Θέμα: ΘΕΜΑΤΑ ΟΕΦΕ 2011

[Stefevan]

1.E.
Γιατί πρέπει κάποιος να γνωρίζει πως γίνεται ο πολλαπλασιασμός αλά ρωσικά ? Θα μου πείτε είναι στην ύλη.. αλλά απ'ότι θυμάμαι σε ένα θέμα των εξετάσεων υπήρχε εξήγηση για το ποιοι μήνες έχουν 30 ημέρες και ποιοι 31!!!!! 6 μονάδες έτσι για τον άριστο προγραμματιστή ο οποίος δεν θυμάται τι συμβαίνει σε αυτόν τον αλγόριθμο για να τον υλοποιήσει.

Επίσης το όνομα Λάτσιος χαλάει όλο το διαγώνισμα ΕΛΕΟΣ!!!!!!! 

[lp]

1) (ΘΕΜΑ 1ο - Α5) το  β mod  γ  πραγματικού τύπου ; 
2) (ΘΕΜΑ 1ο - Β)  Το 0 είναι θετικός ;  Νέος ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ ;;;
3) (ΘΕΜΑ 1ο - Ε)  ΤΕΛΟΣ_ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΥ ;;;   Όπως  ΤΕΛΟΣ_ΚΑΛΟ_ΟΛΑ_ΚΑΛΑ

1. Προφανώς θα εννοούν ότι μπορεί και να γίνει κάτι τέτοιο άσχετα αν δεν έχει νόημα. Θα μπορούσε να είναι π.χ. Α <-- β mod γ + Δ όπου Δ πραγματική
2. ...
3. ΤΕΛΟΣ_ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΥ δεν μας πειράζει αφού είναι αλγόριθμος. Εδώ ολόκληρο πίνακα δεχτήκαμε πέρσι εκεί θα κολλήσουμε;  :-)

φιλικά

[Καραμαούνας Πολύκαρπος]

Τη λύση που δώσανε στο Θέμα 4.δ την είδατε;

Θα προτιμούσα να γίνει με ταξινόμηση...

[Καραμαούνας Πολύκαρπος]

Τη λύση που δώσανε στο Θέμα 4.δ την είδατε;

Θα προτιμούσα να γίνει με ταξινόμηση...

[evry]

Στη λύση του Δ, όπου χρειάζεται ταξινόμηση, θέλουν οι μαθητές να κάνουν ταξινόμηση όλων των πινάκων, και του 2D που δίνεται. Αντίθετα θα μπορούσε να δοθεί υπόδειξη να αποθηκεύσουν τις αρχικές θέσεις (για να μη χαθούν κατά την ταξινόμηση) των βαθμών, ώστε να μην χρειαστεί να ταξινομήσουν όλους τους πίνακες, κάτι το οποίο είναι προφανώς ανταποδοτικό. Ουσιαστικά χρησιμοποιούμε έναν πίνακα δεικτών.
   Έτσι μπορούμε να εισάγουμε την έννοια της δεικτοδότησης που είναι πολύ σημαντική όταν κουβαλάμε μαζί μας πολλούς "παράλληλους" πίνακες.
  Γενικά δεν συμφωνώ καθόλου με τη φιλοσοφία των brute-force λύσεων, ειδικά όταν έχουμε τη δυνατότητα να οδηγήσουμε τους μαθητές σε μια πιο αποδοτική λύση (χωρίς φυσικά να τους την επιβάλλουμε),

[sloukad]

Σ' ευχαριστώ πολύ για την υπόδειξη, δεν είχα διαβάσει τη συζήτηση για τα θέματα του ΟΕΦΕ, τελικά όλοι έχουμε τον ίδιο προβληματισμό!!

[johngreek]

Το βιβλίο λέει οτι εντολή ΓΙΑ με μηδενικό βήμα είναι ατέρμων βρόχος . Αν  λοιπόν ( λέμε ΑΝ) τεθεί ως ερώτηση πρέπει ή όχι να απαντηθεί με βάση το βιβλίο  , ακόμα και αν αυτό που αναφέρεται εκεί είναι λάθος ( ή "γκρίζο" ) ;

Το αν θέλουμε να το συζητήσουμε επιστημονικά την ορθότητα του συγκεκριμένου σημείου ή το πως θα το τεκμηριώσουμε στα παιδιά  , είναι μια άλλη συζήτηση .

