Παιδιά το βιβλίο γράφηκε (υποθέτω) υπό το πρίσμα του να μάθουν οι μαθητές αλγοριθμική και δεν καθήσαν οι συγγραφείς να "κοσκινίσουν" κάθε φράση τους, όπως γίνεται με τα επίσημα specifications των γλωσσών προγραμματισμού. Εννοώ ότι αν προσπαθήσουμε να "πιαστούμε" από διάφορες φράσεις του βιβλίου τότε φυσικά και θα βρούμε ένα σωρό αντιφάσεις.
Δηλαδή: αν υποθέσουμε π.χ. ότι οι συγγραφείς είχαν στο νου τους αυτό που λέει ο Παναγιώτης (δηλαδή προτεραιότητα από αριστερά προς τα δεξιά όταν δεν ορίζεται διαφορετικά), τότε οδηγούμαστε σε αδιέξοδο.
Ο τελεστής ΟΧΙ είναι ΜΟΝΑΔΙΑΙΟΣ τελεστής και φυσικά και θα πρέπει να έχει μεγαλύτερη προτεραιότητα από το ΚΑΙ ή το Η, που είναι ΔΥΑΔΙΚΟΙ. Αλλιώς όπως σωστά επισημαίνει ο redhata η [glossa]α > 0 ΚΑΙ ΟΧΙ β > α[/glossa] ΔΕΝ μπορεί να αποτελέσει έκφραση της ΓΛΩΣΣΑΣ, γιατί από αριστερά προς τα δεξιά καλούμαστε να κάνουμε πράξη μεταξύ του «α > 0» και του σκέτου «ΟΧΙ», χωρίς το «β > α»... ΦΥΣΙΚΑ θα πρέπει ΠΡΩΤΑ να αποτιμηθεί το "ΟΧΙ β > α" και ΜΕΤΑ το ΚΑΙ, οπότε οδηγηθήκαμε στο λογικότατο συμπέρασμα που ισχύει σε όλες (όσες ξέρω) τις γλώσσες προγραμματισμού, ότι το ΟΧΙ έχει μεγαλύτερη προτεραιότητα από το ΚΑΙ. Εξάλλου ξανακοίταξα επί τούτου το κεφάλαιο 7 και ΔΕΝ βρήκα να λέει ότι ισχύει ΓΕΝΙΚΑ το "από αριστερά προς τα δεξιά", αλλά ΜΟΝΟ για τους αριθμητικούς τελεστές ίσης προτεραιότητας (σελ. 154).
Άλλο παράδειγμα κακής "γενίκευσης" που μπορούμε να κάνουμε: σελ. 155 «Σε μια εντολή εκχώρησης η μεταβλητή και η έκφραση πρέπει να είναι του ιδίου τύπου»... Δηλαδή η εντολή [glossa]πραγματική_μεταβλητή <-- 1 [/glossa] είναι λάθος επειδή το 1 είναι ακέραιος? (ή γενικότερα, π <-- α, με τον α ακέραιο).
Η ταπεινή μου γνώμη λοιπόν είναι:
1) Αν κάτι ορίζεται ΣΑΦΩΣ στο βιβλίο, ναι, αποτελεί "ευαγγέλιο", αλλά
2) Αν κάτι δεν ορίζεται και ΠΡΕΠΕΙ να υποθέσω κάτι, υιοθετώ τα γνωστά από τις υπόλοιπες γλώσσες προγραμματισμού, και
3) Αγνοώ κάποιες φράσεις του βιβλίου που γράφηκαν για επεξηγηματικούς λόγους και όχι σαν specification, ΑΝ ΑΥΤΕΣ "δεν στέκουν" ή έρχονται σε αντίθεση με τα υπόλοιπα που υπάρχουν στο βιβλίο (π.χ. τα παραδείγματα)
Φιλικά,
Άλκης
Υ.Γ. #1: οι τελεστές div και mod ορίζονται πολύ περιληπτικά στην σελίδα 153.
Υ.Γ. #2: @redhata: "Αφού οι συγκριτικοί είναι πιο πάνω από τους λογικούς, η χρήση παρενθέσεων σε συνθήκες όπως:
Αν (α>0) ΚΑΙ (β<>0) Τότε
Θεωρείται πλεονασμός ή χάριν της αναγνωσιμότητας να προτείνεται;"
==> Πάντως το βιβλίο έχει ΕΝΑ ΣΩΡΟ αντίστοιχα παραδείγματα ΜΕ και ΧΩΡΙΣ να βάζει παρενθέσεις, οπότε θεωρώ ότι είτε μπουν είτε όχι είναι το ίδιο (για πολλούς μαθητές βέβαια ίσως να είναι χρήσιμες οι παρενθέσεις για κατανοησιμότητα).