Αγαπητοί συνάδελφοι από τη στιγμή αφού άκουσα με προσοχή την ομιλία της κ.Χριστοφιλοπούλου, πείστηκα εντελώς ότι το παιχνίδι είναι στημένο. Τελεία και παύλα. Αυτό που δεν ξέρω είναι ποιος το έστησε και με ποιο σκοπό, αλλά αυτό μπορεί και να μην το μάθουμε ποτέ.
Σημεία από την ομιλία της υφυπουργού στα οποία και μου σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο και άρχισα το …παραδοσιακό πια κοπάνημα του πληκτρολογίου στο κεφάλι μου.
«Τα μικρά παιδιά ήδη ξέρουν υπολογιστές……» Πόσες φορές θα το ακούσουμε αυτό το παραμύθι ακόμα; Πότε από την υπουργό, πότε από την υφυπουργό, μόνο ο πρωθυπουργός δεν το έχει πει ακόμα (ή μήπως όχι;). Δεν το σχολιάζω περαιτέρω αλλά για μένα εκεί έκλεισε το θέμα. Τι να περιμένω να ακούσω όταν ξεκινάμε από το αξίωμα «τα παιδιά ήδη ξέρουν»΄
Όσον αφορά στην περίφημη διαρροή του περίφημου σχεδίου τώρα. Αξίζει να το σχολιάσουμε αυτό; Το σχέδιο το έφτιαξε «ομάδα συναδέλφων εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας – εμπειρογνώμονες». Επίσης «το σχέδιο είναι ένα από τα πολλά σχέδια», αλλά κατά σατανική σύμπτωση είναι και το μόνο το οποίο διέρρευσε!
Και ναι, θα υπάρχει «με κάποια μορφή Πληροφορική στο Λύκειο ως αυτοδύναμο αντικείμενο», αλλά αυτό που εισέπραξα εγώ είναι ότι το διαθεματικό της υπόθεσης είναι αυτό που ενδιαφέρει το υπουργείο και το σχεδιασμό του γενικότερα. Το άλλο το «αυτοδύναμο»….. «θα το δούμε, θα το συζητήσουμε».
Επίσης ωραία και σωστά όλα αυτά με τη διδασκαλία της Γεωγραφίας και των Μαθηματικών με υπολογιστή που όπως είπε η υφυπουργός κάνουν το μάθημα πιο ζωντανό και πιο ενδιαφέρον, αλλά… γιατί τα λέει σε μας; Να τα πει στους Μαθηματικούς στους Φυσικούς, στους Φιλόλογους κλπ κλπ. Εμείς που μπαίνουμε δηλαδή; Θα κάνουμε ως Πληροφορικοί και Θρησκευτικά με υπολογιστή; Εδώ κάπου έχασα τη μπάλα, το ομολογώ.
Το πράγμα δεν πάει καθόλου, μα καθόλου καλά συνάδελφοι, υπάρχει μια «γραμμή» στο υπουργείο την οποία ακολουθούν απαρέγκλιτα οι κεφαλές – υπουργός – υφυπουργοί.
Εντάξει στην ομιλία του κ. Κοντογιαννη επιτέλους ειπώθηκαν κάποιες αλήθειες (όχι ολόκληρες αλλά τέλος πάντων) και κάποια αυτονόητα για μας, αλλά όχι και για το υπουργείο μας, πράγματα. Δε νομίζω όμως ότι έχει βαρύνουσα σημασία η γνώμη του. Αν είχε βαρύνουσα σημασία δεν θα είχαμε ακούσει αυτά που ακούσαμε πέρσι στην ημερίδα από την κ.Διαμαντοπούλου, ούτε φέτος τα ίδια από την κ.Χριστοφιλοπούλου. Και δε θα σχολιάσω την υπεραισιόδοξη άποψη ότι κάποιοι μαθητές μπορούν στην Πέμπτη Δημοτικού «να φτιάξουν παρουσίαση σε PowerPoint» (μανία όμως με το συγκεκριμένο λογισμικό ε;) ή να δημιουργήσουν «μορφοποιημένο κείμενο». Μάλλον μιλάμε για τα παιδιά της Εκάλης, του Ψυχικού, των ιδιωτικών σχολείων και εκπαιδευτηρίων, των μεγαλοαστικών οικογενειών και τέτοια. Αν είναι έτσι πάω πάσο. Για ελάτε να ρωτήσετε και τα παιδιά από τις λαϊκές συνοικίες της Αθήνας, για πηγαίνετε και καμιά βόλτα στην επαρχία και μετά τα λέμε. Και σε τελική ανάλυση μάθετε πρώτα στα παιδιά να γράφουν και να διαβάζουν κι αφήστε το "PowerPoint" για αργότερα, αυτή τη φούρια δεν την κατάλαβα!
Πέρσι μετά την ημερίδα δήλωνα ανήσυχος και συγκρατημένα απαισιόδοξος, αλλά χωρίς να θέλω να τα δω όλα μαύρα.
Φέτος μετά από όλα όσα έχω δει κι ακούσει……δεν υπάρχει ελπίδα σ’ αυτόν τον τόπο. Στραβά είναι από την αρχή και στραβώνουν κι άλλο όσο πάει.
«Πεδίο δόξης λαμπρόν».
