Φαντάζομαι μετά από αυτό, όταν θα επιστρέψω στην ζωντανή τάξη μου, θα μου επιτραπεί να βάλω στους μαθητές μου τσιρότο στο στόμα και να τους φιμώσω, κατά την διάρκεια του μαθήματος, έτσι;
Παιδαγωγικά μιλώντας πάντα, αυτό που προτείνει το υπουργείο, την φίμωση των μαθητών, είναι απαράδεκτο ως πρακτική....
Ο μαθητής πρέπει ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ γιατί δεν πρέπει να πετάγεται στο μάθημα, και ο Κωστάκης πρέπει να ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ γιατί δεν πρέπει να βρίζει την Ελενίτσα.
Αυτός είναι ο ρόλος του παιδαγωγού, να κάνει τους άλλους να καταλαβαίνουν. Δεν είναι ο ρόλος του παιδαγωγού ίδιος με τον ρόλο του αστυνομικού, και οποιοσδήποτε εκπαιδευτικός σέβεται το λειτούργημά του αποφεύγει να συμπεριφέρεται κατασταλτικά.
Κατ' αρχήν, δεν τη προτείνει το υπουργείο την πρακτική, εγώ την προτείνω.
Κατά δεύτερον, αυτή δεν έχει να κάνει με τις παιδαγωγικές μεθόδους, αλλά με τους πρακτικούς περιορισμούς του μέσου. Μία εξ αποστάσεως τηλεδιάσκεψη με 50 συμμετέχοντες και ανοιχτά μικρόφωνα, δεν είναι το ίδιο με μία δια ζώσης τάξη με 50 συμμετέχοντες. Η ένταση της δια ζώσης φωνής δεν είναι η ίδια με την απόδοση του μικροφώνου. Η καθυστέρηση μετάδοσης που πιθανότατα υπάρχει στην τηλεδιάσκεψη δεν υπάρχει στο δια ζώσης. Η δυνατότητα συγκεκριμένης βλεμματικής επαφής δεν υπάρχει στην τηλεδιάσκεψη. Η δυνατότητα να βλέπεις το περιβάλλον σου (όπως πχ ποιος άλλος έχει σηκώσει χέρι την ώρα που θέλεις να το κάνεις και συ) δεν υπάρχει εύκολα στην τηλεδιάσκεψη. Και πάει λέγοντας...
Εν ολίγης, έχω μέχρι στιγμής συμμετάσχει σε πολλές τηλεδιασκέψεις (η μεγαλύτερη ήταν τις προάλλες που κάναμε επιμόρφωση για το e-me και είμασταν 250 άτομα), ο άντρας μου συμμετέχει καθημερινά σε εταιρικά meeting , ποτέ μα ποτέ μα ποτέ τα μικρόφωνα των συμμετέχοντων δεν είναι ανοιχτά by default. Ποτέ μα ποτέ δεν έχω δει κάποιον να προσπαθεί να συγκρίνει την δια ζώσης αίθουσα με την εικονική. Και μάλιστα με παιδαγωγικούς όρους

That said, υπάρχει και η δυνατότητα οι συμμετέχοντες να ανοίγουν μόνοι τους τα μικρόφωνά τους ή να έιναι και μονίμως ανοιχτά, για όποιον θέλει να το δοκιμάσει.
ΥΓ: θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί βέβαια, ότι το μάθει ο μαθητής να σηκώνει το ηλεκτρονικό του χεράκι και να περιμένει να του δωθεί ο λόγος, ή να μάθει να σημειώνει τις απορίες του για να τις εκφράσει όταν θα δωθεί ο χρόνος από τον εκπαιδευτικό, είναι και αυτό παιδαγωγικώς χρήσιμο.