Ο εντοπισμός συντακτικών λαθών, δείχνει αν οι μαθητές ξέρουν το συντακτικό της γλώσσας. Η αυτόματες διορθώσεις, έρχονται κατόπιν εορτής.
Όσο για το να "κοιτάς τυχαία", το υποτιμάς πολύ. Είναι βασικό κομμάτι του debugging, όσο κατσαπλιάδικο και αν φαίνεται. Όταν γράφουμε κώδικα, ειδικά όσο πιο μεγάλο είναι ένα πρόγραμμα, δημιουργούμε μια σειρά από λάθη. Μερικά από αυτά λύνονται με μεθόδους όπως η μαύρο κουτί, και εκεί συμφωνώ ότι είναι καλό να διδάσκονται τέτοιες προσεγγίσεις, σε κεφάλαια εκσφαλμάτωσης. Μερικά όμως δεν λύνονται έτσι. Θέλει εξέταση ο κώδικας, τι να κάνουμε. Δεν μπορείς να λες ότι δεν χρειάζεται, είναι βασική διαδικασία αποσφαλμάτωσης! Η εξάσκηση σε αυτήν, είναι παραπάνω από χρήσιμη.
Επιπρόσθετα, το χειρότερο που κάνουν οι μαθητές συνήθως, είναι ότι γράφουν μια φορά κώδικα και δεν θέλουν να ξανασχοληθούν μαζί του. Το να γυρίσουν να εντοπίσουν τι δεν γράψαν οι ίδιοι σωστά την πρώτη φορά, αντί να τους το υποδείξω εγώ, βρίσκω ότι βοηθάει σημαντικά στην επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τις ίδιες τις λύσεις τους. Και όταν διορθώνουν έτοιμο κώδικα, οξύνεται η αντίληψή τους.
Φυσικά συμφωνώ ότι χρειάζεται πολύ πιο σοβαρή αντιμετώπιση για το κεφάλαιο αυτό, και συμφωνώ με Πέτρο, ότι περίμενα κάτι να μπει από εκεί, παρά αυτή η σιωπή.
@ Vangelis
Αυτά είναι προβλήματα που έπρεπε να λυθούν στην τελευταία τροποποίηση της ύλης. Αφού δεν λύθηκαν εκεί, μπορούσαν να μπουν προσεκτικά, κάποια πεδία, ασφαλή. Πχ, βρείτε τα λάθη, χωρίς να ζητάει τι τύπου είναι.