Η μορφή των θεμάτων θεωρίας στις εξετάσεις

[gpapargi]

Καλημέρα

Θα ήθελα να κουβεντιάσουμε τη μορφή των θεμάτων της θεωρίας.
Γενικά με βάση τα παλιά θέματα φαίνεται ότι δίνεται έμφαση στην κατανόηση των εννοιών. Δηλαδή μπαίνουν ερωτήσεις σωστό-λάθος, ζητούνται πλεονεκτήματα-μειονεκτήματα (αυτό που εγώ λέω bullets), αντιστοιχίσεις εννοιών κλπ.

Το θέμα που με φοβίζει είναι το 1Δ του Ιουνίου 2002 που λέει:
«Τι γνωρίζεται για τον παράλληλο προγραμματισμό;»

Εδώ ουσιαστικά ζητάει την παράγραφο 6.6 της σελίδας 137. Δηλαδή δίνει την επικεφαλίδα μιας παραγράφου και ζητάει από το μαθητή να γράψει το περιεχόμενο. Στο συγκεκριμένο θέμα σε καμία περίπτωση δεν αρκεί η απλή κατανόηση των εννοιών. Αυτό μου θυμίζει έντονα την παπαγαλία που μας ζητούσαν όταν δίναμε εμείς πανελλήνιες. Τότε η θεωρία σε φυσικοχημεία έπεφτε με αυτό τον τρόπο ακόμα και στη δική μας πρώτη δέσμη.

Το ερώτημα είναι το εξής: Θα πούμε στους μαθητές να είναι σε θέση να απαντούν σε τέτοιου είδους ερωτήματα δηλαδή που να δίνεται ο τίτλος της παραγράφου και να ζητείται το περιεχόμενο; Θα πούμε στα παιδιά να παπαγαλίσουν ;
Διευκρινίζω ότι όταν λέω παπαγαλία δεν εννοώ χωρίς να καταλαβαίνουν τίποτα, αλλά όπως και να το κάνουμε για να ξέρεις τι περιέχει μια παράγραφος χρειάζεται και κάποια δόση παπαγαλίας.

[nekis]

Αγαπητέ Γιώργο
Έχω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. Και κατά την άποψή μου το μεγάλο πρόβλημα είναι η αναπαραγωγή της έκφρασης του κάθε συγγραφέα, που μπορεί να διαφέρει (θεμιτό νομίζω είναι αυτό) από τη δικιά μας παράδοση. Εγώ, ίσως ατυχώς, ζητάω και "καθαρή" θεωρία, τονίζοντας ότι πρώτα η έκφραση και οι έννοιες του βιβλίου και μετά ότι έχουμε αναφέρει έκτός βιβλίου. ίσως έτσι διασφαλίζεις και ένα μεγαλύτερο ποσοστό ασφάλειας και στό πρώτο θέμα. Αν τα μαθήματα ήταν λιγότερα στις εξετάσεις, πάντως, θα ήταν πιο προσιτά τέτοια θέματα, αλλά τα παιδία έχουν overdose από θεωρίες. Εν κατακλείδι τα θεωρώ λάθος θέματα :-/

[gpapargi]

Κατά τη γνώμη μου τα θέματα στα οποία σου δίνουν παράγραφο και σου ζητάνε να γράψεις τι ακολουθεί είναι αντιεπιστημονικά και αντιπαιδαγωγικά. Φυσικά δεν φτιάχνουμε εμείς τους κανόνες, απλά παίζουμε με αυτούς. Αλλά δεν μπορώ να μην πω 2 λόγια για το συγκεκριμένο θέμα.

