Πραγματική μεταβλητή Δείκτης σε πίνακα

[gpapargi]

Νομίζω ότι συγχέουμε τη μεταβλητή της ΓΛΩΣΣΑΣ με την τιμή που περιέχει. Το μηδέν είναι μια τιμή που από μαθηματική άποψη είναι και ακέραια και πραγματική και μπορεί να αποθηκευτεί και σε ακέραια μεταβλητή και σε πραγματική. Αν αποθηκευτεί σε ακέραια μεταβλητή  μπορεί να χρειαστεί να γίνει type promotion πχ για να προστεθεί με το 3.4 ή να εκχωρηθεί σε πραγματική μεταβλητή.

[Foto]

Σε όλες τις γλώσσες μιλάμε για  αριθμητική έκφραση από έναν ή περισσότερους παράγοντες, που χωρίζονται με τελεστές πράξεων και παρενθέσεις, σε οποιοδήποτε συμβατό τρόπο οπως σε αυτό το παραδειγμα, -(-(-2*(α+1/β))), ακολουθώντας ένα πρότυπο αντικατάστασης τύπων, όπου ένας πραγματικός με έναν ακέραιο όταν αχετιζεται με έναν τελεστη δίνει πραγματικό. Έτσι μπορούμε να, ξέρουμε τι τύπο δίνει μια έκφραση. Αυτή η έκφραση είτε τροφοδοτεί μια τυπική παράμετρο σε μια συνάρτηση ή ένα υποπρόγρσμμα είτε δίνει μια νέα τιμή σε μια μεταβλητή. Σε κάθε περίπτωση η τιμή της έκφρασης πάει σε μεταβλητή. Στη ΓΛΩΣΣΑ πρέπει ο τύπος της έκφρασης να συμφωνεί με το τύπο της μεταβλητής που θα καταχωρηθεί.
Στο παράδειγμα έκφρασης παραπάνω το 1/β θα γράφεται 1.0/β αν θέλουμε πραγματικό, αφού το β είναι πραγματικός (τύπος).  Εκτός και αν κάπου αναφέρεται ότι οι σταθερές προβοβαζονται σε πραγματικούς κατά τη ζήτηση. 
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε μία ΓΙΑ όπου σίγουρα η μεταβλητή είναι ακέραια.  Θέλουμε σε μια,έκφραση που ζητανε πραγματικό να,συμπεριλάβουμε την ακέραια τιμή. Θα επρεπε να είχαμε μια ΠΡΑΓΜ() όπου θα δίναμε ακέραια και θα περνάμε πραγματική. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στη ΓΛΩΣΣΑ. Αυτό σημαίνει ότι είτε θα έχουμε δεύτερο άθροισμα εντός της ΓΙΑ για να αυξάνουμε μια πραγματική είτε όντως τη ακέραια σε τύπο που περιέχει σταθερές ή και μεταβλητές πραγματικές που προβιβαζεται σε πραγματική κατά την εκτέλεση υπολογισμού της έκφρασης. Ειλικρινά δεν θυμάμαι αν ισχύει το δεύτερο, οπότε το ασφαλέστερο θα είναι το διπλό άθροισμα, ένα του μετρητή της ΓΙΑ και ένα για την πραγματικηωτιμη εντός της ΓΙΑ.