Θέμα: ΘΕΜΑ 4 β.

[Vangelis]

Γιώργο
όπως και εσύ γράφεις το θέμα ισοδυναμίας δύο αλγορίθμων είναι  τελικά υποκειμενικό και αυτό είναι που φοβάμαι.
Η πρότασή σου για ορισμό των λαθών και υπολογισμού βαθμών που θα κόβονται είναι καλή αλλά δεν ξέρω αν είναι εφαρμόσιμη στην πράξη.  Αναρωτιέμαι  γιατι δεν το έκαναν μέχρι τώρα οι άλλες ειδικότητες. Μήπως τελικά οι περιπτώσεις λαθών είναι όσες και οι περιπτώσεις των ασκήσεων δηλαδή ουσιαστικά άπειρες;.    Οι διαφορετικές λύσεις του 3ου θέματος που έγραφαν οι μαθητές ήταν κάτι που με εξέπληξε.  Επίσης πιστεύω ότι πάλι είναι δύσκολο να συνενοηθούμε μεταξύ μας, αν δεν υπάρχει έλεγχος πάντα κάποιος θα βρεθέι να πεί " εγώ έτσι βαθμολογώ".  Για παράδειγμα ο Ανδρέας που είναι και της παρέας λέει να κόβουμε λίγους βαθμούς στην περίπτωση της ΓΙΑ φαντάσου πόσες διαφορετικές απόψεις θα υπάρξουν.
Αν υπήρχε δυνατότητα συμφωνίας δεν θα είχα πρόβλημα να ορίσουμε κοινούς τρόπους αντιμετώπισης εναλακτικών μη αποδοτικών λύσεων.  Το "κοινούς" είναι που με ενδιαφέρει.  Πιθανά όμως να είχαμε πρόβλημα με την γενική οδηγία "κάθε λύση επιστημονικά ορισμένη είναι αποδεκτή".  Φαντάσου να προσπαθείς να πείσεις ένα δικαστή  ότι έκοψες μονάδες γιατί  η λύση  μπορεί να ήταν σωστή αλλά δεν ήταν "αποδοτική".
Συμφωνώ με τον Ανδρέα ότι η διατύπωση των θεμάτων πρέπει να είναι πολύ προσεκτική ώστε να αποτρέπει τις εύκολες αντιγραφές και η λύση να εμφανίζει τις γνώσεις του μαθητή.


Ωανγελσ

[andreas_p]

Προς : Vangelis,

“Για παράδειγμα ο Ανδρέας που είναι και της παρέας λέει να κόβουμε λίγους βαθμούς στην περίπτωση της ΓΙΑ φαντάσου πόσες διαφορετικές απόψεις θα υπάρξουν. “

Στην πράξη όμως (βαθμολογώ  6 χρόνια) δεν έκοψα ούτε ΜΙΑ μονάδα για γραπτό που το 4β υλοποιήθηκε με ΓΙΑ.  Και έδωσα ΟΛΕΣ τις 12 μονάδες στο 1Γ για 6  ‘ξερές’  τιμές. 

Και αυτό γιατί βαθμολογώ ως μέλος  ομάδας και όχι ως  -  όπως κάποιος πολύ εύστοχα είπε -  … αλάθητη μονάδα.

H πειραματική βαθμολόγηση παίζει καθοριστικό ρόλο στο να τηρηθεί  μια ενιαία στάση.
 

[gpapargi]

Καλημέρα

Δεν εννοώ Βαγγέλη πλήρη κατάλογο των λαθών και των βαθμών που κόβονται. Κάτι τέτοιο είναι προφανώς ανέφικτο. Ουσιαστικά λέω ότι πχ στο θέμα της αναζήτησης μπορούμε να χωρίσουμε τα γραπτά σε κάποιες κατηγορίες. Δίνω ένα απλό παράδειγμα για να γίνω κατανοητός:

Κατηγορία 1: Όσοι  σταματούν να ψάχνουν μόλις βρουν το ζητούμενο (ή κάνουν κάτι καλύτερο από αυτό).
Κατηγορία 2: Όσοι δεν σταματούν να ψάχνουν μόλις βρουν το ζητούμενο.

Είναι φανερό πως ότι και να έχει κάνει κάποιος σίγουρα εμπίπτει σε μια από τις 2 κατηγορίες γιατί αυτές είναι τέτοιες που να καλύπτουν όλες τις περιπτώσεις. Φυσικά θα πρέπει ο βαθμολογητής να είναι σε θέση να καταλάβει σε ποια κατηγορία ανήκει κάθε γραπτό. Αλλά αυτό είναι δεδομένο για κάποιον που θεωρείται επαρκής για να βαθμολογεί γραπτά των πανελληνίων.

Η περιπτώσεις που θα επιλεγούν για να γίνεται κάτι τέτοιο θα είναι αυτές που καθορίζουν την ποιότητα του μαθήματος. Δε μιλάμε δηλαδή για πλήρη κατάλογο λαθών (τουλάχιστο στην αρχή). Αν αυτό πάει καλά ίσως μετά συζητήσουμε και για επέκταση.

Οι μαθηματικοί/φυσικοί δεν έχουν κάνει κάτι τέτοιο γιατί εκεί οι λύσεις είναι αλγευρικές και δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Δε θίγεται η επιστήμη τους αν δεχτούν εξίσου σωστές 2 διαφορετικές αλγευρικές λύσεις. Ενώ η δική μας θίγεται σημαντικά.

Για το θέμα του δικαστή που αναφέρεις, είναι βέβαιο ότι αν δικαστείς από γνώστη του αντικειμένου (στην προκειμένη περίπτωση από πληροφορικό) θα δικαιωθείς. Φοβάμαι πως υποσυνείδητα λειτουργούμε όλοι σαν να πρόκειται να δικαστούμε από μαθηματικούς για το πως διδάσκουμε το μάθημά μας. Αυτό επιμένω πως θα πρέπει να αλλάξει. Αν εμείς οι ίδιοι θεωρούμε αρμόδιους του μαθηματικούς να μας κρίνουν τότε. .. την πατήσαμε από κάθε άποψη. Αν οι ίδιοι τους αντιμετωπίζουμε ως κριτές μας τότε ούτε το μάθημά μας δε θα μπορούμε να διδάξουμε. Στο τέλος θα το διδάξουν αυτοί. Εγώ είμαι υπέρ μιας πιο επιθετικής πολιτικής.