Αν μπεις στη διαδικασία του να θυμάσαι τι λέει μια παράγραφος, ουσιαστικά δεν αυξάνονται καθόλου οι γνώσεις σου. Αντίθετα αυξάνεται πάρα πολύ ο κόπος σου διότι μπαίνεις σε μια διαδικασία που εμπεριέχει αποστήθιση. Θα φορτώσεις το κεφάλι σου με πράγματα που θα τα ξεχάσεις την επόμενη των εξετάσεων. Κι όλα αυτά χωρίς να αυξηθεί η κατανόηση σου (δηλαδή η πραγματική σου γνώση) καθόλου.
Όταν πέσει ένα τέτοιο θέμα στις εξετάσεις, ουσιαστικά υποχρεώνει τους διδάσκοντες από την επόμενη χρονιά να λένε στους μαθητές να διαβάσουν με αυτό τον τρόπο. Έτσι το μάθημα πηγαίνει πίσω αντί να πάει μπροστά.
Πχ αν έμπαινε θέμα η εντολή GOTO, από την άλλη χρονιά όλοι θα δίδασκαν ασκήσεις με την GOTO. Και το μάθημα θα πήγαινε 30 χρόνια πίσω.
Αυτός που βάζει θέματα στις εξετάσεις έχει τεράστια ευθύνη για τη μελλοντική εξέλιξη του μαθήματος.

Το θέμα είναι τι κάνουμε τώρα για να μην πάρουμε στο λαιμό μας τα παιδιά. Θα πούμε στα παιδιά να διαβάσουν με αντιεπιστημονικό και αντιπαιδαγωγικό τρόπο ή θα κινδυνέψουμε να τα πάρουμε στο λαιμό μας;

Έχει κανείς άλλος γνώμη;

[gpapargi]

Κατά τη γνώμη μου τα θέματα στα οποία σου δίνουν παράγραφο και σου ζητάνε να γράψεις τι ακολουθεί είναι αντιεπιστημονικά και αντιπαιδαγωγικά. Φυσικά δεν φτιάχνουμε εμείς τους κανόνες, απλά παίζουμε με αυτούς. Αλλά δεν μπορώ να μην πω 2 λόγια για το συγκεκριμένο θέμα.

Αν μπεις στη διαδικασία του να θυμάσαι τι λέει μια παράγραφος, ουσιαστικά δεν αυξάνονται καθόλου οι γνώσεις σου. Αντίθετα αυξάνεται πάρα πολύ ο κόπος σου διότι μπαίνεις σε μια διαδικασία που εμπεριέχει αποστήθιση. Θα φορτώσεις το κεφάλι σου με πράγματα που θα τα ξεχάσεις την επόμενη των εξετάσεων. Κι όλα αυτά χωρίς να αυξηθεί η κατανόηση σου (δηλαδή η πραγματική σου γνώση) καθόλου.
Όταν πέσει ένα τέτοιο θέμα στις εξετάσεις, ουσιαστικά υποχρεώνει τους διδάσκοντες από την επόμενη χρονιά να λένε στους μαθητές να διαβάσουν με αυτό τον τρόπο. Έτσι το μάθημα πηγαίνει πίσω αντί να πάει μπροστά.
Πχ αν έμπαινε θέμα η εντολή GOTO, από την άλλη χρονιά όλοι θα δίδασκαν ασκήσεις με την GOTO. Και το μάθημα θα πήγαινε 30 χρόνια πίσω.
Αυτός που βάζει θέματα στις εξετάσεις έχει τεράστια ευθύνη για τη μελλοντική εξέλιξη του μαθήματος.

Το θέμα είναι τι κάνουμε τώρα για να μην πάρουμε στο λαιμό μας τα παιδιά. Θα πούμε στα παιδιά να διαβάσουν με αντιεπιστημονικό και αντιπαιδαγωγικό τρόπο ή θα κινδυνέψουμε να τα πάρουμε στο λαιμό μας;

Έχει κανείς άλλος γνώμη;

[Michael]

Αν και το topic είναι "πανάρχαιο", το βρίσκω αρκετά ενδιαφέρον και θα ήθελα να πω τη γνώμη μου σαν υποψήφιος, γιατί το συγκεκριμένο θέμα "Τι γνωρίζετε για τον παράλληλο προγραμματισμό" έχω αρχίσει να το βλέπω ακόμη και στον ύπνο μου .

