Σε κάποιο γραπτό που έκανα αναβαθμολόγηση παρατήρησα ότι ο πράσινος είχε υπογραμμίσει το γεγονός ότι το i είχε δηλωθεί στις πραγματικές μεταβλητές.
Θα κόβατε από κάτι τέτοιο;
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ: i
ΑΡΧΗ
ΓΙΑ i ΑΠΟ 1 ΜΕΧΡΙ 10
ΔΙΑΒΑΣΕ Α[i]
ΤΕΛΟΣ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ
Υπενθύμιση: Υποτίθεται ότι κάνουμε αλγοριθμική σωστά;
Και που είναι το λάθος και το υπογράμμισε;
Παράθεση από: o_Antonis στις 20 Ιουν 2025, 10:19:49 ΠΜΚαι που είναι το λάθος και το υπογράμμισε;
προφανώς ότι ως δείκτης του πίνακα δεν μπορεί να μπει πραγματικός
ο διερμηνευτής το χτυπάει για παράδειγμα
και;
Παράθεση από: o_Antonis στις 20 Ιουν 2025, 10:38:12 ΠΜκαι;
και στη ΓΛΩΣΣΑ είναι λάθος.
Το θέμα είναι αν κόβουμε από κάτι τέτοιο.
Αυτό θέτω ως θέμα για συζήτηση.
Αν το μόνο λάθος είναι αυτό, τότε όχι
Αν έχει και άλλα, θα έκοβα σωρευτικά
Δηλαδή θα έκοβα κάτω από μισή μονάδα για αυτό και σωρευτικά με άλλα θα φτάναμε στην μισή ή την μια μονάδα
Παράθεση από: evry στις 20 Ιουν 2025, 10:46:42 ΠΜκαι στη ΓΛΩΣΣΑ είναι λάθος.
Το θέμα είναι αν κόβουμε από κάτι τέτοιο.
Αυτό θέτω ως θέμα για συζήτηση.
Θα ήταν καλά ορισμένο αν το βιβλίο μας έλεγε ότι οι δείκτες πρέπει να είναι ακέραιες μεταβλητές.
Δεν το γράφει αυτό (αν μου διαφεύγει, να το δούμε)
Για να πούμε ότι είναι λάθος θα πρέπει να επαναλάβουμε,για ακόμα μια φορά, την συζήτηση:
πραγματικός <- ακέραιός (και αυτό το δεχόμαστε ως σωστό)
ακέραιός <- πραγματικός (με ακέραιο μέρος μηδέν*, το θεωρούμε "λάθος")
Από πού γνωρίζω ότι η αναπαράσταση πραγματικού με ακέραιο μέρος μηδέν είναι "x.0" και όχι "x" σκέτο;
Δεν αναφέρει πουθενά το βιβλίο ότι η τιμή αναπαριστάται διαφορετικά σε αυτή την περίπτωση.
Σε ποιό επίπεδο κατανόησης, ο συγκεκριμένος εξεταζόμενος, έχει αποτύχει;
Το έχω ξαναγράψει επίσης ότι το τι κάνει ο Διερμηνευτής δεν οφείλει να μας απασχολήσει.
* είναι διαφορετική κουβέντα αν δεν μιλάμε για κλειστό τετράδιο.
O δείκτης ορίζεται ρητά στο βιβλίο σαν ακέραια σταθερά, μεταβλητή ή έκφραση, αυτό βέβαια δεν αποκλείει να δηλωθεί και σαν πραγματική
Έχω την αίσθηση ότι κάπου έχουμε προσδιορίσει την υποχρεωτικότητα (σε κάποια οδηγία)
Πάντως μιλάμε για πταίσματα και σίγουρα δεν θα ασχολιόμουν αν αυτό ήταν το μόνο συντακτικό λάθος
Αν μαζί με αυτό λείπει ένα κόμμα κάπου και ένα "Τότε", τότε θα έκοβα 0.5/100
Παράθεση από: o_Antonis στις 20 Ιουν 2025, 11:28:44 ΠΜΘα ήταν καλά ορισμένο αν το βιβλίο μας έλεγε ότι οι δείκτες πρέπει να είναι ακέραιες μεταβλητές.
Δεν το γράφει αυτό (αν μου διαφεύγει, να το δούμε)
Σε ποιό επίπεδο κατανόησης, ο συγκεκριμένος εξεταζόμενος, έχει αποτύχει;
Τι πάει να πει δεν το λέει το βιβλίο?
Το βιβλίο έχει πολλά λάθη. Δεν είναι ευαγγέλιο.
Επίσης το βιβλίο δεν λέει πουθενά πως περνάμε παράμετρο πίνακα σε συνάρτηση/διαδικασία αλλά στις εξετάσεις έχει πέσει πολλές φορές.
Επειδή ρώτησες σε ποιο επίπεδο κατανόησης έχει αποτύχει ο μαθητής, η απάντηση σε αυτό είναι ότι ο μαθητής δεν έχει καταλάβει ότι ένας δείκτης σε έναν πίνακα είναι πάντα ακέραιος αριθμός. Αυτό νομίζω είναι σημαντικό.
Είναι πολύ διαφορετικό να του ξεφύγει ένα Α[ι/2] και άλλο να πάει και να το δηλώσει στις πραγματικές. Έχει το ίδιο επίπεδο κατανόησης με αυτόν που δήλωσε τη μεταβλητή ακέραια? Γιατί πρέπει να πάρουν το ίδιο;
Από τη δική μου πλευρά σε τέτοια θέματα κοιτάω τη συνολική εικόνα του γραπτού, πάντως.
Παράθεση από: evry στις 20 Ιουν 2025, 09:30:58 ΠΜΣε κάποιο γραπτό που έκανα αναβαθμολόγηση παρατήρησα ότι ο πράσινος είχε υπογραμμίσει το γεγονός ότι το i είχε δηλωθεί στις πραγματικές μεταβλητές.
Θα κόβατε από κάτι τέτοιο;
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ: i
ΑΡΧΗ
ΓΙΑ i ΑΠΟ 1 ΜΕΧΡΙ 10
ΔΙΑΒΑΣΕ Α[i]
ΤΕΛΟΣ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ
Υπενθύμιση: Υποτίθεται ότι κάνουμε αλγοριθμική σωστά;
Καλά έκανε και το υπογράμμισε.
Είναι θέμα αλγοριθμικής και δείχνει ότι ο μαθητής δεν έχει κατανοήσει ότι οι αριθμοί που δείχνουν σειρά είναι ακέραιοι.
Το ίδια θα πρέπει να συμβεί και όταν έχουμε πλήθος αντικειμένων
ΑΚΕΡΑΙΕΣ: i
ΑΡΧΗ
ΓΙΑ i ΑΠΟ -10 ΜΕΧΡΙ -1
ΔΙΑΒΑΣΕ Α[i]
ΤΕΛΟΣ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ
Αυτό το βλέπετε ότι είναι το "ίδιο" λάθος;
Εγώ θα έκοβα. Δείκτης πίνακα ορίζεται πάντα ακέραιος. Όχι ακέραιες τιμές. Ακέραια μεταβλητή.
