Ενας ακομη λογος υπαρξης του μαθηματος στη θετικη

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ Χ]

Συναδελφοι γεια σας.
Παραθετω καποια πραγματα που εγραψα σε αλλη συζητηση και θα ηθελα τη γνωμη σας:

Παλιοτερα τα παιδια που εμπαιναν σε αλλες σχολες οπως πολυτεχνεια η θετικες επιστημες, ηξεραν αλγοριθμικη και εβλεπαν με συμπαθεια τα μαθηματα προγραμματισμου. Ετσι μαθαιναν προγραμματισμο και εκαναν πολλες εργασιες στα μεγαλα ετη με προσομοιωσεις μοντελων σε κατασκευες και πολλα αλλα.
Τα τελευταια χρονια που τα παιδια μπαινουν σε αυτες τις σχολες χωρις γνωσεις αλγοριθμικης, βλεπουν τα μαθηματα προγραμματισμου ως κατι ξενο και αντε να το περασουμε να φυγει. Αυτο εχει ως αντικτυπο, οτι οι καθηγητες δεν βρισκουν φοιτητες σε αυτες τις σχολες οπως πριν, για να κανουν ερευνα και εργασιες με μοντελοποίηση. Και αυτο ειναι πολυ σημαντικο θεμα που πρεπει να δουμε.
Η αλγοριθμικη ειναι απαραιτητη σε πολλες σχολες και επιστημες. Ο κυριος Υφυπουργός ειναι ηλεκτρολογος μηχανικος και πιστευω να σταθει στο χτισιμο της γνωσης καλης αλγοριθμικης σε ολους απο το σχολειο.
Επισης πιστευω οτι, αναβάθμιση του μαθηματος δεν μπορει να ειναι μονο η αυξηση της υλης αλλα γινει σοβαροτερη αντιμετωπιση του απο τις πιο μικρες ταξεις. Να μαθαινουν τα παιδια τις δομες και αλλα βασικα εχοντας δει και στο εργαστηριο πως λειτουργουν και μετα να παμε πιο κατω.

Ισως θα ειναι καλο να προκριθει ενα συστημα 5  συνολικα μαθηματων στη τριτη λυκειου, πχ στη θετικη κατευθυνση εκθεση, μαθηματικα, φυσικη, και να επιλεγονται 2 εκ των αεππ,  χημεια, βιολογια αναλογα με το τι σχολες θελει ο μαθητης. Αναλογα δε και στις αλλες κατευθυνσεις. Αυτο να συνοδευτει οπωσδηποτε και απο καλο ΣΕΠ που για μενα ειναι η σοβαροτερη ελλειψη στο συστημα εισαγωγης, οπως και το που χρησιμευει το καθε μαθημα σαν γνωση.
Ευχαριστώ.

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ Χ]

Το αλλες σχολες, εννοω σχολες εκτος πληροφορικης η ηλεκτρολογων μηχ και μηυ που ουτως η αλλως θα ασχοληθουν σε βαθος.

[gbougioukas]

Ένα σχετικό σχόλιο:

Θετικές Σπουδές, Μοντέλα & Πληροφορική

Ένας κορυφαίος επιστήμονας, ο μαθηματικός Τζον Φον Νόϊμαν, είχε πει κάπου στα μέσα του περασμένου αιώνα ότι "οι θετικές επιστήμες δεν προσπαθούν να εξηγήσουν, ούτε καν να ερμηνεύσουν, κυρίως κάνουν μοντέλα. Με ένα μοντέλο εννοείται μια μαθηματική κατασκευή η οποία με την προσθήκη ορισμένων λεκτικών ερμηνειών περιγράφει τα παρατηρούμενα φαινόμενα".

Βέβαια, στα μέσα του περασμένου αιώνα η επιστήμη της Πληροφορικής ήταν ακόμα στα σκαριά, οπότε με πιο σύγχρονους όρους θα λέγαμε ότι ένα μοντέλο θα πρέπει να θεωρηθεί ως μία μαθηματική ή πληροφορική κατασκευή με το τελευταίο "ή" να έχει την σημασία του λογικού τελεστή της διάζευξης η οποία απαιτεί την αλήθεια τουλάχιστον ενός από τους δύο τελεστέους. Δηλαδή ένα μοντέλο σήμερα μπορεί να είναι αποκλειστικά μαθηματικό, αποκλειστικά πληροφορικό, ή συνδυασμός των δύο.

