Ψυχαγωγικά μαθηματικά

Ξεκίνησε από gpapargi, 04 Δεκ 2006, 01:32:07 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

gpapargi

Καλημέρα

Θα ήθελα να καλέσω όσους παρακολουθούν το στέκι (καθηγητές και κυρίως μαθητές) στη στήλη Ψυχαγωγικών μαθηματικών που έχω εδώ και ένα χρόνο στο μηνιαίο περιοδικό Discovery and Science (στήλη Enigma).

Πρόκειται για προβλήματα που δεν εντάσσονται σε κάποιο συγκεκριμένο μάθημα. Δεν βγαίνουν μέσα από τη σχολική ύλη. Έχουν σκοπό να βάλουν το μαθητή (και όχι μόνο) να σκεφτεί και να χρησιμοποιήσει το μυαλό του  πέρα από συνταγές και τυφλοσούρτες που τόσο κακό έχουν κάνει στην παιδεία. Προσωπικά έχω δει τον εαυτό μου να βελτιώνεται πολύ στα μαθηματικά, στη φυσική και στην πληροφορική μέσα από την ενασχόλησή μου με αυτό το αντικείμενο. Η αιτία είναι ότι γυμνάζεις το μυαλό σου. Μαθαίνεις να σκέφτεσαι και έτσι αυξάνεις την ικανότητά σου να λύνεις ασκήσεις που είναι διαφορετικές από αυτές που ξέρεις ήδη. Και όλα αυτά γίνονται μέσα από το παιχνίδι και πέρα από το άγχος του βαθμού.

Από το τεύχος αυτού του μήνα υπάρχει και κάποιος διαγωνισμός. Αυτοί που θα στείλουν τις 4 καλύτερες λύσεις στο πρόβλημα θα παίρνουν κάποιο δώρο. Το δώρο όμως δεν είναι το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι η αποδοχή μιας γνήσιας πνευματικής πρόκλησης έξω από τη σχολική ύλη και έξω από το άγχος της σχολικής εξέτασης. Ένα συνδυασμός παιχνιδιού και σκέψης. Αν περνούσε από το χέρι μου έτσι θα ήταν όλη η σχολική παιδεία.

Το πρόβλημα του διαγωνισμού μπορεί κανείς να  το δει στη σελίδα
http://www.d-s.gr/acrobat/

Οι πιστοί των γρίφων λογικής ας προσέλθουν  :)

Γιώργος Παπαργύρης

alkisg

Μπράβο Γιώργο, το πρόβλημα είναι πολύ "δυνατό"! Η ιδέα ήταν δική σου;
Αύριο θα προκαλέσω τους μαθητές! Για να δούμε...

gpapargi

Ο τρόπος που παίρνεις το σκοινί δεν είναι δικός μου. Τον έχω ακούσει. Ανήκει στην αγαπημένη μου κατηγορία που την ονομάζω «γρίφοι έμπνευσης». Οι λύσεις σε αυτή την κατηγορία είναι μικρές και έξυπνες. Δεν υπάρχει συστηματική μέθοδος για να καταλήγεις σε αυτές. Θέλει σκέψη.

Το δεύτερο μέρος είναι δικό μου (αν και βασίζεται σε κάτι που έχω ακούσει). Εδώ θέλει και τα μαθηματικά του. Το ωραίο με αυτά τα προβλήματα είναι ότι δεν μπορείς πάντα να είσαι σίγουρος για το ποια είναι η καλύτερη λύση. Μπορεί να βρεθεί κάτι καλύτερο και αυτή είναι η πρόκληση. Είναι κάτι σαν ανοικτή κουβέντα. Ο καθένας δίνει τη λύση του και βγαίνει τελικά η καλύτερη. Φυσικά έχεις το δικαίωμα να χρησιμοποιήσεις οτιδήποτε μπορεί να ανταποκριθεί ως «όπλο» για τη λύση του προβλήματος. Δεν υπάρχουν οι σχολικοί περιορισμοί, ούτε βέβαια το άγχος του βαθμού. Έχω δει απίστευτα κομψές λύσεις κατά καιρούς. Λύσεις που δεν μπορούσα ούτε να φανταστώ την ύπαρξή τους.

ΥΓ
Δεν κρύβω ότι «ανησυχώ» μήπως κάποιος βρει καλύτερο νούμερο από αυτό που έχω υπόψη μου :- ) Πέρα από το δώρο που θα πάρει από το περιοδικό θα έχει και ένα κέρασμα από μένα.
Γιώργος Παπαργύρης

Sergio

ΤΙ ωραίες πρωτοβουλίες ειναι αυτές..

Συγχαρητήρια Γιώργο για τη στήλη σου!!
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)