Παράθεση από: o_Antonis στις 20 Ιουν 2025, 05:58:19 ΜΜΑΚΕΡΑΙΕΣ: i
ΑΡΧΗ
ΓΙΑ i ΑΠΟ -10 ΜΕΧΡΙ -1
ΔΙΑΒΑΣΕ Α[i]
ΤΕΛΟΣ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ
Αυτό το βλέπετε ότι είναι το "ίδιο" λάθος;
Είναι το ίδιο ακριβώς λάθος με το παρακάτω:
ΑΚΕΡΑΙΕΣ: Α[10], i
ΑΡΧΗ
ΑΥΞΟΥΣΑ <- ΑΛΗΘΗΣ
ΓΙΑ i από 1 μέχρι 10
Αν Α[i]>A[i+1] Τότε
ΑΥΞΟΥΣΑ <- ΨΕΥΔΗΣ
Τέλος_αν
Τέλος_Επανάληψης
Σελίδα 156 σχολικού βιβλίου, κάτω από το σχήμα 9.1 Στο Κεφάλαιο 9
Το όνομα του πίνακα μπορεί να είναι οποιοδήποτε δεκτό όνομα της ΓΛΩΣΣΑΣ και ο δείκτης είναι μία ακέραια έκφραση, σταθερή ή μεταβλητή που περικλείεται μέσα στα σύμβολα [ και ].
Αυτό θα ήταν ωραίο να συμπεριλαμβανόταν στον ορισμό, που έχει πιο κάτω. Να μην έλεγε δηλαδή απλά δείκτη.
Τυπικά είναι λάθος, αλλά εγώ θα προσπαθούσα να κόψω το λιγότερο δυνατό. Ίσως και τίποτα. Το πιο πιθανό, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι πιστεύει ότι αν βάζει μόνο ακέραιες τιμές στην πραγματική μεταβλητή τότε είναι όλα καλά. Και όντως όλα καλά είναι από αλγοριθμική άποψη, το πρόβλημα είναι συντακτικό (με βάση το βιβλίο) και δεν περνάει το έλεγχο.
Ένα αντίστοιχο παράδειγμα έχω δει σε άσκηση που δίνεις χρηματικό ποσό με δεκαδικά (πχ 857,32 ευρώ) και βρίσκεις από κάθε νόμισμα/κέρμα πόσα χρειάζονται για να φτιάξεις το ποσό. Θέλεις div/mod αλλά επειδή είναι δεκαδικός πολλαπλασιάζεις επί 100 για να γίνει ακέραιος (δηλαδή αλλάζεις μονάδα μέτρησης και μετατρέπεις σε λεπτά). Δηλαδή ποσό<--100*ποσό . Μετά ο μαθητής αρχίζει τα div/mod σε πραγματική κατά δήλωση μεταβλητή με ακέραιο περιεχόμενο.
Άλλο αντίστοιχο λάθος μπορεί να προκύψει αν διαβάσεις αριθμό πχ μαθητών και ζητηθεί έλεγχος για το αν είναι ακέραιος. Αναγκαστικά αυτό που διαβάζεις θα μπει σε πραγματικό και μετά θα ελέγξεις αν παιδιά=Α_Μ(παιδιά). Η μεταβλητή παιδιά είναι πραγματική και ο έλεγχος εισόδου σε αφήνει να συνεχίσεις μόνο αν έχεις ακέραιο περιεχόμενο. Μετά μπορεί να εμπλέξεις τη μεταβλητή σε div/mod (πχ σε μοιρασιές) ή σα δείκτη σε πίνακα (πχ πίνακα μετρητών, έναν για κάθε παιδί). Δηλαδή μπορεί να ξεφύγει. Με αυτά τα παραδείγματα κατά νου θα προσπαθούσα να τον ρίξω στα μαλακά.
Αφού η ΓΛΩΣΣΑ δεν προφέρεται με Διερμηνευτή. ή μεταφραστή, δεν υπάρχει νόημα για τεχνικές προδιαγραφές, όπως για παράδειγμα να εφαρμόζεται ή όχι αυτόματη μετατροπή σε ακέραια τιμή για μια οποιαδήποτε αριθμητική παράσταση όταν το απαιτεί μια παράμετρος. Στους πίνακες η παράμετρος Δείκτης είναι ακέραια μη αρνητική, οπως και η κάθε επιπλέον αν έχουμε δυο ή περισσότερες διαστάσεις.
Το ονομα του πίνακα έχει διαφορετικές χρήσεις σε διαφορετικές γλώσσες. Έστω έχουμε πίνακα α[10]. Το ονομα του πίνακα είναι το α ή το α[; θα είναι το α αν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιείται ο πίνακας ως πίνακας και όχι ως στοιχείο πίνακα.
Απ όσο θυμάμαι μπορούμε να περάσουμε πίνακα ως όρισμα, μόνο με το όνομα, χωρίς τα []. Παρόλο που δίνουμε το πίνακα στο υποπτογραμμα πρέπει στη παράμετρο να ορίσουμε ότι είναι πίνακας βάζοντας τις διαστάσεις του. Σε καμία άλλη έκφραση εκτός από τη κλήση υποπρογρσμματος δεν χρησιμοποιείται το ονομα του πίνακα μόνο, αλλά τα στοιχεία του πίνακα, δηλαδή ονομα πίνακα και δείκτης ή δείκτες. Άρα δεν μπορούμε να έχουμε μεταβλητή και πίνακα με το ίδιο όνομα ταυτόχρονα (αφού η μεταβλητή είναι ο πίνακας).
Παράθεση από: Foto στις 21 Ιουν 2025, 02:11:06 ΜΜΑπ όσο θυμάμαι μπορούμε να περάσουμε πίνακα ως όρισμα, μόνο με το όνομα, χωρίς τα []. Παρόλο που δίνουμε το πίνακα στο υποπτογραμμα πρέπει στη παράμετρο να ορίσουμε ότι είναι πίνακας βάζοντας τις διαστάσεις του. Σε καμία άλλη έκφραση εκτός από τη κλήση υποπρογρσμματος δεν χρησιμοποιείται το ονομα του πίνακα μόνο, αλλά τα στοιχεία του πίνακα, δηλαδή ονομα πίνακα και δείκτης ή δείκτες. Άρα δεν μπορούμε να έχουμε μεταβλητή και πίνακα με το ίδιο όνομα ταυτόχρονα (αφού η μεταβλητή είναι ο πίνακας).
Που το λέει αυτό στο βιβλίο;
Δες εδώ έχει συζητηθεί ξανά:
https://alkisg.mysch.gr/steki/index.php?topic=76.0
Παράθεση από: Foto στις 21 Ιουν 2025, 04:22:32 ΜΜΔες εδώ έχει συζητηθεί ξανά:
https://alkisg.mysch.gr/steki/index.php?topic=76.0
Και τι σημαίνει αυτό?