Καταρχήν συμφωνώ ότι όντως τα θέματα τέτοιου τύπου είναι αντιπαιδαγωγικά και αντιεπιστημονικά. Θα το δω όμως από μια διαφορετική σκοπιά γιατί σε έναν τόσο ανταγωνιστικό διαγωνισμό όπως οι Πανελλαδικές, τέτοιες έννοιες έχουν μάλλον δευτερεύουσα σημασία. Για παράδειγμα, η χρήση του κανόνα L' Hospital σε γραπτό Μαθηματικών Γενικής Παιδείας, μπορεί να οδηγήσει σε χάσιμο μορίων. Όχι επειδή είναι λάθος, ούτε επειδή ο διορθωτής είναι "παράξενος", ούτε επειδή ο L' Hospital περιλαμβάνεται μόνο στο βιβλίο των Μαθηματικών Κατεύθυνσης. Μπορεί να οδηγήσει σε χάσιμο μορίων για τον απλό λόγο ότι κάποιος άλλος υποψήφιος, σε κάποιο άλλο γραπτό, μπορεί να έχει βρει το όριο χωρίς την "πολυτέλεια" ή το "shortcut" του L' Hospital, αλλά με τον "απολύτως νόμιμο" τρόπο που περιλαμβάνεται στο βιβλίο Μαθηματικών Γενικής Παιδείας. Σε αυτήν την περίπτωση, δύσκολα ο διορθωτής θα βάλει ακριβώς τον ίδιο βαθμό. Όμως την επόμενη μέρα, διορθώνοντας γραπτά Μαθηματικών Κατεύθυνσης, ο ίδιος διορθωτής μπορεί να θεωρεί ότι ο "default" τρόπος είναι ο L' Hospital.
Με λίγα λόγια, κάθε μάθημα έχει τις ιδιαιτερότητές του και όποιος έχει στόχο το 100/100 θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι σε πολλές περιπτώσεις θα πρέπει να κρύβεται πίσω απ' το δάχτυλό του.

Τώρα, για την ΑΕΠΠ:
Από τη μικρή μου επαφή με το "άθλημα" τον τελευταίο χρόνο, έχω συμπεράνει ότι η δική της ιδιαιτερότητα είναι αυτή: Πρόκειται για το μοναδικό καθαρά ασκησιακό μάθημα που για να σου δώσει το 100/100 απαιτεί και την άψογη κατανόηση, και την άψογη αποστήθιση αποσπασμάτων του βιβλίου. Αν δούμε π.χ. τη Χημεία, για το 100/100 αρκεί η άψογη κατανόηση. Από τους μαθητές μου που είναι στη Θετική Κατεύθυνση, δεν υπάρχει ούτε ένας που να αφιερώνει έστω και ένα δευτερόλεπτο στην παπαγαλία ορισμών, παραγράφων, κανόνων κτλ. (αυτό το κάνουν στη Βιολογία ). Ο λόγος είναι απλός: Δεν το θεωρούν πιθανό να τους ζητηθεί τέτοιου είδους θέμα. Και αν ρίξουμε μια ματιά στα θέματα Χημείας των τελευταίων 7 ετών, θα δούμε ότι μάλλον έχουν δίκιο. Αν όμως ξαφνικά εμφανιζόταν ένα θέμα αντίστοιχο του "Να δώσετε τον ορισμό του αλγορίθμου" (που κατά τ' άλλα το θεωρούμε τόσο "εύκολο" και τετριμμένο), το ίδιο ξαφνικά, η Χημεία θα έπαυε να είναι "το ευκολότερο μάθημα". Αν δε εμφανιζόταν θέμα αντίστοιχο του "Τι γνωρίζετε για τον παράλληλο προγραμματισμό", τότε... χαιρετίσματα...

Δεν αμφισβητώ ότι η αποστήθιση είναι κι αυτή από μόνη της μια ικανότητα (κάποτε είχα μια μαθήτρια Θεωρητικής Κατεύθυνσης που μπορούσε να απομνημονεύει τις ασκήσεις Μαθηματικών που λύναμε ... ακόμη δεν έχω καταλάβει το λόγο να το κάνει αυτό...). Με εκπλήσει όμως που η ΑΕΠΠ θεωρεί σκόπιμο να εξετάσει και αυτήν την ικανότητα...

