(... και ξέχασα το καλύτερο...)
Μαθητής που έκανε ολόσωστα το Θ4, που την πάτησε στο γνωστό σημείο στο Θ3 (κάτι μου λέει ότι το Θ3 θα έχει χειρότερα ποσοστά επιτυχίας από το Θ4!!!), ολόσωστα το Θ2, και που τον εκτίμησα γύρω στο 85-90 συνολικά, μου είπε το εξής: (περίπου ο διάλογος):
...
Κ. Και στο Δ τι έβαλες;

Μ. Ακέραιοι (δεν πολυάκουσα τι μου είπε γιατί ήμουν σίγουρος ότι μου είπε το σωστό!)
Μ. Χαρακτήρας, χαρακτήρας...
Κ. Ναι.... Και στο 4;

Μ. Τους έβαλα ακέραιους...
Κ. Λοιπόν το συγκεκριμένο πρέπει να το έχουν κάνει λάθος σχεδόν όλοι. Κανονικά όμως είναι πραγματικός...

Μ. Πραγματικοί;
Κ. Πραγματι-κός!
Μ. Δηλαδή επειδή ο πρώτος είναι αρνητικός δεν μπορεί να είναι ακέραιος; Δεν είναι όπως στα μαθηματικά; Δεν έχουμε αρνητικούς ακέραιους;
Κ. Προφανώς έχουμε...

Κ. Αλλά αφού έχει και το κόμμα μηδέν (,0) θα πρέπει να τον θεωρήσουμε ως πραγματικό...
Μ. Το 0 δεν είναι ακέραιος;
Κ. .........

Κ. .........
Κ. Κάτσε για να καταλάβω. Πες μου πάλι τι έβαλες στο 4...!

Μ. Είπα ακέραιος και ακέραιος, Ακέραιοι και οι δύο.
Κ. ......
Κ. Ρε συ τους πήρες σαν δύο αριθμούς;

Μ. Το -32 είναι ακέραιος και το 0 είναι ακέραιος...
Κ. Ρε συ, ΕΝΑΣ είναι ο αριθμός. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΔΙΑΣΤΟΛΗ...!!!

Μ. Όχι ρε γαμώτο! Δηλαδή και στο 1 που τους έβαλα ακέραιους....
Κ. Ακέραιους είπες;
Μ. ΝΑΙ...

Κ. Ένας είναι κι εκεί! Πραγματικός...

Μ. ....
----------------
1. 0,42
2. "ΨΕΥΔΗΣ"
3. "χ"
4. -32,0
5. ΑΛΗΘΗΣ