Εγώ καταλαβαίνω τον προβληματισμό όλων για το θέμα αλλά δεν μπορώ να πω στους μαθητές  οτι δεν πρόκειται να εξεταστούν σε αυτό  , ή να μην το μάθουν . Εχουμε δει και χειρότερα . Εγώ τους λέω να το μάθουν όπως το λέει το βιβλίο και τους αναφέρω εν συντομία τους προβληματισμούς που υπάρχουν για το θέμα.

[Καρκαμάνης Γεώργιος]

Για ι απο 10 μέχρι 1 με_βήμα 0
...
Τέλος_επανάληψης

Πόσες φορές θα εκτελεστούν οι εντολές?? Προφανώς κάποιοι θα πουν μηδέν και άλλοι άπειρες ανάλογα το αν βλέπουν το 0 σαν αρνητικό ή θετικό αριθμό.

Νομίχω ότι δεν υπάρχει το πως το βλέπει ο καθένας, αλλά, το πως διατυπώνεται μέσα στο βιβλίο στη σελιδα 44 όπως ανέφερα πιο πάνω.

[spantoulis]

Θέμα  1ο Α.5 : ΣΩΣΤΟ?!?!?!?!

[gpapargi]

Νομίχω ότι δεν υπάρχει το πως το βλέπει ο καθένας, αλλά, το πως διατυπώνεται μέσα στο βιβλίο στη σελιδα 44 όπως ανέφερα πιο πάνω.

Γιώργο, νομίζω ότι συμφωνούμε πως μια εντολή επανάληψης τερματίζεται όταν αυτό προκύψει από τη συνθήκη (που είναι στην αρχή ή στο τέλος). Η συνθήκη θα πει πόσες φορές θα εκτελεστεί ο βρόχος και πότε θα τερματίσει.

Το να λέμε ότι είναι άπειρες επαναλήψεις επειδή το λέει το βιβλίο, είναι σαν να το δεχόμαστε σαν κάποιου είδους αξίωμα. Το πόσες είναι οι επαναλήψεις είναι κάτι που θα αποδειχτεί μετά από έλεγχο της συνθήκης.

Ποια είναι η συνθήκη της όταν το βήμα είναι 0 και που ορίζεται μέσα στο διδακτικό πακέτο; Φοβάμαι πως δεν έχουμε απάντηση σε αυτό το ερώτημα.

[alkisg]

Το να λέμε ότι είναι άπειρες επαναλήψεις επειδή το λέει το βιβλίο, είναι σαν να το δεχόμαστε σαν κάποιου είδους αξίωμα.

Γιώργο αυτό δεν είναι η δουλειά των συγγραφέων; Να ορίσουν τη ΓΛΩΣΣΑ; Ο ορισμός δεν μπορεί να δωθεί και ως αξίωμα; "Το επί έχει μεγαλύτερη προτεραιότητα από το συν" - αξίωμα, τέρμα.
Αν το αξίωμα έρχεται σε αντίθεση με άλλα σημεία του βιβλίου, ΟΚ, έχουμε πρόβλημα και πρέπει να βρούμε λύση, αλλά αν δεν έρχεται σε αντίθεση με κάτι, τότε αναγκαστικά ισχύει κι ας μην μας αρέσει.

Σύμφωνοι, στο διδακτικό πακέτο δεν υπάρχει μετατροπή της ΓΙΑ σε ΟΣΟ, ούτε σχετικό διάγραμμα, και έτσι δεν ξέρουμε την "ακριβή συνθήκη τερματισμού". Αν όμως είναι να γίνει μετατροπή της ΓΙΑ σε ΟΣΟ, τότε αυτή αναγκαστικά αυτή η συνθήκη θα πρέπει να σέβεται τον παραπάνω περιορισμό του ορισμού της ΓΙΑ...

...έστω κι αν πρέπει να γραφεί ως (ακραία μετάφραση αλλά κι αυτή δεκτή με βάση το βιβλίο):

Κώδικας: ΓΛΩΣΣΑ

1. ΑΝ β = 0 ΤΟΤΕ
2.   ΟΣΟ Αληθές ΕΠΑΝΑΛΑΒΕ τις εντολές ==> ντε και καλά άπειρες
3. ΑΛΛΙΩΣ ΑΝ β > 0 ...

https://alkisg.mysch.gr/steki/index.php?topic=1118.msg7185#msg7185


Δηλαδή πιστεύω ότι η μετατροπή σε ΟΣΟ θα πρέπει να υπακούει στον ορισμό της ΓΙΑ όπως τον δίνει το βιβλίο, και όχι το ανάποδο που προτείνεις εσύ.
Μακάρι βέβαια να είχαν κάνει οι συγγραφείς το ανάποδο. Αυτό που λέω είναι ότι εμείς δεν μπορούμε.

