Τα πιο σοβαρά και αξιόπιστα διαγωνίσματα/τεστ/εξετάσεις που έχω υπ' όψη μου έχουν μια στάνταρ δομή (εννοώ: ξεκινούν με ερωτήσεις τύπου Χ, συνεχίζουν με ερωτήσεις τύπου Υ κλπ και δεν αιφνιδιάζουν τους εξεταζόμενους ως προς αυτό) την οποία μάλιστα ευθαρσώς κοινοποιούν και επίσης έχουν διαθέσιμα κάποια πρότυπα διαγωνίσματα για όποιον προετοιμάζεται.
Οφείλει κανείς να το κάνει αυτό; Όχι. Αναρωτιόμουν λοιπόν πάντα γιατί κάνουν αυτή τη χειρονομία (την οποία ως εξεταζόμενος πάντα εκτιμούσα!). Νομίζω πως την κάνουν καθαρά για λόγους αξιοπιστίας.
Λόγος ο οποίος βέβαια πολύ πιθανόν να μην συντρέχει στα ελληνικά πράγματα. Η νοοτροπία "τσιφλίκι μας είναι, και δε θα δώσουμε λογαριασμό σε κανέναν" διέπει πολλούς τομείς, ίσως λοιπόν και τις πανελλήνιες.
Η ειλικρινής μου αίσθηση είναι πως δεν ισχύει αυτή η κακή νοοτροπία για τις εξετάσεις (και γιαυτό κάνω όλη αυτή την επισήμανση, διότι διαφορετικά θα ήταν σαν να μιλάω σε κωφούς). Και την πίστη μου αυτή τη γεννούσε μέχρι τώρα η σιωπηρή τουλάχιστον συμφωνία ότι υπήρχε μια δομή :
το 1ο θέμα είναι θεωρητικής φύσης, πιάνει πάντα 40 μονάδες, ξεκινάει με Σ-Λ, 1-2 υποερωτήματα είναι καθαρή ανάπτυξη θεωρίας, τα επόμενα θέματα πιάνουν πάντα από 20 μονάδες, το 2ο θέμα είναι σύντομες ασκησούλες, πιθανόν με ανάπτυξη μέχρι λίγες γραμμές αλγορίθμου, ενώ το 3ο και 4ο είναι απαιτητικές ασκήσεις πλήρους ανάπτυξης αλγορίθμου ή προγράμματος.
(φέτος καταστρατηγήθηκαν δύο από τα παραπάνω σημεία, και ήταν αιφνιδιασμός για τη μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών)
Πώς θα αντιδρούσαμε αλήθεια, αν για παράδειγμα μια άσκηση 4ου θέματος δινόταν στη θέση του 2ου; ή αν άλλαζε η βαθμονόμηση των θεμάτων σε βάρος ή σε όφελος της θεωρίας; Δεν απαγορεύεται (υποθέτω) αλλά από την άλλη πάλι θα έμοιαζε αθέμιτη. Για ποιο λόγο να γινόταν;
Δεν υποστηρίζω βέβαια ότι δεν πρέπει να αλλάξει ποτέ τίποτα. Και μάλιστα δεν οφείλει το υπουργείο να βγάλει καμιά ανακοίνωση πριν την αλλαγή αυτή. Και, τι να γίνει, κάποια γενιά μαθητών θα αιφνιδιαστεί για χάρη της βελτίωσης της ποιότητας των εξετάσεων.
Αυτό που υποστηρίζω είναι ότι άπαξ και συμβεί μια αλλαγή στη δομή, θα πρέπει να υποστηριχθεί με συνέπεια και συνέχεια. Δεν θα πρέπει να πηγαινοερχόμαστε από το νέο πρότυπο στο παλιό κι αντίστροφα. Δεν απαγορεύεται αλλά θα είναι πλήγμα για την αξιοπιστία μας. Θα μοιάζει σαν να μην ξέρουμε πώς θέλουμε να εξετάζουμε.
Έτσι το βλέπω. Δεν ξέρω αν συμφωνεί κανείς...