Αν και συμφωνώ για την κοροϊδία των "Α.Μ.Ω." και οτι δήθεν καταργήθηκε η ωρομισθία ως μορφή απασχόλησης. Στην ουσία αν κατάλαβα καλά από όσα έχω διαβάσει από τον τύπο και διάφορες ανακοινώσεις του Υπουργείου η ωρομισθία μετατράπηκε σε ημερομισθία. Οπότε επί της ουσίας λίγα πράγματα άλλαξαν.
Βέβαια διαβάζω και κάποιες υπερβολές: "Πως διασφαλίζεται ότι, με μετέπειτα απόφαση, δεν μπορούν κάποιοι να ορίσουν τις κρατήσεις στο 99% των μεικτών αποδοχών και την ημερομηνία πληρωμής το 2050;" Οι κρατήσεις δεν είναι λάστιχο και ούτε αλλάζουν κάθε μέρα κατά το δοκούν. Οι κρατήσεις, όταν αλλάζουν, αλλάζουν για όλους και όχι για τους 800 ΑΜΩ. Οι κρατήσεις ενός εργαζομένου εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, όπως αν είναι βαρέα, αν κάποιος εργαζόμενος έχει και παράλληλη ασφάλιση (πχ ΤΣΜΕΔΕ για μηχανικούς, ΤΣΑΥ για γιατρούς) ή αν έχει κάποιο άλλο ταμείο κύριας ασφάλισης (πχ ΟΑΕΕ ) και με ειδική απόφαση ζητήσει απαλλαγή, αλλά είναι σταθερές για όλους, που ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Για το ΙΚΑ το πιο συνηθισμένο είναι 16% κρατήσεις για τον εργαζόμενο. Εκτός από τις ασφαλιστικές εισφορές υπάρχει και ο ΦΜΥ, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τις κρατήσεις, αλλά είναι φόρος εισοδήματος. Ο υπολογισμός για την παρακράτηση του Φόρου Εισοδήματος γίνεται ως εξής. Παίρνουν τις καθαρές μηνιαίες αποδοχές ενός εργαζομένου και με βάση αυτές υπολογίζουν τις αποδοχές που αντιστοιχούν σε όλο το έτος. Παλιά το πολλαπλασίαζαν επί 14 για να το βρουν, τώρα που το δώρο αποσυνδέθηκε από το ύψος του μισθού πολλαπλασιάζουν επί 12 και προσθέτουν τα αντίστοιχα καθαρά ποσά του δώρου. Έτσι βρίσκουν το συνολικά φορολογητέο εισόδημα που αντιστοιχεί στο έτος και τον φόρο που θεωρητικά θα πληρώσει κάποιος με αυτό το εισόδημα (δεν μπορούν να γνωρίζουν τυχόν άλλες απαλλαγές όπως ενοίκια ή επιβαρύνσεις από άλλα εισοδήματα). Διαιρούν τον φόρο στα μηνιάτικα και έτσι κάθε μήνα παρακρατούν αυτό που αντιστοιχεί στο μισθό.
Κάνοντας τη φορολογική δήλωση αν ο Φόρος που παρακράτησαν ήταν περισσότερος (είτε γιατί κάποιος δεν δούλεψε όλους του μήνες όπως συμβαίνει με έναν εργαζόμενο με σύμβαση Α.Μ.Ω., είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο), τότε έρχεται επιστροφή φόρου στο εκκαθαριστικό. Σε κάποιες περιπτώσεις συμβάσεων (πχ ΙΔΕΚΕ, ΙΕΚ κλπ) παρακρατείται φόρος 20% επί των καθαρών αποδοχών άσχετα από το συνολικό εισόδημα του εργαζομένου. Σε αυτές τις περιπτώσεις πάλι αν ο εργαζόμενος δεν έχει άλλα εισοδήματα με την εκκαθάριση της φορολογικής δήλωσης επιστρέφεται το ποσό της παρακράτησης, αλλιώς υπολογίζεται η διαφορά είτε είναι επιστροφή είτε επιπλέον επιβάρυνση.
Τέλος δυο παρατηρήσεις:
Ο συνάδελφος ο Βαγγέλης από ό,τι κατάλαβα γράφει αυτά που του μεταφέρουν και μαθαίνει από "στελέχη" του Υπουργείου, καθώς λόγω της θέσης του έχει την ευκαιρία να επικοινωνεί πιο συχνά από τους υπόλοιπους συναδέλφους. Μετέφερε αυτά που γνωρίζει και δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος να τον αμφισβητούμε ή να τον "εγκαλούμε".
Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με τις μηνύσεις και τις καταγγελίες. Νομίζω πως η λύση σε όλα τα προβλήματα είναι η πολιτική βούληση. Όταν υπάρχει πολιτική βούληση όλα τα προβλήματα λύνονται, όταν δεν υπάρχει θα τρέχουμε όλη μέρα στα δικαστήρια και αραιά και που θα δικαιώνεται κάποιος μεμονωμένα. Πχ για τα 176 ευρώ. Χιλιάδες κάναμε μηνύσεις, ανάμεσα τους κι εγώ και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι πάνω από 100 οι εκπαιδευτικοί που πήραν τα χρήματα τους. Όχι οτι δεν υπάρχουν αυθαιρεσίες κάποιων διευθυντών, οι οποίοι θέλουν να είναι βασιλικότεροι του βασιλέως. Υπάρχουν και πρέπει όταν έχουμε κάποιον τέτοιον απέναντι τους, με τη στάση μας να τον βάζουμε στη θέση του και να τον κάνουμενα μην ξεχνάει ποτέ, πως πάνω από όλα είναι εκπαιδευτικός και πρέπει να εργάζεται για να λειτουργούν τα σχολεία στο κατάλληλο εκπαιδευτικό περιβάλλον, κάτι που σημαίνει χωρίς εκπαιδευτικούς σε εργασιακό μεσαίωνα. Όμως φέτος όλα τα αρνητικά που βιώνουμε είναι ξεκάθαρο πως είναι με άνωθεν εντολές για περικοπές. Με απλά λόγια αν η πολιτική βούληση του υπουργείου είναι να γλιτώσει δαπάνες μισθοδοσίας στοιβάζοντας 30 μαθητές, χωρίς εργαστήριο, χωρίς υπεύθυνους εργαστηρίου, με ωράριο 21 ωρών, ακόμα και να μην είναι "νομικά" κατοχυρωμένο, με το που θα σκάσει η βροχή των καταγγελιών, δεν είναι τίποτα, μια προσθήκη σε ένα άσχετο νομοσχέδιο, μια υπουργική απόφαση και η νομιμότητα εξασφαλίσθηκε. Γι' αυτό λέω η πολιτική απόφαση είναι το σημαντικό και όχι η νομική κάλυψη. Εξάλλου τους νόμους αυτοί τους δημιουργούν, τους ψηφίζουν και τους εκτελούν.
Από οτι θυμάμαι στις πρόσφατες εκλογές της τοπικής ΕΛΜΕ που ανήκω ήταν μια συνάδελφος αναπληρώτρια, η οποία συγκέντρωνε στοιχεία αναπληρωτών, γιατί οργανώναν κάποιο "Συντονιστικό" κάποιο "Σωματείο" δεν θυμάμαι ακριβώς, γιατί δεν πρόλαβα να μιλήσω για πολύ μαζί της.