Εγώ άλλο ρώτησα. Που αναφέρει στο βιβλίο τον τρόπο μεταβίβασης πίνακα ως παράμετρο σε συνάρτηση ή διαδικασία. Επειδή εσύ έγραψες κάτι το οποίο δεν ισχύει και δεν στηρίζεται πουθενά, αφού στο βιβλίο δεν το αναφέρει.
Άρα μιλάμε για μια εικασία , μια υπόθεση που μάλλον έτσι είναι αλλά δεν προκύπτει από πουθενά.
Ας μην το παρουσιάζουμε ως βεβαιότητα.
Θα μπορούσαν να γίνουν διάφορες εικασίες πχ γιατί η συνάρτηση να μην επιστρέφει έναν πίνακα; Δεν είναι ουσιαστικά μια μεταβλητή?
Καλησπέρα και από εμένα
Πίνακας ως παράμετρος σε υποπρογραμμα υπάρχει σελίδα 94 -95 στο τετράδιο του μαθητή και σελίδα 112-113 στις οδηγίες μελέτης του μαθητή... συγνώμη εκ των προτέρων αν δεν αναφέρεστε στο κομμάτι αυτό, να πω την αλήθεια έχω μπερδευτεί σχετικά με το ποια είναι η διαφωνία
Παράθεση από: Λαμπράκης Μανώλης στις 21 Ιουν 2025, 07:00:24 ΜΜΚαλησπέρα και από εμένα
Πίνακας ως παράμετρος σε υποπρογραμμα υπάρχει σελίδα 94 -95 στο τετράδιο του μαθητή και σελίδα 112-113 στις οδηγίες μελέτης του μαθητή... συγνώμη εκ των προτέρων αν δεν αναφέρεστε στο κομμάτι αυτό, να πω την αλήθεια έχω μπερδευτεί σχετικά με το ποια είναι η διαφωνία
Ναι σωστά , μόνο που αυτά δεν είναι στην ύλη. δεν αποτελούν μέρος της θεωρίας.
Θα έπρεπε στο βασικό βιβλίο να παρουσιάζει και να εξηγεί πως γίνεται αυτή η μεταβίβαση.
Για να το πάω παρακάτω γιατί δεν πρέπει να παρουσιάζουμε εδώ απόψεις ως βεβαιότητα που δεν ορίζονται ακριβώς στο βιβλίο.
Διότι όπως ο συνάδελφος επάνω είπε δες σε αυτή τη συζήτηση, άρα το θεώρησε ως δεδομένο, ως επιχείρημα, έτσι μπορεί να μπει εδώ ένας νέος συνάδελφος / βαθμολογητής και να πει ότι αν δω πέρασμα παραμέτρου πχ με Α[] ή Α[10] σε ένα πχ καλό γραπτό θα κόψω επειδή το σωστό είναι σκέτο, γιατί το διάβασε εδώ.
Μόνο που το σκέτο δεν υπάρχει στο βιβλίο άρα ο μαθητής αν δεν έχει υποψιασμένο/έμπειρο καθηγητή δεν το ξέρει.
Παράθεση από: evry στις 21 Ιουν 2025, 07:05:48 ΜΜΝαι σωστά , μόνο που αυτά δεν είναι στην ύλη. δεν αποτελούν μέρος της θεωρίας.
Θα έπρεπε στο βασικό βιβλίο να παρουσιάζει και να εξηγεί πως γίνεται αυτή η μεταβίβαση.
Ευριπίδη , εγώ προσωπικά ( όχι μομφή προς εσένα, μην παρεξηγηθώ) , δεν κατάλαβα πότε πως 2 επίσημα βιβλία που από εκεί μέσα βάζουν ασκήσεις " δεν είναι εντός ύλης " ... είναι παραδείγματα και ασκήσεις των " εντός ύλης " βιβλίων, " είναι άτοπο " στη λογική μου να μην λαμβάνονται ως σωστά ( γενικά μιλάω ξαναλέω όχι προς εσένα) ... έχουν πολλά θέματα τα 5 σχολικά που έχουμε, αλλά εγώ τουλάχιστον σαν λογική εκλαμβάνω " ως σωστά " τα παραδείγματα που αναλύουν...τα εντός ύλης ( το τσέκαρα επίτηδες, ελπίζω να μην κάνω λάθος) , δεν έχουν κανένα παραδείγματα με υποπρογραμμα και πίνακες... υποθέτω τα χωρίσαν ας πούμε στα βιβλία, καλώς ή κακώς
Παράθεση από: evry στις 21 Ιουν 2025, 03:02:01 ΜΜΠου το λέει αυτό στο βιβλίο;
Στο βιβλίο ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ σελ. 135 υπάρχει συγκεκριμένο παράδειγμα με πέρασμα πινάκων σε συνάρτηση μόνο με τα ονόματά τους στις παραμέτρους
Παράθεση από: zefremi στις 21 Ιουν 2025, 11:09:09 ΜΜΣτο βιβλίο ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ σελ. 135 υπάρχει συγκεκριμένο παράδειγμα με πέρασμα πινάκων σε συνάρτηση μόνο με τα ονόματά τους στις παραμέτρους
Το παράδειγμα σε ποια θεωρία βασίζεται? Δεν υπάρχει πουθενά στη θεωρία καμία εξήγηση για αυτό.
Επίσης τα παραδείγματα δεν είναι μέρος της θεωρίας. Δηλαδή οι μαθητές δεν είναι υποχρεωμένοι να τα ξέρουν, όπως ακριβώς συμβαίνει σε όλα τα άλλα μαθήματα, πχ Μαθηματικά , Φυσική.
Φαντάζεστε στα μαθηματικά να έχει ως παράδειγμα ένα νέο θεώρημα και με αυτό να έπρεπε να λύσεις ασκήσεις;
Παράθεση από: Λαμπράκης Μανώλης στις 21 Ιουν 2025, 10:45:08 ΜΜΕυριπίδη , εγώ προσωπικά ( όχι μομφή προς εσένα, μην παρεξηγηθώ) , δεν κατάλαβα πότε πως 2 επίσημα βιβλία που από εκεί μέσα βάζουν ασκήσεις " δεν είναι εντός ύλης " ... είναι παραδείγματα και ασκήσεις των " εντός ύλης " βιβλίων, " είναι άτοπο " στη λογική μου να μην λαμβάνονται ως σωστά ( γενικά μιλάω ξαναλέω όχι προς εσένα) ... έχουν πολλά θέματα τα 5 σχολικά που έχουμε, αλλά εγώ τουλάχιστον σαν λογική εκλαμβάνω " ως σωστά " τα παραδείγματα που αναλύουν...τα εντός ύλης ( το τσέκαρα επίτηδες, ελπίζω να μην κάνω λάθος) , δεν έχουν κανένα παραδείγματα με υποπρογραμμα και πίνακες... υποθέτω τα χωρίσαν ας πούμε στα βιβλία, καλώς ή κακώς
Λογικά αυτά που λες , όμως κάθε χρόνο βγαίνει επίσημα ποια είναι η εξεταστέα ύλη. Και εκεί είναι μόνο τα δυο βιβλία και όχι τα 5. Άρα ότι υπάρχει στα άλλα βιβλία δεν είναι μέρος της εξεταστέας ύλης και δεν μπορεί να ζητηθεί.
