Θωμά, καλά τα λες, αλλά επιμένω ότι χρησιμοποιείς σαν να είναι ταυτόσημες τις έννοιες δεδομένα και είσοδος.
Στο πρώτο διάγραμμα, το βέλος από τη γελαστή φατσούλα μέχρι το Ι/Ο (άντε, μέχρι τη CPU) δεν είναι συνέχεια του υπόλοιπου. Το πρώτο κομμάτι για μένα λέγεται είσοδος και θα μου άρεσε να το φαντάζομαι άλλο χρώμα - ας πούμε πράσινο. Το υπόλοιπο μπλε βέλος δείχνει τη ροή των δεδομένων (άσχετα αν προήλθαν από είσοδο, ή προηγούμενους υπολογισμούς). Στο δεύτερο διάγραμμα, πολύ σωστά, δεν υπάρχει πράσινο βέλος.
Αν είσοδος δεν είναι ότι έρχεται απ' έξω αλλά κάθε εκχώρηση/αρχικοποίηση, τότε θα υποστηρίζετε, φαντάζομαι και αυτό που προκύπτει με συμμετρική λογική:
Έξοδος δεν είναι ότι βγαίνει προς τα έξω. Άρα κάθε αποτέλεσμα, ακόμα και ενδιάμεσο, είναι έξοδος.
Έτσι λοιπόν, στην εντολή S<-S+οτιδήποτε μέσα στο βρόχο, το S είναι έξοδος ως μερικό αποτέλεσμα, και είναι είσοδος ως ενδιάμεσο δεδομένο για την επόμενη επανάληψη.
Επίσης το S<-0 είναι είσοδος (ως αρχικοποίηση) και έξοδος (ως ενδιάμεσο αποτέλεσμα) !!!
Και οτιδήποτε μέσα στον αλγόριθμο, θα είναι είσοδος ή έξοδος ή και τα δύο !!! Τίποτα δεν γλιτώνει

Φαύλος κύκλος, και ποιο το νόημα ? ?
Τι κερδίζουμε με αυτό το σκεπτικό ?
Σπαταλάμε τους χαρακτηρισμούς είσοδο και έξοδο.
Και τελικά πώς θα ονομάσουμε τα δεδομένα που πράγματι έρχονται απ' έξω και πως τα αποτελέσματα που θα δοθούν προς τα έξω ?
Ουφ! Μπήκα πάλι στον πειρασμό να επιχειρηματολογήσω αλλά δεν πιστεύω, αλήθεια, ότι μπορώ να προσφέρω άλλο στην κουβέντα.
Θα παρακολουθώ μόνο για ορισμούς.
Ίσως να είμαι ξεροκέφαλος (

) γι αυτό θα περιμένω να δω έναν ορισμό που δε θα συνδέει την είσοδο με το "απ' έξω" και την έξοδο με το "προς τα έξω" ώστε να αλλάξω γνώμη
