Καλησπέρα και καλή χρονιά σε όλους.
Ήθελα εδώ και μέρες να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία για το μάθημα Επιστήμη Υπολογιστών στη Β λυκείου, ώστε να αποτυπωθεί στη βάση γνώσης του φόρουμ...
μετά από αρκετά χρόνια διδασκαλίας του, παρατηρώ ότι διδάσκοντας με ηρεμία και χωρίς πίεση απλά παραδείγματα με τη χρήση του διερμηνευτή φτάνω κάθε χρονιά σε μεγαλύτερο σημείο βάθους από αυτό που έχω σχεδιάσει.
Πλέον παρουσιάζω τους τελεστές div, mod χωρίς απορίες. Οι μαθητές κατέληξαν μόνοι τους και ζήτησαν να μάθουν τον τρόπο διατύπωσης σύνθετων εκφράσεων με λογικούς τελεστές, χρησιμοποίησαν μόνοι τους εμφωλευμένες δομές επιλογής, χωρίς καν να έχω αναφέρει (σε επεκτάσεις ασκήσεων και σε ασκήσεις του βιβλίου μαθητή όπως αυτή με την ψηφοφορία στη συνέλευση) κ.ο.κ.
Είμαι σίγουρος ότι αν παρουσίαζα την πολλαπλή επιλογή δε θα είχα πρόβλημα να την παρουσιάσω.
Σε 1 μάθημα έδειξα τη δομή Για, τον τρόπο εμφάνισης τιμών με μοτίβο και το άθροισμα σειράς και επανέλαβαν το μοτίβο σε άλλα αθροίσματα. Φυσικά, θα επιμείνω όσο μπορέσω στην έννοια του αθροιστή κ.λπ.
Με απλά λόγια ενώ τα πρώτα χρόνια λειτουργούσα μάλλον συμπεριφοριστικά και παρουσίαζα μοτίβα, πλέον παρατηρώ ότι διδάσκω δομημένο προγραμματισμό και επίλυση προβλήματος στη Β λυκείου γενικής παιδείας.
Φυσικά, υπάρχουν οι αδιάφοροι, φυσικά παλεύω να διατηρήσω την προσοχή και το ενδιαφέρον τους, αυτά είναι σταθερές του συστήματος (σε όλες τις χρονιές και όλα τα μαθήματα) και συνεπώς δεν συνεκτιμώνται.
Έχω καταλήξει να πιστεύω ότι δεν άλλαξαν τόσο οι μαθητές (το επίπεδο τους) καθώς δεν έχει ριζωθεί ακόμη η διδασκαλία του προγραμματισμού στις προηγούμενες βαθμίδες, αλλά περισσότερο άλλαξα εγώ.
Με εκτίμηση,