Για αυτό με τα παραδείγματα ρώτησε έναν σύναδελφό σου μαθηματικό πως χειρίζονται τα παραδείγματα του βιβλίου ως προς τη θεωρία και αν είναι υποχρεωμένοι να τα γνωρίζουν οι μαθητές.
Πράσινο βιβλίο
Σελ 175 Ορισμός:
Μία παράμετρος είναι μία μεταβλητή που επιτρέπει το πέρασμα της
τιμής της από ένα τμήμα προγράμματος σε ένα άλλο.
Σελ 99 Οδηγιών (εκτός εξεταστέας)
Παράμετροι
Ένα πρόγραμμα ενεργοποιείται (δηλ. εκτελεί τις εντολές του), όταν κληθεί από άλλο υποπρό-
γραμμα ή πρόγραμμα (κύριο πρόγραμμα).
Για να επικοινωνεί το κύριο πρόγραμμα με το υπόλοιπο πρόγραμμα χρησιμοποιεί μεταβλητές
που μεταφέρουν τιμές μεταξύ υποπρογράμματος και κύριου προγράμματος, δηλ. χρησιμο-
ποιούνται μεταβλητές σαν κανάλια επικοινωνίας, οι οποίες λέγονται παράμετροι. Δηλαδή,
παράμετρος είναι μία μεταβλητή που επιτρέπει τη μεταφορά τιμών από ένα υποπρόγραμμα
(τυπικές παράμετροι ή ορίσματα), στο κύριο πρόγραμμα (πραγματικές παράμετροι ή παράμε-
τροι) ή σε άλλο υποπρόγραμμα. Δεν έχουν σημασία τα ονόματα των πραγματικών και τυπι-
κών παραμέτρων (μπορεί και να είναι διαφορετικά), παρά μόνο το πλήθος τους, η σειρά τους
(η αντιστοίχισή τους γίνεται με την σειρά που είναι γραμμένες) και να είναι του ιδίου τύπου
ΣΕλ 112 παράδειγμα δίχως βάση θεωρίας. Ο Ευριπίδης έχει δίκιο...
Δε το πιστεύω πως βασίζω τη διδασκαλία μου σε παραμέτρους πίνακες, σε εμπειρία από παλαιότερα θέματα Πανελληνίων...
https://ebooks.edu.gr/ebooks/handle/8547/2079
Παράθεση από: George Eco στις 20 Ιουν 2025, 06:56:57 ΜΜΕγώ θα έκοβα. Δείκτης πίνακα ορίζεται πάντα ακέραιος. Όχι ακέραιες τιμές. Ακέραια μεταβλητή.
Πού το λέει;
*αυτό που γράφεις παρακάτω δεν σημαίνει ακέραια μεταβλητή.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ:i,Α[10]
...
κώδικας
κώδικας
κώδικας
ΓΙΑ i ΑΠΟ 1 ΜΕΧΡΙ 10
Α[Α_Μ(i)] <-0
ΤΕΛΟΣ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ
αυτό έχει λάθος;
Σε πιο συγκεκριμένο σημείο καθορίζεται ότι οι ακέραιοι γίνονται μετατροπή σε πραγματικούς με δεκαδικό μέρος μηδέν
και όχι ότι, σε αυτή την περίπτωση, ταυτίζονται οι ακέραιες τιμές με τις πραγματικές τιμές;
Παράθεση από: George Eco στις 20 Ιουν 2025, 10:49:06 ΜΜΣελίδα 156 σχολικού βιβλίου, κάτω από το σχήμα 9.1 Στο Κεφάλαιο 9
Το όνομα του πίνακα μπορεί να είναι οποιοδήποτε δεκτό όνομα της ΓΛΩΣΣΑΣ και ο δείκτης είναι μία ακέραια έκφραση, σταθερή ή μεταβλητή που περικλείεται μέσα στα σύμβολα [ και ].
Αυτό θα ήταν ωραίο να συμπεριλαμβανόταν στον ορισμό, που έχει πιο κάτω. Να μην έλεγε δηλαδή απλά δείκτη.
Δεν γράφει ακέραια μεταβλητή.
Ακέραια έκφραση, η οποία μπορεί να είναι σταθερή (να είναι αριθμός) ή μεταβλητή (να αλλάζει)
Δηλώνω σταθερά Ν=5.0
και μετά χρησιμοποιώ Α[Ν]
Το τραβάω από τα μαλλιά γιατί δεν το κάνει κανείς, αλλά είναι το τελευταίο σχόλιο που έχω στην προηγούμενη απάντηση μου.
Παράθεση από: o_Antonis στις 22 Ιουν 2025, 02:11:25 ΠΜΔεν γράφει ακέραια μεταβλητή.
Ακέραια έκφραση, η οποία μπορεί να είναι σταθερή (να είναι αριθμός) ή μεταβλητή (να αλλάζει)
Δηλώνω σταθερά Ν=5.0
και μετά χρησιμοποιώ Α[Ν]
Το τραβάω από τα μαλλιά γιατί δεν το κάνει κανείς, αλλά είναι το τελευταίο σχόλιο που έχω στην προηγούμενη απάντηση μου.
Και η ακέραια μεταβλητή ακέραια έκφραση είναι. Μέσα στις αγκύλες πάει ακέραια έκφραση είτε μεταβλητή είτε σταθερά. Αυτό που έχεις ορίσει είναι έκφραση πραγματικού τύπου.
Ωραία, πάμε αλλιώς. Ποιές τιμές έχει ο δείκτης i στο αρχικό τμήμα κώδικα;
Παράθεση από: o_Antonis στις 22 Ιουν 2025, 10:13:09 ΠΜΩραία, πάμε αλλιώς. Ποιές τιμές έχει ο δείκτης i στο αρχικό τμήμα κώδικα;
Γιατί δεν λες τι τιμές έχει και με ρωτάς?
Έχεις αντιληφθεί ότι άλλο ο τύπος μιας μεταβλητής και άλλο οι τιμές που θα βάλεις εκεί?
Τι προσπαθείς να αποδείξεις? ότι μπορείς σε θέση δείκτη πίνακα να βάλεις πραγματικό τύπο? Ε δε μπορείς τι να κάνουμε.
Και αυτό δείχνει ξεκάθαρα έλλειμα κατανόησης.
Μπορείς να ρωτήσεις το chatGPT γιατί το Α[5.0] είναι λάθος ενώ το 5.0=5 έχουν την ίδια τιμή. Δίνει αρκετά καλή απάντηση.
Το πρόβλημα εδώ είναι ότι δεν έχει οριστεί σωστά η ΓΛΩΣΣΑ. Όταν φτιάχνεται μια γλώσσα στα χαρτιά, που σημαίνει ότι δεν έχει δουλευτεί, έχουν αφεθεί πολλά ζητήματα ως αδιάφορα.
