@soron80
Νομίζω ότι θέλουμε:
από εύκολα ως δύσκολα, χωρίς διάζευξη - αυτό θα φέρει και τη διαβάθμιση στη βαθμολογία
από φασόν ως έξυπνα
κανονική κατανομή στη βαθμολογία (η γνώμη μου είναι πως φέτος δε θα την έχουμε, θα δείξει κατά τη βαθμολόγηση)
Το διαγώνισμα του στεκιού και οι πανελλαδικές δεν μπορούν να συγκριθούν. Είναι φτιαγμένα με διαφορετικό σκοπό το καθένα.
Ξέρεις καλά φαντάζομαι κι εσύ ότι το πώς δουλεύεται ένας μαθητής δεν εξαρτάται μόνο από τον καθηγητή του.
Εξαρτάται από το πόσο χρόνο έχει στη διάθεσή του, τι ύλη έχει να καλύψει και φυσικά τις έμφυτες ικανότητές του.
Πες μου εσύ τι ποσοστό των μαθητών βλέπεις ότι μπορούν να δουλευτούν σε σημείο που να καλύψουν άριστα την ύλη αλλά και τις προεκτάσεις της (οι οποίες τείνουν να γίνουν απεριόριστες, με τις επευφημίες όσων επικροτούν αυτή την τάση); γιατί εγώ το βλέπω μονοψήφιο (ίσως και μικρό μονοψήφιο) επί τοις εκατό.
Έτσι λοιπόν, αν τα θέματα προσανατολίζονται προς αυτούς, ας ξεχάσουμε τη διαβάθμιση που τόσο συζητάμε.
Επίσης, δε μου αρέσει το "δουλεύεται σωστά" να σημαίνει "να ξέρει ότι ξέρει και ένας πρωτοετής της πληροφορικής"
Συγχώρεσέ με αν χωρίς να το θέλω κατέδειξα το δικό σου σχόλιο. Ειλικρινά δεν ήξερα από ποιο σχόλιο μου είχε μείνει το "θυμίζει". Τώρα το διασταύρωσα γιατί έπιασα μια ενόχληση στην απάντησή σου. Διάβασα δύο ή τρεις παρόμοιες κριτικές των θεμάτων. Κανέναν δε θέλω να θίξω.
Όμως θέλω να πω: Μετακινηθείτε! Μην τα βλέπετε σαν επιστήμονες της πληροφορικής. Δείτε τα σαν να ήσασταν εσείς στα θρανία. Πόσα από αυτά ξέρατε και πόσα από αυτά είχατε αρκετή εμπειρία για να λύσετε όταν καθόσασταν εσείς σ' αυτή τη θέση; Τότε χαρακτηρίστε τα εύκολα ή δύσκολα.
Έτσι λοιπόν, ένα θέμα δεν μπορεί να είναι κατάλληλο απλώς επειδή εμείς το αναγνωρίζουμε και μπορούμε να το ονοματίσουμε. Ποσώς ενδιαφέρει.
Ένα θέμα είναι καλό αν αντιμετωπίζεται με τις γνώσεις που περιλαμβάνει η ύλη, αν ανατποκρίνεται στο επίπεδο γνωστικής εξέλιξης του 18χρονου, αν είναι έξυπνο, αν εξετάζει κάτι που έχει σημασία, αν το εξετάζει σωστά κλπ κλπ
Επειδή λοιπόν, όπως σου είπα, τα ποσοστά των μαθητών από τους οποίους μπορούμε να ζητάμε κάτι παραπάνω νομίζω είναι πολύ μικρά, στο 90+ τοις εκατό των μαθητών δε θυμίζει τίποτα, ούτε παραθυμίζει. Απλά εμείς .... παραμυθιαζόμαστε
