καλά ποιοι ευθύνονται, και αν δεν το ξέρουμε πρέπει να το μάθουμε.