Ο δείκτης πίνακα μετράει ως ακέραιος, αλλά στην ουσία λέγεται πληθικός (έτσι εμφανίζεται στη μετάφραση του βιβλίου του Wirth για τη Pascal), και στα αγγλικά ως Cardinal. Αυτοί οι αριθμοί έχουν την ιδιότητα να δίνουν τον επόμενο και τον προηγούμενο, όπου προηγούμενος του 0 δεν υπάρχει Αν δεν.κανω λάθος στη ΓΛΩΣΣΑ που είναι αχταρμάς από συντακτικά γλωσσων, έχουμε δείκτες από τη μονάδα, δηλαδή το πρώτο στοιχείο του α[] είναι το α[1]. Τώρα αν δώσω το 1.5 λογικά θα γίνει 1 αν όμως έχουμε αυτόματη μετατροπή.
Ένα άλλο σημείο που δεν συζητήθηκε είναι ο έλεγχος ορίων. Έχει η ΓΛΩΣΣΑ έλεγχο ορίων δεικτων; Δηλαδή σε έναν πίνακα δέκα στοιχείων αν δώσω μια έκφραση, έστω ακέραια, με τιμή υπολογισμένο μόνο κατά την εκτέλεση έστω 20 θα δώσει λάθος εκτέλεσης με αυτόματο τερματισμό ή θα έχουμε απεοσδιόροστο αποτέλεσμα;
Δείτε κάτι άλλο. Σε κάποιες γλώσσες οι πίνακες είναι δομές με διάφορες παραμέτρους μια εκ των οποίων είναι τα στοιχεία του πίνακα. Όταν μια τέτοια δομή την περνάμε σε υποπρογραμμα τότε θα περάσουμε και τα άλλα στοιχεία όπως το μέγεθος του στοιχείου του πίνακα, τις διαστάσεις του, το εύρος των δεικτών του σε κάθε διάσταση. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να δηλώσουμε στο υποπρογραμμα το μέγεθος της τοπικής παραμέτρου με τύπο πίνακα και τον τύπο στοιχείου και αριθμό και μέγεθος διαστάσεων. Στη ΓΛΩΣΣΑ όμως δηλώνουμε, που σημαίνει ακόμα και για τον αδαή, ότι δεν υπάρχει δομή όπως εξήγησα αλλά απευθείας ένα δείκτη στο πρώτο στοιχείο και υποχρεωτικά δήλωση του τι είναι ο πίνακας, ποσες διστάσεις έχει, τα όρια των διαστάσεων. Να γιατί στο παράδειγμα εκτός θεωρίας, δίνει μόνο το όνομα και εντός του υποπρογραμματος δηλώνεται το είδος.
Θα πρέπει λοιπόν να δοθεί απαντηση στο πώς θα γίνεται κλήση υποπρογραμματος όταν θα υπάρχει τυπική παράμετρος πίνακας.
Παράθεση από: evry στις 22 Ιουν 2025, 10:19:57 ΠΜΈχεις αντιληφθεί ότι άλλο ο τύπος μιας μεταβλητής και άλλο οι τιμές που θα βάλεις εκεί?
Είναι αυτονόητη η φράση αυτή σύμφωνα με τα βιβλία;
Ναι είναι. Το αναφέρει ξεκάθαρα στο βιβλίο.
Όμως παρόλο που θα μπορούσα να σταθώ σε αυτό, για μένα δεν έχει σημασία, γιατί το βιβλίο έχει και πάρα πολλά λάθη.
Σημασία έχει ότι θα πρέπει ο μαθητής να κατανοήσει ότι ένας δείκτης λόγω της φύσης του είναι ακέραιος.
Αυτά αν αναφέρεσαι σε μαθητές.
Η μόνη περίπτωση στην οποία θα είχες κάποιο δίκιο είναι η περίπτωση της ψευδογλώσσας όπου δεν διαχωρίζει τύπους και έχει έναν αριθμητικό. Εκεί αν κάποιος μαθητής τα μπερδέψει θα είχε κάποιο ελαφρυντικό.
Ωστόσο αν μιλάμε για καθηγητές που ισχυρίζονται ότι το Α[5.0] είναι σωστό, αυτό είναι ένα καλό επιχείρημα για να ζητάει το υπουργείο από όλα τα τμήματα που θέλουν να χαρακτηρίζονται ΠΕ86 να έχουν υποχρεωτικά ένα μάθημα compilers στο πρόγραμμα σπουδών τους. (Αναφέρομαι και στους θεματοδότες)
1ον δεν θίγομαι. 2ον χρειάζομαι την ξεκάθαρη αναφορά από το βιβλίο.
3ον Συνεχίζετε να πηγαίνετε από τον τύπο στην τιμή -και ανάποδα-
ως "αυτονόητο" ενώ δεν υπάρχει κάπου.
Η ακέραια τιμή με τον ακέραιο τύπο, δεν είναι το ίδιο. Και δεν είναι εκεί ο προβληματισμός, αλλά ότι κάνουμε προβολή των ελλείψεων πάνω στο γραπτό.
Ρώτησα και πιο πάνω, αλλάζω λίγο την διατύπωση μήπως απαντηθεί.
(α πραγματική μεταβλητή)
α <- 0
Σε αυτή την εντολή εκχώρησης τι τύπου είναι η έκφραση στα δεξιά;
Παράθεση από: o_Antonis στις 22 Ιουν 2025, 12:22:37 ΜΜΡώτησα και πιο πάνω, αλλάζω λίγο την διατύπωση μήπως απαντηθεί.
(α πραγματική μεταβλητή)
α <- 0
Σε αυτή την εντολή εκχώρησης τι τύπου είναι η έκφραση στα δεξιά;
Αν το α είναι πραγματική μεταβλητή τότε σύμφωνα με το βιβλίο το παραπάνω είναι λάθος, διότι στη ΓΛΩΣΣΑ δεν υπάρχει type casting.
Ωραία. Στην διόρθωση των γραπτών υπογραμμίζεται;
Παράθεση από: o_Antonis στις 22 Ιουν 2025, 12:29:34 ΜΜΩραία. Στην διόρθωση των γραπτών υπογραμμίζεται;
όχι δεν υπογραμμίζεται αλλά αν κάποιος υπογραμμίσει με βάση το βιβλίο δεν μπορείς να πεις κάτι.
Θα πρέπει να αλλάξει το βιβλίο που λέει στην σελίδα 132
Σε μια εντολή εκχώρησης η μεταβλητή και η έκφραση πρέπει να είναι του ιδίου τύπου
Γιατί δεν είναι πραγματική η τιμή 0;
Επειδή δεν έχει υποδιαστολή;
Παράθεση από: petrosp13 στις 22 Ιουν 2025, 12:42:11 ΜΜΓιατί δεν είναι πραγματική η τιμή 0;
Επειδή δεν έχει υποδιαστολή;
όταν γράψεις 0 αυτό στη μνήμη τι αναπαράσταση έχει? αποθηκεύεται ως ακέραιος ή ως πραγματικός?
