Χρόνια πολλά κι από μένα.
Το στέκι για μένα είναι το τρένο της γραμμής: Αφετηρία -> Φαντασία - Τερματισμός -> Πραγματικότητα.
Πάντα θα βρίσκομαι σε μια στάση της γραμμής.
Άλλοτε θα ανεβαίνω, άλλοτε θα κατεβαίνω.
... και για τους επιβάτες τι να πω!
Εύχομαι ολόψυχα, ατελείωτα ταξίδια.