Συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να διαφωνήσω συνολικά. Όχι οτι δεν θα βοηθούσε τη δουλειά μου να έχω έναν φορητό υπολογιστή στο σχολείο, ή να υπάρχουν διαδραστικοί πίνακες και όταν βλέπω από τις αντιδράσεις των μαθητών οτι το μάθημα είναι επιτυχημένο να αποθηκεύω αυτό που γίνεται στον πίνακα και έτσι να το πάρω στο σπίτι και με μια τροποποίηση να το έχω έτοιμο για την επόμενη φορά που θα διδάξω την ίδια ενότητα και να μην χάνεται και να πρέπει να το δημιουργήσω στο σπίτι σε ηλεκτρονική μορφή.
Ωστόσο πιστεύω οτι πολλές φορές χρησιμοποιείται ο νέος υλικοτεχνικός εξοπλισμός και τα σύγχρονα εποπτικά μέσα από την πλευρά του υπουργείου ως πανάκεια για κάθε πρόβλημα και από την δική μας πλευρά ως άλλοθι για κάθε αδυναμία μας. Όλα αυτά θα βοηθήσουν εάν υπάρχει το βασικό, το κύριο. Και ποιο είναι το κύριο για μένα;
Το βασικό πρόβλημα είναι ΤΙ θα διδάξουμε, πως θα το διδάξουμε, σε ποιους αλλά και ποιοι θα διδάξουν. Εάν έχουν δοθεί οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα με ικανοποιητικό τρόπο τότε όλα αυτά που αναφέρει το άρθρο θα προσφέρουν. Διαφορετικά, απλά θα έχουμε μια νέα κάστα "ηλεκτρονικών" προμηθευτών, οι οποίοι θα είναι αυτοί που θα κερδίσουν κυρίως.
Το βασικό πρόβλημα για μένα της πληροφορικής στην εκπαίδευση είναι αυτό. Πρώτα από όλα υπάρχει ακόμα και σήμερα στους άλλους συναδέλφους (αλλά και σε κάποιος πληροφορικούς) και κυρίως στους υψιλά ιστάμενους του Υπουργείου μια σύγχυση μεταξύ των εννοιών πληροφορικής και χρήσης η/υ και στο τι από τα δύο και σε ποιες αναλογίες θέλουμε να διδάσκονται τα παιδιά. Από εκεί πηγάζουν κατά τη γνώμη μου τα περισσότερα από τα προβλήματα της πληροφορικής στην εκπαίδευση.
