Προσωπικά δε νομίζω ότι ασχολείται κανένας αλλά και ούτε ότι ενδιαφέρεται κανένας. Αυτό άλλωστε φάνηκε και από τα περσινά θέματα τόσο στην ΑΕΠΠ όσο και στη Φυσική. Τα θέματα που έθεσα προηγουμένως (πεζά/κεφαλαία, γράψε/εμφάνισε κλπ) μπορούν να στοιχίσουν 2-3 μονάδες από τις 100 συνολικά και πολλές λέω. Δηλαδή κάποιος μαθητής μπορεί να χάσει 2-3-4 μονάδες έτσι για πλάκα. Το γραπτο όμως δεν πάει για αναβαθμολόγηση. Όσοι βαθμολογούμε οφείλουμε να παραδεχτούμε πως το μάθημα είναι τέτοιο που υπό φυσιολογικές συνθήκες και με σχετικά αξιοπρεπείς βαθμολογητές είναι εξαιρετικά σπάνιο να πάει γραπτό για αναβαθμολόγηση.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι το μόνο που ενδιαφέρει το υπουργείο, τους επόπτες και γενικά όλους τους εμπλεκόμενους που έχουν κάποιο πόστο στις εξετάσεις είναι δύο πράγματα
1. Το ποστοστό αποτυχίας να είναι όσο το δυνατόν χαμηλότερο2. Το ποσοστό γραπτών για αναβαθμολόγηση να είναι επίσης όσο το δυνατόν χαμηλότεροΤους ενδιαφέρει δηλαδή να
φαίνεται ότι όλα πάνε καλά και δεν δίνουν δεκάρα αν όλα πράγματι γίνονται σωστά. Αυτό είναι φανερό και από το πρόσφατο παράδειγμα της αλλαγής της κατανομής της βαθμολογίας στην έκθεση, όπου το υπουργείο (μετά φυσικά από διάλογο

που έκανε με τους φιλολόγους) μείωσε αιφνιδιαστικά ακόμα περισσότερο τη βαρύτητα της έκθεσης στο μάθημα της Γλώσσας. Το επιχείρημα τους ήταν η αντικειμενικότητα στη βαθμολόγηση. Αυτό μεταφράζεται στο παραπάνω κριτήριο 2 που έγραψα.
Να μου το θυμηθείτε ότι μια μέρα η έκθεση θα εξετάζεται με ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών και ασκήσεις του στυλ "
Κάνε μια πρόταση με τη λέξη πρόταση"
Προσπαθούν να μειώσουν τις αναβαθμολογήσεις και γενικότερα προσπαθούν να περιορίσουν το πολιτικό κόστος από τις εξετάσεις. Άρα εύκολα θέματα (ΣΛ, τι εμφανίζει κλπ) επιεικής βαθμολόγηση και εμφάνιση προς τα έξω ότι όλοι είναι αριστούχοι και γράφουν καλά.
Για να αναφωνήσουμε όλοι, μα τι τέλειο εκπαιδευτικό σύστημα που έχουμε