[gpapargi]

Κατάλαβα τι λες. Θα σου πω τη γνώμη μου.
Τα αξιώματα τουλάχιστο για λόγους αισθητικής θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν απλούστερα και άμεσα στην ανθρώπινη εποπτεία και από αυτά να προκύπτουν οι πιο πολύπλοκες έννοιες. Να δώσω ένα παράδειγμα: στην ευκλείδεια γεωμετρία δέχομαι ότι από σημείο σε ευθεία μπορώ να φέρω μόνο μια παράλληλη και στηριζόμενος σε αυτό μπορώ να πάω παρακάτω σε άλλα θεωρήματα. Θα μπορούσα εναλλακτικά να δεχτώ ως αληθείς κάποιες πιο πολύπλοκες προτάσεις (που τώρα είναι θεωρήματα) και από αυτές να καταλήξω στις απλούστερες (αυτές που σήμερα είναι αξιώματα). Με άλλα λόγια να δεχτώ κάτι πιο σύνθετο και στη συνέχεια να αναρωτηθώ πως θα έπρεπε να είναι οι απλές έννοιες ώστε να μην έρχονται σε αντίθεση με τις προτάσεις που δέχτηκα ως αληθείς (και να καταλήξω στην ισχύ τους). Αλλά συνήθως ο τρόπος που θέτουμε τα αξιώματα είναι ο άλλος.

Βέβαια τα παραπάνω είναι μια προσωπική άποψη και το θέμα.

Μπορούμε όμως να πάμε και όπως προτείνεις. Δηλαδή να δεχτούμε σα γεγονός ότι η Για με βήμα 0 δίνει εξορισμού άπειρες επαναλήψεις και μετά να πρέπει υποχρεωτικά η μετατροπή να μην έρχεται σε αντίθεση με αυτό.

Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να γίνεται κάτι σαν αυτό που γράφεις

Αν β=0 τότε
   Όσο αληθής επανάλαβε
    …
Αλλιώς_αν β<0
   Όσο ι>=
     ….
Αλλιώς ! β>0
    Όσο ι<=
    …
Τέλος_αν

Και εννοώ ότι αν δοθεί βήμα 0 θα έπρεπε να μπαίνει μέσα και να εκτελεί άπειρες φορές τις εντολές (όχι απλώς να βγάζει μήνυμα).

Αλλά και αυτό ακόμα είναι ένας σαφής αλγόριθμος μετατροπής που λέει τι γίνεται ακόμα και στην περίπτωση που το βήμα είναι 0. Ας το πει κάποιος να τελειώνουμε. Στο κείμενο της επιμόρφωσης έδωσαν τον αλγόριθμο μετατροπής στη ΓΛΩΣΣΑ βάζοντας το 0 με τους θετικούς και στην ψευδογλώσσα είπαν για άπειρες επαναλήψεις. Τι συμπέρασμα μπορεί να βγάλει κάποιος από αυτά;

Εγώ λέω ότι τους ξέφυγε. Για να μην τους ξέφυγε, αν ρωτηθούν, θα πρέπει να απαντήσουν ότι το βήμα 0 στην ψευδογλώσσα δίνει συνθήκη «Όσο αληθής» και στη ΓΛΩΣΣΑ δίνει συνθήκη «Όσο ι <=» . Περιμένει κανείς να απαντήσουν κάτι τέτοιο;

[xara_pap]

Νομίζω σχετικά με το βήμα μηδεν το θέμα εξαντλήθηκε. Ας μας σχολιάσει κάποιος το Α1 την πεμπτη ερώτηση που το απάντησαν σωστό. Το ότι είναι σωστό κανονικά όλοι το ξέρουμε. Συμφωνα με το αεππ όμως είναι σωστό?

[Αθανάσιος Πέρδος]

Στη λύση του Δ, όπου χρειάζεται ταξινόμηση, θέλουν οι μαθητές να κάνουν ταξινόμηση όλων των πινάκων, και του 2D που δίνεται. Αντίθετα θα μπορούσε να δοθεί υπόδειξη να αποθηκεύσουν τις αρχικές θέσεις (για να μη χαθούν κατά την ταξινόμηση) των βαθμών, ώστε να μην χρειαστεί να ταξινομήσουν όλους τους πίνακες, κάτι το οποίο είναι προφανώς ανταποδοτικό. Ουσιαστικά χρησιμοποιούμε έναν πίνακα δεικτών.
   Έτσι μπορούμε να εισάγουμε την έννοια της δεικτοδότησης που είναι πολύ σημαντική όταν κουβαλάμε μαζί μας πολλούς "παράλληλους" πίνακες.
 

