Συγχαρητήρια για το υψηλό βαθμό δυσκολίας των θεμάτων...!!! Για άλλη μια χρονιά όμως είναι εκτός πραγματικότητας....για άλλη μια χρονιά αποδείξαμε ότι δεν είμαστε κοντά στους μαθητές και στον αγώνα τους.... το μόνο που μας απασχολεί είναι να δείξουμε πόσο δύσκολο μπορούμε να κάνουμε το μάθημα.....
Θα προσπαθήσω να εξηγήσω το σκεπτικό πίσω από τα θέματα που είναι δύσκολα/πρωτότυπα δημιουργώντας αντιπαραθέσεις.
Λίγο πριν ξεκινήσει η ομάδα διαγωνισμάτων να φτιάχνει τα διαγωνίσματά της, είχαν αρχίσει να εμφανίζονται στο μάθημα συμπτώματα τυποποίησης. Για παράδειγμα επειδή στις πανελλήνιες έπεφταν όλο τα ίδια και τα ίδια (πχ συγκεκριμένες σαρώσεις σε πίνακα 2 διαστάσεων) υπήρχαν φροντιστήρια τα οποία έδιναν έτοιμους κώδικες τυφλοσούρτες που οι μαθητές τους παπαγάλιζαν χωρίς να καταλαβαίνουν τη λειτουργία τους. Το χειρότερο είναι ότι αυτή η στρατηγική ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη γιατί οι μαθητές αυτοί έγραφαν καλά. Πέταγαν τον έτοιμο κώδικα πάνω στο χαρτί (σαν να χρησιμοποιούν σφραγίδα) και έκαναν υποτυπώδεις τροποποιήσεις.
Φυσικά ο λόγος που έγραφαν άριστα δεν ήταν ότι ήταν καλοί… ήταν ότι τα θέματα των εξετάσεων ήταν τυποποιημένα και οι στρατηγικές του «τυφλοσούρτη» ήταν απολύτως εφαρμόσιμες σε αυτόν τον τύπο θεμάτων. Ο παπαγάλος αρίστευε. Όταν βλέπεις τον παπαγάλο να αριστεύει σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά στον τρόπο εξέτασης και στο μάθημα γενικότερα. Το μάθημα των αλγορίθμων είχε αρχίσει να μπαίνει σε άσχημη ρότα.
Αυτό σε συνδυασμό με κάποια άλλα θέματα που είχαν προκύψει εκείνη την εποχή, οδήγησε κάποιους μέσα από το στέκι να σκεφτούν ότι χρειάζεται κάτι που θα φέρει το μάθημα στο σωστό δρόμο. Όταν λέω σωστό δρόμο εννοώ ότι το μάθημα θα πρέπει να ανταμείβει τον σκεπτόμενο και όχι τον παπαγάλο.
Τέθηκαν διάφορα ερωτήματα τότε, όπως το «πόσο δύσκολα θέματα επιτρέπεται να βάλουμε χωρίς να βγούμε από την ύλη του μαθήματος;» Η απάντηση σε αυτό είναι απλή: οι ασκήσεις 3 αστέρων που είναι μέσα στο τετράδιο μαθητή καθορίζουν το άνω όριο δυσκολίας. Αν δεις μέσα στο τετράδιο μαθητή, υπάρχει η τριγωνική σάρωση σε 2Δ (κεφ 9 ΔΣ6), η ανάλυση αριθμού σε πρώτους παράγοντες (κεφ 8 ΔΣ6), οι δυναμοσειρές ημιτόνου και συνημιτόνου (κεφ 8 ΔΣ5), ο πίνακας συχνοτήτων σε τελείως τυχαία νούμερα (κεφ 10 ΔΣ3) και άλλα. Αυτά είναι προχωρημένα θέματα που δε λύνονται με τους τόσο βολικούς τυφλοσούρτες.
Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να βάλουμε όμορφα θέματα χωρίς να ξεφύγουμε από την ύλη. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι θα μπούμε στον κόπο να διδάσκουμε όλη την ύλη και όχι μόνο τα ΣΟΣ. Αν προσέξεις τα θέματα, είναι πρωτότυπα αλλά δεν είναι δυσκολότερα από αυτά του τετραδίου μαθητή. Αυτό που πετυχαίνουμε είναι να κάνουμε τον πραγματικά καλό μαθητή, που καταλαβαίνει τι κάνει, να ξεχωρίσει από αυτόν που μαθαίνει απέξω.
Επίσης σε καμία περίπτωση η ομάδα διαγωνισμάτων από το στέκι δεν προσπαθεί να προσομοιώσει τα θέματα των μέχρι στιγμής εξετάσεων. Αυτά είπαμε… είχαν φτάσει σε τέλμα. Δεν πάμε να φτιάξουμε μια από τα ίδια. Αυτά μπορείς να τα βρεις παντού και κυρίως στα ίδια τα παλιά θέματα εξετάσεων.
Τα διαγωνίσματα του στεκιού έχουν σκοπό να δώσουν από το μάθημα αυτό που λείπει σε φαντασία και ομορφιά… και γιατί όχι… να δώσουν και κατευθυντήριες γραμμές για το πώς θα έπρεπε να είναι οι εξετάσεις.
