Πρώτα από όλα δεν ξεκινάει καμία σταυροφορία, κουβέντα κάνουμε και λέμε τη γνώμη μας και τουλάχιστον προσωπικά την λέω για όλες τις ειδικότητες. Ευτυχώς ή δυστυχώς, συχνάζω στο στέκι των πληροφορικών και μοιράζομαι τους προβληματισμούς μου με συναδέλφους και όχι με φιλολόγους αγγλικών ή γυμναστές. Δεν ξέρω αν θα ήμουν εντός θέματος αν θα έγραφα εδώ τη γνώμη μου για όλα αυτά τα αντικείμενα, καλώς ή κακώς το κύριο θέμα μας είναι η πληροφορική και η χρήση η/υ στην ελληνική εκπαίδευση, η σωστή διδασκαλία της και η ποιοτική αναβάθμιση του αντικειμένου μέσα στο ΑΠΣ του ελληνικού σχολείου.
Έχω διαβάσει έρευνες και μελέτες σχολικών ψυχολόγων στο εξωτερικό κυρίως, γι' αυτό το θέμα. Όπως γνωρίζεις στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σχολικοί ψυχολόγοι (ως αντικείμενο σπουδών υπάρχουν, ως εργαζόμενοι στα σχολεία δεν υπάρχουν), όπως και οτι οι αποφάσεις δεν παίρνονται με επιστημονικά παιδαγωγικά κριτήρια, αλλά κυρίως με συντεχνιακά. Εδώ φτάσαμε στο σημείο πριν 2-3 χρόνια να διεκδικούν, μαθηματικοί, φυσικοί και φιλόλογοι να αντικαταστήσουν τους δασκάλους στην πέμπτη και έκτη δημοτικού. Μπορεί κάποιος ως φυσικός να θεωρούσε την ηγεσία της ΕΕΦ ή της ΕΜΕ άξια, επειδή θα αύξανε τις θέσεις του κλάδου, ανταποκρινόταν όμως στο ρόλο της ως ηγεσία ενός επιστημονικού φορέα; Συνέβαλε στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης; Σίγουρα όχι.
Η Θεωρία δε διαμορφώνεται από μια ιδέα που έχει κάποιος στο μυαλό του, αλλά διαμορφώνεται από την ίδια την πράξη. Δεν είναι αποκομμένη από την πραγματικότητα Διαμορφώνεται με τη συστηματική καταγραφή δεδομένων που προκύπτουν από τη μια ή την άλλη πρακτική, με πολυετείς και επίπονες έρευνες.
Δεν υπάρχει καν προσανατολισμός να τηρούνται δεδομένα σε τέτοια ζητήματα στην Ελλάδα,ώστε ανάλογα να προσαρμόζονται και οι αποφάσεις για το περιεχόμενο το σπουδών, το ωρολόγιο πρόγραμμα κλπ. Εδώ και ένα απλό ραντεβού στα ΚΕΔΔΥ για διάγνωση μαθησιακής δυσκολίας είναι άπιαστο όνειρο. Όλες οι γνώσεις και οι εμπειρίες δυστυχώς προέρχονται από το εξωτερικό. Το πολύ πολύ να υπάρχουν μεμονωμένες εργασίες κάποιοων μεταπτυχιακών και διδακτορικών φοιτητών, που μένουν αναξιοποίητες.
Επειδή το θέμα ξεκίνησε με την ημερίδα της ΠΕΚΑΠ. Καλά κάνει η ΠΕΚΑΠ και διοργανώνει την ημερίδα, από τη στιγμή που ξεκίνησε η διδασκαλία της πληροφορικής στο δημοτικό πρέπει οι συνάδελφοι να υποστηριχτούν με κάθε μέσο, ούτε νομίζω πως μπορούσε να προβλέψει την εξέλιξη με το λύκειο. Νομίζω πως δεν πρέπει να μπαίνουν τα δύο θέματα σε αντιπαράθεση, αλλά να γίνουν αφορμή για μια συνολικότερη πρόταση για τη διδασκαλία της πληροφορικής. Ίσως πρέπει ως κλάδος να καταθέσουμε μια πρόταση, επιστημονικά τεκμηριωμένη για τη διδασκαλία της πληροφορικής από την κορυφή μέχρι τα νύχια και εννοώ, τάξη έναρξης, τάξη ολοκλήρωσης, διαχωρισμός πληροφορικής και χρήσης Η/Υ (ίσως ξεχωριστά μαθήματα ακόμα και στην ίδια βαθμίδα), περιεχόμενο διδασκαλίας, προϋποθέσεις υλικοτεχνικής υποδομής, αλλά και έμψυχου δυναμικού (διπλοί ή και τριπλοί καθηγητές στα εργαστήρια, όπου απαιτείται), αντιμετώπιση ειδικών περιπτώσεων κλπ.