Με όλα αυτά θέλω να πω πως όχι μόνο συμφωνώ με τις παραπάνω απόψεις, αλλά προσθέτω και κάτι ακόμα: Με τέτοιου είδους θέματα, η δυσκολία του μαθήματος διπλασιάζεται. Και διπλασιάζεται με "χαζό" τρόπο. Δεν είναι παράλογο, απ' όλα τα θέματα να θεωρείς σαν πιο επικίνδυνο το πρώτο? Προσωπικά, αφιερώνω περισσότερο χρόνο σ' αυτό παρά σε όλα τ' άλλα μαζί. Και ομολογώ ότι είναι λίγο βαρετό...


Anyway... όπως είπε κι ο Γιώργος προηγουμένως (δηλαδή πριν από σχεδόν 3 χρόνια ): δεν φτιάχνουμε εμείς τους κανόνες, απλά παίζουμε με αυτούς.
Όπως για όλους, έτσι και για εμάς .

[Vaggelis100]

Γεια σας! Είμαι μαθητής της τρίτης λυκείου και σε λίγο καιρό θα δώσω δυστυχώς Πανελλήνιες... Πέρυσι ήμουν Θετική κατεύθυνση, αλλά φέτος πήγα στην Τεχνολογική. Μπορώ να πω πως το έχω μετανιώσει γιατί πιστεύω πως η θετική θα ήταν ευκολότερη για μένα, όχι μόνο εξαιτίας της ΑΟΔΕ, που είναι μια βλακεία και μισή και θέλει παπαγαλία όλη την ύλη, αλλά και λόγω της ΑΕΠΠ. Πριν γνωρίσω πραγματικά το μάθημα νόμιζα πως θα ήταν πολύ ενδιαφέρον,σαν τα μαθηματικά, που απαιτούν σκέψη και δημιουργικότητα. Αυτά υπάρχουν και στον προγραμματισμό (στις ασκήσεις τουλάχιστον), όμως αυτό που κάνει το μάθημα να πέφτει πολύ στην υπόληψή μου είναι η θεωρία του. ΕΛΕΟΣ!!!! Είναι δυνατόν ένα μάθημα που αναπτύσσει την αλγοριθμική και κριτική σκέψη να εξετάζει τους μαθητές τη θεωρία παπαγαλία; Λόγω της φύσης των εξετάσεων στο συγκεκριμένο μάθημα, που εξετάζει τη θεωρία αυτούσια και όχι την πραγματική κατανόησή της, οι μαθητές είμαστε αναγκασμένοι να μαθαίνουμε όλη τη θεωρία, ακόμη και από κεφάλαια που απαιτούν παπαγαλία σε όλο της το μεγαλείο (πχ κεφάλαια 1 και 4), χωρίς να μπορούμε να την καταλάβουμε. Απορώ πως τα κεφάλαια αυτά συμπεριλαμβάνονται στην ύλη, αφού δεν προσφέρουν τίποτα απολύτως! (Κατανόηση προβλήματος;;;;  ) Ας τα έβγαζαν και να έβαζαν κάτι πιο ενδιαφέρον (πχ αναδρομή). Ουσιαστικά, εγώ θεωρώ την ΑΕΠΠ δύο μαθήματα: από τη μια τη θεωρία, στην οποία αντιμετωπίζω μεγάλο πρόβλημα, και από την άλλη τις ασκήσεις, τις οποίες τις καταφέρνω μια χαρά (πιστέυω ). Και δεν είναι δικαιολογία ότι στις πανελλήνιες η καθαρή θεωρία παίρνει ελάχιστα μόρια, γιατί για ένα μαθητή που στοχεύει σε υψηλόβαθμες σχολές τον νοιάζει και το 1 μόριο. Αυτά τα 10-15 μόρια όμως με κάνουν να διαθέτω διπλάσιο χρόνο στην ΑΕΠΠ,τον οποίο θα μπορούσα να διαθέσω κάπου αλλού. Ούτε θεωρητική κατεύθυνση να ήμασταν!!!! Κάποιος μπορεί να πει ότι και τα υπόλοιπα μαθήματα έχουν θεωρία. Ναι, έχουν, όμως εξετάζεται με τέτοιο τρόπο που ελέγχει την κατανόηση (πχ μαθηματικά, φυσική) ή είναι μαθήματα καθαρά θεωρητικά που ο μαθητής ξέρει τι ακριβώς πρέπει να κάνει και τι έχει να αντιμετωπίσει (πχ ΑΟΔΕ). Γιατί ας μη γελιόμαστε στον προγραμματισμό δεν φτάνει απλά η κατανόηση της θεωρίας... Αλήθεια, εσείς που διορθώνετε περιμένετε από κάποιον να γράψει αυτούσια το λόγια του βιβλίου ή να τα γράψει σωστά, ακόμα και με δικά του λόγια; πχ. Αν ρωτηθεί τι κάνει η εντολή Για περιμένετε να σας γράψουν οι μαθητές αυτά που λέει το βιβλίο (τα οποία είναι άθλια - ειδικά αυτά στο πλαίσιο του κεφαλαίου 8 ) ή με δικά τους λόγια, τα οποία προφανώς θα είναι πιο κατανοητά;
Ξέσπασα και ξαλάφρωσα!!! Πάω να διαβάσω τώρα το 4ο κεφάλαιο που λέγαμε... (Συγγνώμη αν κούρασα  )