Παράθεση από: evry στις 22 Ιουν 2025, 12:40:14 ΜΜόχι δεν υπογραμμίζεται αλλά αν κάποιος υπογραμμίσει με βάση το βιβλίο δεν μπορείς να πεις κάτι.
Θα πρέπει να αλλάξει το βιβλίο που λέει στην σελίδα 132
Σε μια εντολή εκχώρησης η μεταβλητή και η έκφραση πρέπει να είναι του ιδίου τύπου
Υπό αυτό αυτό το πρίσμα, θέλω να αλλάξω τις απαντήσεις μου
;D
Παράθεση από: evry στις 21 Ιουν 2025, 11:20:32 ΜΜΛογικά αυτά που λες , όμως κάθε χρόνο βγαίνει επίσημα ποια είναι η εξεταστέα ύλη. Και εκεί είναι μόνο τα δυο βιβλία και όχι τα 5. Άρα ότι υπάρχει στα άλλα βιβλία δεν είναι μέρος της εξεταστέας ύλης και δεν μπορεί να ζητηθεί.
Για αυτό με τα παραδείγματα ρώτησε έναν σύναδελφό σου μαθηματικό πως χειρίζονται τα παραδείγματα του βιβλίου ως προς τη θεωρία και αν είναι υποχρεωμένοι να τα γνωρίζουν οι μαθητές.
Πάντως αυτό ( γενικά μιλάω πάντα) δεν είναι τεράστιο πρόβλημα ρε παιδιά ? Ειλικρινά προσπαθώ να καταλάβω , αν δεν είναι στην ύλη τα 5 βιβλία, ποιος είναι ο ρόλος τους ? Οκ να μην ζητηθεί πχ η δυαδική αναζήτηση να την γράψουν " απέξω " ας πούμε, σε αυτο συμφωνώ, αλλά από την άλλη αν δεν πάρουμε πχ το πέρασμα πίνακα ως παράμετρο με τον τρόπο των παραδειγμάτων και των 2 βοηθητικών βιβλίων, τότε είναι πολλά τα θέματα που δεν ορίζονται σωστά μόνο "στα εντός υλης" ... όπως έχουμε συζητήσει ξανά, είναι " άκυρα/ εκτός ύλης/όχι σωστά ορισμένα/στα όρια" ( κάτι από αυτά ας πούμε) θέματα πεναλληνιων...πχ τον πέρασμα πίνακα ως παραμέτρων που συζητάμε εδώ, η έκφραση " βάλτε 0 στηβ κυρία διαγωνιο" πριν κάποια χρόνια και ίσως και άλλα...είναι ένα θέμα αυτό
Παράθεση από: evry στις 22 Ιουν 2025, 12:43:26 ΜΜόταν γράψεις 0 αυτό στη μνήμη τι αναπαράσταση έχει? αποθηκεύεται ως ακέραιος ή ως πραγματικός?
Δεν νομίζω ότι αυτό έχει σημασία σε μάθημα Γ΄ Λυκείου
Ορίζουμε στο μάθημα μας ότι ο πραγματικός τύπος παίρνει τιμή από το σύνολο των πραγματικών αριθμών
Το 0 είναι πραγματικός αριθμός, είτε έχει υποδιαστολή είτε όχι
Για μένα δεν υπάρχει αστοχία στην πρόταση "η μεταβλητή και η έκφραση πρέπει να είναι ίδιου τύπου"
Επομένως όλοι οι ακέραιοι είναι ταυτόχρονα και πραγματικοί στην ΓΛΩΣΣΑ;
Για μένα ναι
Κάθε ακέραιος είναι και πραγματικός, απλά μπορούμε να αναφέρουμε στα παιδιά ότι καταλαμβάνουν μικρότερο κομμάτι στην μνήμη (όταν προγραμματίζεις σε υπολογιστή, όχι στο χαρτί) και ότι μόνο με ακεραίους χρησιμοποιείς τελεστές div-mod και δείκτες πίνακα
Θα ήθελα ειλικρινά να καταλάβω τον αντίλογο, μήπως κάνω λάθος εγώ
Γιατί η εντολή χ <-- 0 είναι συντακτικά λάθος με πραγματική μεταβλητή;
Άρα με το δικό σας σκεπτικό η παρακάτω ανάθεση είναι σωστή. Αφού η τιμή δεξιά είναι ακέραια, σωστά;
ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ
ΑΚΕΡΑΙΕΣ: Ν
ΑΡΧΗ
Ν <- 8/4
Άλλη μια ερώτηση.
όταν γίνεται ανάθεση ενός ακέραιου αριθμού σε πραγματική μεταβλητή, αυτό γίνεται αυτόματα ή λαμβάνει χώρα πρώτα κάποια μετατροπή όπως όταν εκχωρείς πραγματικό σε ακέραιο;
Παράθεση από: evry στις 22 Ιουν 2025, 10:49:50 ΜΜΆρα με το δικό σας σκεπτικό η παρακάτω ανάθεση είναι σωστή. Αφού η τιμή δεξιά είναι ακέραια, σωστά;
ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ
ΑΚΕΡΑΙΕΣ: Ν
ΑΡΧΗ
Ν <- 8/4
Άλλη μια ερώτηση.
όταν γίνεται ανάθεση ενός ακέραιου αριθμού σε πραγματική μεταβλητή, αυτό γίνεται αυτόματα ή λαμβάνει χώρα πρώτα κάποια μετατροπή όπως όταν εκχωρείς πραγματικό σε ακέραιο;
Όχι. Ο τελεστής διαίρεση δε νοιάζεται αν θα είναι ακέραιο το αποτέλεσμα, πρέπει να προσγειώνει το αποτέλεσμα σε ασφαλή μεταβλητή. Ψηφίζω πραγματικό.
Δεύτερη ερώτηση αν πάρεις literal το βιβλίο υπ όψιν ξέρεις πως δε μπορείς να κάνεις τέτοια ανάθεση, ασχέτως αν ΟΛΟΙ κάνουμε τα στραβά μάτια σ' αυτό...
Πράσινο βιβλίο σελ 132 η υποσημείωση θαυμαστικό κόκκινο της ενότητας 7.8 κάτω αριστερά...
Δεν είχε αυτή τη πρόθεση η συγγραφική ομάδα, αλλά κι η ΝΕΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ.... τι σκατά έχει λύσει από όλα αυτά που συζητάμε μετά από 25 χρόνια;;;
Εδώ δεν ορίζουν σωστά το αλφάβητο, τι συζητάμε. Δεν υπάρχουν άνω κάτω τελεία κι αγγύλες....
Παράθεση από: o_Antonis στις 22 Ιουν 2025, 10:06:57 ΜΜΕπομένως όλοι οι ακέραιοι είναι ταυτόχρονα και πραγματικοί στην ΓΛΩΣΣΑ;
Όχι. Όλοι οι ακέραιοι μπορούν να εκφραστούν ως πραγματικοί, ως υποσύνολό τους άλλωστε.
