Εγώ πάντως ερμηνεύω αυτή τη δήλωση σα μια ασάφεια που δε δίνει πραγματική πληροφορία. Για μένα υπάρχουν πράγματα που είναι μέσα και πράγματα που είναι έξω από την ύλη. Αυτά που είναι μέσα διδάσκονται.
Όσο για το φιλοσοφικό μέρος, για μένα το μάθημα είναι μάθημα προγραμματισμού, όπως εννοούμε τον προγραμματισμό στα πανεπιστήμια. Δηλαδή δίνουμε έμφαση στην κατασκευή αλγορίθμου και σε θέματα νοοτροπίας και όχι τόσο στις τεχνικές λεπτομέρειες κάποιας γλώσσας. Το να ξέρεις να προγραμματίζεις είναι διαφορετικό πράγμα από το να ξέρεις κάποια συγκεκριμένη γλώσσα. Προγραμματισμός σημαίνει κατασκευή αλγορίθμου και εκμάθηση αρχών. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι οι αρχές του δομημένου προγραμματισμού είναι μέσα στην ύλη και χρησιμοποιούνται στην κατασκευή υποπρογραμμάτων.
Βέβαια για να δώσουμε σάρκα και οστά στον αλγόριθμο πρέπει να κάνουμε υλοποίηση σε κάποια γλώσσα, αλλιώς μιλάμε στον αέρα. Χωρίς υλοποίηση ο μαθητής δε θα καταλάβει. Έτσι φτιάχτηκε το περιβάλλον της ΓΛΩΣΣΑΣ και αποφεύχθηκε η χρήση κάποιας υπαρκτής γλώσσας προγραμματισμού.
Θα ονόμαζα το μάθημα «Αρχές & τεχνικές προγραμματισμού» ή κάτι τέτοιο.
Αν δεν αποδεχτούμε τα παραπάνω και αποφεύγουμε συνέχεια τη λέξη «προγραμματισμός» φοβάμαι πως θα αναρωτιόμαστε συνέχεια για το αν είναι σωστό το να πέσει υποπρόγραμμα. Τα υποπρογράμματα είναι μέσα στην ύλη, ο δομημένος προγραμματισμός το ίδιο, άρα. . .