ΥΓ: Αν δει αυτό το μήνυμα ο καθηγητής μου θα καταλάβει ποιος είμαι, αφού έχει διαπιστώσει πόσο πολύ αγαπώ τη θεωρία. 

[Eri]

Παιδία καλησπέρα καταρχάς!
Συγχαρητήρια για τις ώριμες απόψεις σας και βέβαια για την συμμετοχή σας! Ειμαί καθηγήτρια και διδάσκω το μάθημα
και έχω τα ίδια παράπονα που έχετε και σεις από μαθητές μου! Ο προγραμματισμός φυσικά και δεν είναι το άνοητο
κεφάλαιο 4 (ευτυχώς μόνο δύο παράγραφοι εντός ύλης) ούτε και το κεφάλαιο 1 που για μένα ατυχώς μακριγορεί για
να μας 'βάλει' στο νόημα του αλγορίθμου παραθέτοντας εντωμεταξύ και άσχετους ορισμούς και θεωρία του τύπου 1) 2) 3)...
Το κεφάλαιο 6 βέβαια (ίσως έπρεπε λίγο πιο συνοπτικό) καλώς υπάρχει όπως και κάποια άλλα που βοηθούν στην επίλυση των ασκήσεων (π.χ. κανόνες εμφωλευμένων βρόχων, σειριακή αναζήτηση χρήσεις κ.α κ.α)..

Εν πάσει περιπτώσει πάντως, η κατεύθυνση των θεμάτων τα τελευταία χρόνια θεωρώ ότι προσπαθεί να 'ξεκόψει' από τη στείρα αποστήθιση και
να προάγει την θεωρία εκείνη που βοηθά στην ανάπτυξη της κρίτικής σκέψης..
Τα παραπάνω βέβαια με κάθε επιφύλαξη και με το υποκειμενικό στοιχείο πρόδηλο!

[Laertis]