Αλλά απαιτείται προσοχή.
Παράθεση από: petrosp13 στις 22 Ιουν 2025, 07:24:03 ΜΜΔεν νομίζω ότι αυτό έχει σημασία σε μάθημα Γ΄ Λυκείου
Ορίζουμε στο μάθημα μας ότι ο πραγματικός τύπος παίρνει τιμή από το σύνολο των πραγματικών αριθμών
Το 0 είναι πραγματικός αριθμός, είτε έχει υποδιαστολή είτε όχι
Για μένα δεν υπάρχει αστοχία στην πρόταση "η μεταβλητή και η έκφραση πρέπει να είναι ίδιου τύπου"
Για εμένα υπάρχει Πέτρο.
Γιατί όμως;
Δεν υπάρχει ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΟΣ τύπος στη ΓΛΩΣΣΑ.
Υπάρχουν
ΑΚΕΡΑΙΕΣ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ
ΛΟΓΙΚΕΣ
Άρα όπως το λένε, χωρίς μάλλον να το είχαν στόχο, είναι ΤΟΣΟ απόλυτο που πρέπει να κάνουμε ηλίθια πράγματα για να είμαστε σωστοί.
Φέρει πειν:
πραγ <- 10 * 1.0
Για να βάλεις σε πραγματικό ακέραιο, βάσει του όσα λέει το βιβλίο δε μπορείς. Πρέπει να τον κάνεις πραγματικό. Άντε να πεις τώρα εσύ στα παιδιά πως πρέπει να λένε ακέραιος * 1.0 δηλαδή έλεος. Το λέω καλαμπουρίζοντας εγώ, εξηγώντας τα προβλήματα που έχει το μάθημα στα παιδιά, ΑΦΟΥ έχουν ξεμπερδευτεί και μπορούν να καταλάβουν το παραλογισμό.
Ούτως ή άλλως δε πιστεύω ποτέ να κόψουν Πανελλήνιες για τέτοια πράγματα.
Κάνω λάθος άραγε;;;
Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος γιατί το 0 δεν είναι πραγματικός;
Κάποτε πριν πολλά χρόνια υπήρχε ένα μάθημα που λεγόταν "Τεχνολογία Υπολογιστικών Συστημάτων και Λειτουργικά Συστήματα" του οποίου η συγγραφική ομάδα ήταν καθηγητές και διδακτορικοί των ΗΜΜΥ του ΕΜΠ.
Λίγοι καθηγητές τολμούσαν να το διδάξουν γιατί οι μαθητές δεν θα το διάλεγαν. Βλέπετε ήθελε κάτι αδιανόητο για τη σημερινή εποχή... Διάβασμα. Προτιμούσαν να κάνουν Πολυμέσα, Εφαρμογές Πληροφορικής και γενικά πιο .... χαλαρά μαθήματα για να μην κουράζονται και τα παιδιά.
Τα μαθήματα αυτά εξαφανίστηκαν σε μια νύχτα και δεν στεναχωρήθηκε κανείς για αυτό (γιατί άραγε?)
Έτσι θα εξαφανιστεί και το μάθημά μας, αν δεν αλλάξει αργά η γρήγορα. Είναι νομοτελειακό.
Όλες οι απαντήσεις σε αυτά που συζητάμε είναι σε αυτό το βιβλίο στο κεφάλαιο 2.
Όλο αυτό το thread δείχνει πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη να υπάρξει υποχρεωτικά ένα τέτοιο κεφάλαιο στο μάθημά μας.
ΥΓ. Η εκχώρηση ακέραιας τιμής σε πραγματική απαιτεί μετατροπή που γίνεται implicit από τον compiler και λέγεται type promotion αν θέλετε να το δείτε.
Παράθεση από: petrosp13 στις 22 Ιουν 2025, 11:48:08 ΜΜΜπορεί να μου εξηγήσει κάποιος γιατί το 0 δεν είναι πραγματικός;
αν το 0 ήταν πραγματικός τότε δεν θα μπορούσε να εκχωρηθεί σε ακέραια μεταβλητή έτσι δεν είναι?
Να έχει δυο τύπους ταυτόχρονα πάντως δε γίνεται.
Δηλαδή σε πραγματική γλώσσα γράφουμε
sum = 0.0
όχι δεν το γράφουμε έτσι γιατί γίνεται promotion/casting αυτόματα
(ορίζεται στο specification, τουλάχιστον για την C)
Παράθεση από: petrosp13 στις 22 Ιουν 2025, 11:48:08 ΜΜΜπορεί να μου εξηγήσει κάποιος γιατί το 0 δεν είναι πραγματικός;
Υποπτεύομαι ότι η παρεξήγηση έχει να κάνει με το αν θεωρούμε το ακέραιος/πραγματικός με την ορολογία των μαθηματικών ή του προγραμματισμό. Στα μαθηματικά οι ακέραιοι είναι υποσύνολο των πραγματικών άρα κάθε ακέραιος είναι και πραγματικός. Ενώ όταν μιλάμε για ακεραίους και πραγματικούς στον προγραμματισμό, μιλάμε για τον αποθηκευτικό χώρο που δεσμεύεται στη μνήμη του υπολογιστή. Άρα ο ακέραιος και ο πραγματικός είναι υποχρεωτικά διαφορετικά πράγματα. Δεν υπάρχει και το casting στη ΓΛΩΣΣΑ οπότε εμφανίζονται πράγματα που σε γλώσσες προγραμματισμού του εμπορίου λειτουργούν σιωπηλά.
Προσωπικά δεν το βλέπω ούτε σε σχέση με τα μαθηματικά ούτε με τον προγραμματισμό, αφού έτσι κι αλλιώς οι πραγματικοί των γλωσσών προγραμματισμού δεν ταυτίζονται με τους πραγματικούς των μαθηματικών.
Κατά τη γνώμη μου πρέπει να σχετίζεται με την εκφώνηση και τι τιμές αυτή προδιαγράφει.
Π.χ πλήθοι, σειρά κτλ. ακέραιοι, νομίσματα κλπ. δεκαδικοί.
Είναι και ένας τρόπος να ελέγχουμε την κατανόηση προβλήματος.
Παράθεση από: evry στις 22 Ιουν 2025, 11:53:32 ΜΜΚάποτε πριν πολλά χρόνια υπήρχε ένα μάθημα που λεγόταν "Τεχνολογία Υπολογιστικών Συστημάτων και Λειτουργικά Συστήματα" του οποίου η συγγραφική ομάδα ήταν καθηγητές και διδακτορικοί των ΗΜΜΥ του ΕΜΠ.
Λίγοι καθηγητές τολμούσαν να το διδάξουν γιατί οι μαθητές δεν θα το διάλεγαν. Βλέπετε ήθελε κάτι αδιανόητο για τη σημερινή εποχή... Διάβασμα. Προτιμούσαν να κάνουν Πολυμέσα, Εφαρμογές Πληροφορικής και γενικά πιο .... χαλαρά μαθήματα για να μην κουράζονται και τα παιδιά.