Γιατί πρέπει να ταξινομηθούν οι πίνακες για να δοθεί λύση στο Δ;
Γιατί πρέπει να δημιουργηθεί άλλος πίνακας με δείκτες;
Δεν αποτελούν τυποποίηση τα παραπάνω;

Υπάρχει λύση με απλή εφαρμογή του βασικού αλγόριθμου μέγιστου σε πίνακες. Αρκεί οι μαθητές να έχουν διδαχτεί πώς να τον τροποποιούν και να τον εφαρμόζουν. (Υπάρχουν μόνο θετικές τιμές)

κ<--42

Σμ<--0
Για ι από 1 μέχρι 14
   Σμ <-- Σμ + ΒΚ[ι]
Τέλος_επανάληψης
μεγ_πρ<--Σμ ! Δίνω μια τιμή που είναι σίγουρα μεγαλύτερη από όλα τα στοιχεία του ΒΚ

Για ι από 1 μέχρι 14
   μεγ<--0
   Για μ από 1 μέχρι 14
      Αν ΒΚ[μ] < μεγ_πρ τότε  ! ασχολούμαι μόνο με τα στοιχεία που είναι μικρότερα από πριν
          Αν ΒΚ[μ] > μεγ τότε
             μεγ <-- ΒΚ[μ]
             θέση<-- μ
         Τέλος_αν
     Τέλος_αν
   Τέλος_επανάληψης
   Σ[θέση] <-- κ + Β[θέση,1] + Β[θέση, 2] + Β[Θέση,3] + Β[Θέση, 4]
   κ <-- κ - 3
   μεγ_πρ <-- μεγ
Τέλος_επανάληψης

[Sergio]

Ας μας σχολιάσει κάποιος το Α1 την πεμπτη ερώτηση που το απάντησαν σωστό. Το ότι είναι σωστό κανονικά όλοι το ξέρουμε. Συμφωνα με το αεππ όμως είναι σωστό?

1) Νομίζω πως το μόνο που αναφέρεται σχετικά στο διδακτικό πακέτο είναι πώς "...όταν μία έκφραση εκχωρεί το αποτέλεσμα της σε μια μεταβλητή, η μεταβλητή και η έκφραση πρέπει να είναι του ίδιου τύπου..."
2) Όλοι μας (διδάσκοντες) ξέρουμε πως το αποτέλεσμα μιας ακέραιας έκφρασης μπορεί να εκχωρηθεί σε πραγματική μεταβλητή

Εν τούτοις:

3) Συχνά στην "αριθμητική" χρειάζεται να "αναμειχθούν" ακέραιοι με πραγματικούς
4) Οι μαθητές γνωρίζουν (από τα μαθηματικά) πως το σύνολο των ακεραίων είναι υποσύνολο αυτού των πραγματικών
5) Στο διδακτικό πακέτο υπάρχει η συνάρτηση Α_Μ() που επιτρέπει την "μετατροπή" πραγματικής έκφρασης σε ακέραια
6) Στο διδακτικό πακέτο ΔΕΝ υπάρχει τρόπος να "μετατραπεί" ακέραια παράσταση σε πραγματική

Από τα παραπάνω μπορούν να προκύψουν, νομίζως:

α. "Αυστηρά" και "εντός διδακτικού πακέτου" η εκχώρηση του αποτελέσματος ακέραιας έκφρασης σε πραγματική μεταβλητή μπορεί να θεωρηθεί ΛΑΘΟΣ (σημείο 1)
β. Οι περισσότεροι μαθητές, διαισθαντικά, το θεωρούν σωστό (σημείο 4)
γ. Οι περισσότεροι διδάσκοντες το θεωρούν σωστό παρά τη ΜΗ αναφορά του στο διδακτικό πακέτο

Προσωπικά δε θα ζητούσα αυτή την ερώτηση σε επίσημο διαγώνισμα.  Ως βαθμολογητής, δεν θα έκοβα μονάδες ούτε στην απάντηση ΣΩΣΤΟ ούτε στην απάντηση ΛΑΘΟΣ.