Φίλε Βαγγέλη

η ένστασή σου για τη θεωρία δεν ευσταθεί πλήρως γιατί τα τελευταία χρόνια τα θέματα των εξετάσεων στη θεωρία κινούνται σε πλαίσια που εσυ ορίζεις δηλαδή κυρίως κατανόηση και εφαρμογή της θεωρίας παρά απομνημόνευση και αποστήθιση. Εξαιρώ παλαιότερα θέματα (π.χ.του 2001) που ήταν εκτός της λογικής αυτής. Πιστεύω ότι όλοι οι βαθμολογητές (αυτό τουλάχιστο κάνω εγώ) αξιολογούν τις απαντήσεις όχι πάντα με την ακρίβεια που αναφέρονται στο βιβλίο (παπαγαλία) αλλά με κριτήριο την επάρκεια της απάντησης έστω και με δικά τους λόγια. Επίσης η αδυναμία που εκφράζεις στο να απαντήσεις σε θεωρητικές ερωτήσεις ενώ "λύνεις" εύκολα ασκήσεις είναι όντως πρόβλημα αλλά προφανώς λύνεται με διάβασμα όχι αποστήθιση. Θεωρώ απίθανο να γνωρίζεις τι κάνει και πως συντάσεται η εντολή Για , για παράδειγμα, και να μην μπορείς να την περιγράψεις. Κι αν συμβαίνει αυτό ίσως να μην ξέρεις τόσο καλά όσο νομίζεις.
Εξ' άλλου αυτό ακριβώς προσπαθούμε να "περάσουμε" στην κοινότητα των πληροφορικών απο αυτό εδώ το στέκι.
Το μάθημα δεν είναι θεωρητικό αλλά βασίζεται σε κάποια θεωρία που αν κάποιος δε γνωρίζει δε μπορεί να φτάσει σε πολύ καλό επίπεδο. Το κακό είναι ότι πολλοί προσπαθούν με "εύκολους" τρόπους (τυφλοσούρτες) να δώσουν στα παιδιά την κατασκευή ενός αλγόριθμου σε ομοειδή προβλήματα , να τυποποιήσουν δηλαδή το μάθημα το οποίο βασίζεται κυρίως στην σκέψη και τη λογική. Κι αυτό ακριβώς προσπαθούμε να εξαλείψουμε απο εδώ μέσα.

Εύχομαι ολόψυχα να πετύχεις στις εξετάσεις

[Vaggelis100]

Ευχαριστώ για τις γρήγορες απαντήσεις σας και τις ευχές σας! Βασικά αυτό που με αγχώνει και στο οποίο αναφέρομαι στο προηγούμενο μήνυμα είναι οι ερωτήσεις ανάπτυξης και συγκεκριμένα όταν απαιτούν θεωρία που δεν είναι κάτι ουσιαστικό και σαφές(εδώ εντάσσεται πχ το α' μέρος του 1ου καφαλαίου και το 4ο κεφάλαιο), τα οποία δεν μπορώ να θυμάμαι εύκολα. Αντίθετα, πχ το μεγαλύτερο μέρος του 6ου, οι χρήσεις των εντολών ή οι κανόνες εμφωλευμένων βρόχων ή υποπρογραμμάτων δεν με πειράζουν, απλώς έχω το άγχος μήπως δεν απαντήσω ακριβώς όπως στο βιβλίο. Ευτυχώς στα ημερήσια τα τελευταία χρόνια δεν έχουν βάλει ανάπτυξης από 1ο ή 4ο και στα εσπερινά αυτά που βάζουν είναι τα χτυπητά από τα κεφάλαια αυτά, αλλά ποιος μου λέει ότι φέτος δεν θα αλλάξουν νοοτροπία και δεν θα βάλουν καμιά λεπτομέρεια ή τίποτα άσχετο (πχ. μεταφερσιμότητα προγραμμάτων, που δεν το θεωρώ δύσκολο αλλά δεν θα το περίμενα και σαν ξεχωριστό θέμα!). Δηλαδή το πρόβλημα είναι ότι είτε θεωρείς κάτι ασήμαντο είτε όχι, πρέπει να το διαβάσεις γιατί ποτέ δεν είσαι σίγουρος, παρ' όλο που τα τελευταία χρόνια δεν έχουν ζητήσει κάτι δύσκολο στα ανάπτυξης. Θα μπορούσαν να μας απαλλάξουν από αυτό το άγχος ώστε να επικεντρωθούμε σε ασκήσεις ή άλλες χρήσιμες γνώσεις(πχ 6ο) αν έβγαζαν τα τελείως θεωρητικά και επουσιώδη κεφάλαια 1 και 4 (τουλάχιστον για εμάς, αφού δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τη σημασία και τη χρησιμότητά τους στα πλαίσια του σχολείου)

[karaberis]