Τα μαθήματα αυτά εξαφανίστηκαν σε μια νύχτα και δεν στεναχωρήθηκε κανείς για αυτό (γιατί άραγε?)
Έτσι θα εξαφανιστεί και το μάθημά μας, αν δεν αλλάξει αργά η γρήγορα. Είναι νομοτελειακό.
Ας μην το πάμε τόσο μακριά.
Στην Α Λυκείου, στο βιβλίο υπάρχουν κεφάλαια σχετικά με αρχιτεκτονική υπολογιστών, τα οποία αν και αρχικά ήταν εντός ύλης κάποια στιγμή βγήκαν εκτός. Γιατί συνέβη αυτό και μείναμε με το Alice και το AppInventor; Δε φταίνε ούτε οι καθηγητές, ούτε οι μαθητές γι'αυτό.
Φταίει κατά τη γνώμη μου ότι αυτοί που αποφασίζουν δεν ξέρουν και δεν αγαπάνε την Πληροφορική (στην συντριπτική τους πλειοψηφία). Είναι κυρίως γραφειοκράτες. Δεν καταλαβαίνουν λοιπόν και θεωρούν πως οτιδήποτε δεν ξέρουν οι ίδιοι είναι προχωρημένο για το σχολείο.
ΠαράθεσηΠραγματικός τύπος. Ο τύπος αυτός περιλαμβάνει τους πραγματικούς αριθμούς που γνωρίζουμε από τα μαθηματικά. Οι αριθμοί 3.14159, 2.71828, -112.45, 0.45 είναι πραγματικοί αριθμοί. Και οι πραγματικοί αριθμοί μπορούν να είναι θετικοί, αρνητικοί ή μηδέν.
Έτσι ορίζεται στο σχολικό βιβλίο
Πραγματικοί αριθμοί που γνωρίζουμε από τα μαθηματικά, άρα και το μηδέν
Τα υπόλοιπα νομίζω ότι βασίζονται σε γνώσεις που αποκομίσαμε από τις σπουδές μας και δεν θα πρέπει να εντάσσονται και να μπερδεύουν το μάθημα χωρίς λόγο
Αν σε μια πραγματική γλώσσα δίνω αρχική τιμή στην πραγματική μεταβλητή sum το μηδέν (χωρίς υποδιαστολές), δεν θα μπορώ στην ΓΛΩΣΣΑ;;;
Το τι και πως γίνεται σε μια γλώσσα το ορίζει η γλώσσα.
Για παράδειγμα στο excel οι τύποι γράφονται με τις σταθερές τιμές με η χωρίς υποδιαστολή. Αν χρησιμοποιήσεις υποδιαστολη τότε πρέπει να είναι αυτή που ορίζεται στη γλώσσα του υπολογιστή. Στα ελληνικά είναι το κόμμα. Οπότε αν μια συνάρτηση θέλει δύο αριθμούς για ορίσματα πως τους χωρίζουμε; Με κόμμα δεν μπορούμε, μόνο με ελληνικό ερωτηματικό.
Δείτε ότι το Excel χρησιμοποιείται σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, σε οργανισμούς, σε επιχειρήσεις, εμπορικές και τεχνικές. Δεν είναι δύσκολο να το μάθεις γιατί έχεις το Excel, και αν κάνεις λάθος μια φορά μετά το μαθαίνεις. Η χρήση του Excel μας μαθαίνει από το λάθος.
Υπάρχει σήμερα διερμηνευτης της ΓΛΩΣΣΑΣ που να θεωρείται 100% ιδανικός για το μάθημα, ώστε με τη χρήση του οι μαθητές να γνωρίσουν πώς λειτουργεί η ΓΛΩΣΣΑ; Δηλαδή να κάνουν όπως χιλιάδες εργαζόμενοι που χρησιμοποιούν το Excel;
Νομίζω ότι συγχέουμε τη μεταβλητή της ΓΛΩΣΣΑΣ με την τιμή που περιέχει. Το μηδέν είναι μια τιμή που από μαθηματική άποψη είναι και ακέραια και πραγματική και μπορεί να αποθηκευτεί και σε ακέραια μεταβλητή και σε πραγματική. Αν αποθηκευτεί σε ακέραια μεταβλητή μπορεί να χρειαστεί να γίνει type promotion πχ για να προστεθεί με το 3.4 ή να εκχωρηθεί σε πραγματική μεταβλητή.
Σε όλες τις γλώσσες μιλάμε για αριθμητική έκφραση από έναν ή περισσότερους παράγοντες, που χωρίζονται με τελεστές πράξεων και παρενθέσεις, σε οποιοδήποτε συμβατό τρόπο οπως σε αυτό το παραδειγμα, -(-(-2*(α+1/β))), ακολουθώντας ένα πρότυπο αντικατάστασης τύπων, όπου ένας πραγματικός με έναν ακέραιο όταν αχετιζεται με έναν τελεστη δίνει πραγματικό. Έτσι μπορούμε να, ξέρουμε τι τύπο δίνει μια έκφραση. Αυτή η έκφραση είτε τροφοδοτεί μια τυπική παράμετρο σε μια συνάρτηση ή ένα υποπρόγρσμμα είτε δίνει μια νέα τιμή σε μια μεταβλητή. Σε κάθε περίπτωση η τιμή της έκφρασης πάει σε μεταβλητή. Στη ΓΛΩΣΣΑ πρέπει ο τύπος της έκφρασης να συμφωνεί με το τύπο της μεταβλητής που θα καταχωρηθεί.
Στο παράδειγμα έκφρασης παραπάνω το 1/β θα γράφεται 1.0/β αν θέλουμε πραγματικό, αφού το β είναι πραγματικός (τύπος). Εκτός και αν κάπου αναφέρεται ότι οι σταθερές προβοβαζονται σε πραγματικούς κατά τη ζήτηση.
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε μία ΓΙΑ όπου σίγουρα η μεταβλητή είναι ακέραια. Θέλουμε σε μια,έκφραση που ζητανε πραγματικό να,συμπεριλάβουμε την ακέραια τιμή. Θα επρεπε να είχαμε μια ΠΡΑΓΜ() όπου θα δίναμε ακέραια και θα περνάμε πραγματική. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στη ΓΛΩΣΣΑ. Αυτό σημαίνει ότι είτε θα έχουμε δεύτερο άθροισμα εντός της ΓΙΑ για να αυξάνουμε μια πραγματική είτε όντως τη ακέραια σε τύπο που περιέχει σταθερές ή και μεταβλητές πραγματικές που προβιβαζεται σε πραγματική κατά την εκτέλεση υπολογισμού της έκφρασης. Ειλικρινά δεν θυμάμαι αν ισχύει το δεύτερο, οπότε το ασφαλέστερο θα είναι το διπλό άθροισμα, ένα του μετρητή της ΓΙΑ και ένα για την πραγματικηωτιμη εντός της ΓΙΑ.