Μέχρι την ανάδυση της επιστήμης της Πληροφορικής τα μοντέλα ήταν αποκλειστικά "μαθηματικές κατασκευές" και εκφράζονταν βασικά με "διαφορικές εξισώσεις" - μια εισαγωγή προς αυτήν την κατεύθυνση είναι τα Μαθηματικά Προσανατολισμού της Γ' Λυκείου και αυτός είναι ο λόγος που οι υποψήφιοι των Θετικών Σπουδών προετοιμάζονται και εξετάζονται σ' αυτό το αντικείμενο - σε περίπτωση που κάποιος είχε την απορία. Το πρόβλημα με τις διαφορικές εξισώσεις είναι ότι συχνά είναι πολύ δύσκολη η ακριβής επίλυσή τους, για παράδειγμα το ρευστοδυναμικό μοντέλο των διαφορικών εξισώσεων Navier-Stokes είναι ένα από τα επτά Millennium Problems του ινστιτούτου Clay – προφανώς δεν είναι εύκολη δουλειά για να δίνεται ένα εκατομμύριο δολάρια ως βραβείο! Και κάπου εδώ η επιστήμη της Πληροφορικής με τις προσεγγιστικές λύσεις που προσφέρει στα παραδοσιακά μαθηματικά μοντέλα, γίνεται πρακτικά το ίδιο απαραίτητη στις Θετικές Επιστήμες και στις Επιστήμες Ζωής όσο και η επιστήμη των Μαθηματικών. Διότι, τι να τις κάνεις τις διαφορικές εξισώσεις αν δεν μπορείς να τις λύσεις;

Επομένως, για τον ίδιο λόγο που οι υποψήφιοι των Θετικών Σπουδών πρέπει να προετοιμάζονται και να εξετάζονται στα Μαθηματικά, θα πρέπει να προετοιμάζονται και να εξετάζονται και στην Πληροφορική. Πόσο μάλλον που σε ορισμένες περιπτώσεις πλέον η επιστήμη της Πληροφορικής μοντελοποιεί τα φαινόμενα αυτόνομα χωρίς την χρήση διαφορικών εξισώσεων, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με το απλό πρόγραμμα που μοντελοποιεί το μοτίβο που εμφανίζεται στο κέλυφος του οστράκου Conus Textile (Rule30, δημοσιεύτηκε από τον  Wolfram το 1983). Να σημειωθεί ότι υπάρχει πληθώρα απλών προγραμμάτων αυτή τη στιγμή που μοντελοποιούν πολλά φυσικά φαινόμενα χωρίς τα παραδοσιακά μαθηματικά εργαλεία των διαφορικών εξισώσεων, από το θεμελιώδες για τις Θετικές Επιστήμες και τις Επιστήμες Ζωής φαινόμενο της διάχυσης μέχρι τα ρευστοδυναμικά φαινόμενα, το φαινόμενο της μορφογένεσης στην Βιολογία κ.α

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ Χ]

@ gbougioukas

Χαίρομαι ιδιαίτερα για την ανάρτηση σου. Δεν υπηρχε κάτι πιο εύστοχο. Και όπως είδα και στο site σου έχεις ήδη αναφορές για το θέμα. Μακάρι να αναδειχθεί το συγκεκριμένο ζήτημα. Όχι για το δίκιο το δικό μας, άλλα για το δίκιο της ίδιας της γνώσης και την εξέλιξη του ελληνικού σχολείου.
Θα ξαναγράψω εδώ ότι και άλλες ενώσεις έχουν δίκιο που φωνάζουν για τις βάσεις που πρέπει να έχουν τα παιδιά, από τις προηγούμενες από την Γ λυκείου τάξεις. Δεν χρειάζεται κόντρα όμως, αλλά ένας γόνιμος διάλογος και εμείς βέβαια να διεκδικήσουμε αυτό που πρέπει για το μάθημα καταθέτοντας ιδεες και ανάγκες όπως αυτη.
Και θα πρέπει να δεχθούμε ότι όπως και οι άλλοι δεν ξέρουν την χρησιμότητα και την ανάγκη της αλγοριθμικής και πρέπει να τους τη δωσουμε, έτσι κι εμείς προφανώς, δεν γνωρίζουμε για άλλες επιστήμες. Για αυτό και έχω γράψει ότι θα είναι καλό εκτοες από τη βελτίωση του ΣΕΠ,  να αναδυκνείεται από το σχολείο η χρησιμότητα των όποιων γνώσεων και έτσι ο μαθητης να έχει πιο καλό προσανατολισμο και ενδιαφέρον.