Αγαπητέ Βαγγέλη και όλοι οι μαθητές που διαβάζετε ΑΕΠΠ

Επειδή και εγώ έχω "πρόβλημα" με την αποστήθιση (και είμαι ήδη 50 χρονών), αν ήμουν στη θέση σας θα έκανα το εξής:

1. Θα έκανα πρώτα μια προσεκτική ανάγνωση όλης της ενότητας
2. Θα υπογράμμιζα τα σημαντικότερα σημείας της εντοπίζοντας τι θέλει να πει κάθε ένα
3. Θα απαριθμούσα αυτά τα σημεία (π.χ. 1, 2, 3)
4. Θα προσπαθούσα να βρώ τίτλους για αυτά

Για να βοηθηθείς, μάθε όταν διαβάζεις να κάνεις διαρκώς ερωτήσεις του τύπου:

ΤΙ μου λέει εδώ;
ΓΙΑΤΙ μου το λέει;
Είναι ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ/ΔΙΑΦΟΡΑ με κάτι άλλο που αναφέρθηκε πριν;
Είναι ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ/ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ συγκριτικά με κάτι άλλο παρόμοιο;
Είναι ΟΡΙΣΜΟΣ/ΑΡΧΗ/ΚΑΝΟΝΑΣ/ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ;
ΠΩΣ σχετίζεται με παρόμοια θέματα σε άλλα σημεία (κεφάλαια) του κειμένου;

Έτσι πιστεύω οτι θα μπορούσα ευκολότερα να τα ανακαλέσω ΟΛΑ στη μνήμη μου την ώρα των εξετάσεων χωρίς να κινδυνεύω να ξεχάσω κάποιο σημαντικό σημείο.

Εφαρμόζοντας την παραπάνω διαδικασία στην επίμαχη παράγραφο "Παράλληλος προγραμματισμός" και μετά το πρώτο βήμα θα εντόπιζα τα εξής τέσσερα σημεία, που νομίζω οτι συνοψίζουν το περιεχόμενό της:

1. Απαιτούμενο υλικό (hardware - cpu/μνήμη) για την υλοποίηση του Π.Π. και διαφορές του από το απαιτούμενο υλικό του "κλασσικού" προγραμματισμού.
2. Πλεονεκτήματα από τη χρήση του Π.Π. ή Γιατί χρησιμοποιούμε τον Π.Π.
3. Προϋπόθεση χρήσης της τεχνικής του Π.Π. - Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ένας αλγόριθμος για να μπορεί να υλοποιηθεί σε περιβάλλον Π.Π.
4. Γλώσσα Π.Π.

Κατασκευάζοντας ένα τέτοιο νοητικό (ή και γραπτό στο περιθώριο της παραγράφου) εννοιολογικό χάρτη εξασφαλίζεις την εύκολη ανάκτηση των ζητούμενων γνώσεων χωρίς να κάψεις τα εγκεφαλικά σου κύτταρα με την αποστήθιση.

Πλεονεκτήματα της μεθόδου: Αναφέρθηκε προηγουμένως
Μειονεκτήματα της μεθόδου: Απαιτεί αναλυτική και κυρίως κριτική σκέψη και λίγη ώρα προσεκτικής ανάγνωσης και όχι αυτό που λέμε επιφανειακό διάβασμα (στο πόδι).

Φιλικά και ελπίζοντας να βοήθησα

[Vaggelis100]

Κατ' αρχάς ευχαριστώ για τις συμβουλές σας. Και εγώ έτσι το έκανα, δηλαδή υπογράμμιζα τα σημαντικά και με τη βοήθεια από κάτι σημειώσεις του καθηγητή μου τελικά κατάφερα να τα μάθω και να γράψω σήμερα αρκετά καλά. Στις διαφορές μεταγλωττιστή και διερμηνευτή βέβαια έγραψα κοντά 1 σελίδα, αν και φαντάστηκα ότι δεν θα ήθελε τόσα πολλά. 
Ευτυχώς το 1ο και 4ο που έπεσαν θεωρία τα ήξερα, παρόλο που ήταν τα πιο άκυρα κεφάλαια από όλο το βιβλίο.