Οι σύμβουλοι διοργανώνουν σεμινάρια σύμφωνα με τις δυνατότητες που έχουν (μηδενική χρηματοδότηση , μη δυνατότητα παροχής άδειας στους εκπαιδευτικούς για να συμμετάσχουν). Προσωπικά γνωρίζω συμβούλους που διοργανώνουν σεμινάρια αυτοεπιμόρφωσης όπου διδάσκουν είτε οι ίδιοι είτε άλλοι συνάδελφοι χωρίς καμία αμοιβή.
Τέλος διαφωνώ πλήρως στο ότι παθαίνουμε burn out όταν μόνο διδάσκουμε, εκτός αν δεν μας αρέσει η τάξη. Τι να πουν και οι άλλες ειδικότητες που είναι συνέχεια σε μια τάξη. Πάντως στην δική μας περίπτωση υπάρχει λύση: τεχνικός για μερικά χρόνια.
Μάλλον έχεις να μπεις αρκετά χρόνια σε αίθουσα, γιατί τα τελευταία δέκα χρόνια είμαι μέσα συνεχώς και πραγματικά μου αρέσει αυτό που κάνω, αλλά όσο να είναι μια όχληση αρχίζω να την αισθάνομαι, ίσως μια ανία και μια τελμάτωση και δεν νομίζω ότι το κατσαβιδολόγημα θα με σώσει. Βέβαια σε άλλα κράτη είναι προφανώς αδαείς που ανά τρια ή πέντε έτη βγαίνεις από την αίθουσα κι επιμορφώνεσαι για ένα έτος, δίνεις και τις εξετάσεις σου και προχωράς μπροστά. Ακριβώς με τη λογική της επιμόρφωσης και της αποφυγής του burn out. Ξέρω, ξέρω, να πάω εκεί. Την ίδια απάντηση δίνω κι εγώ στους άλλους όταν μου λένε τέτοια.
Το ότι ο σύμβουλος δεν μπορεί να δώσει άδεια το γνωρίζω. Δυστυχώς όμως δεν είδα μια μαζική κίνηση συμβούλων, αυτό που λένε η ισχύς εν τη ενώσει να διεκδικήσουν όλοι μαζί, τότε στα χρόνια των παχιών αγελάδων, μια τέτοιου τύπου επιμόρφωση που περιγράφω, μόνο άκουγα από στόμα συμβούλων συμβουλές για επιμόρφωση το καλοκαίρι. Τώρα που είμαστε στην αρχή της εποχής των επτά των πληγών του Φαραώ... βράσε όρυζα.
Αντίς να δούμε πως θα διασφαλίσουμε την ποιότητα του λειτουργήματος που υπηρετούμε, μήπως και διασφαλίσουμε το δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης κοιτάμε πως να βολευτούμε αν τύχει και χάσουμε την οργανική μας. Και σε τελική όποιος ήθελε να γίνει τεχνικός, ας διοριζόταν ως διοικητικός κι όχι ως εκπαιδευτικός. Το ότι η πολιτική ηγεσία τα έχει κάνει γης μαδιάμ με τους ατυχείς σχεδιασμούς της δεν σημαίνει ότι πρέπει να συναινέσουμε.
Όσον αφορά στο εντός και το εκτός ωραρίου.
Επειδή είμαι από εκείνους που συνήθως επιδιώκουν να επιμορφωθούν, παρακολούθησα κάποια επιμόρφωση η οποία ήταν τρεις το μεσημέρι με οκτώ το βράδυ, χωρίς να έχω καμία απαλλαγή από το ωράριο του σχολείου μου σε αντίθεση από τους υπαλλήλους του Δήμου, της Νομαρχίας, του Νοσοκομείου, της Εφορίας που όλοι τους είχαν απαλλαγή από την πρωινή τους εργασία. Αλλά βέβαια εκείνοι προφανώς δεν παθαίνουν burn out και μάλλον κάνουν και τεχνική στήριξη στις υπηρεσίες τους.
Κι αν κάποιος είναι σύμβουλος, καλό είναι να θυμάται ότι ανάγκες επιμόρφωσης έχουν οι εκπαιδευτικοί του από όλη την περιοχή ευθύνης και αν είναι να ετοιμάζει επιμορφώσεις καλό είναι να μην τις κάνει πάντα στην έδρα του, γιατί κι εκτός ωραρίου και 200 χιλιόμετρα ταξίδι πήγαινε - έλα κάθε φορά δεν είναι δίκαιο. Άσε που και για εμάς ισχύει το χωρίς καμία αμοιβή. Άλλωστε νομίζω πως υπάρχει το επίδομα θέσης. Πλάκα, πλάκα μια διετία την κλείνω από τότε που είδα τελευταία φορά σύμβουλο.
Τέλος για το αν κάνω τον τεχνικό ή όχι, τα χέρια μου και οι συνάδελφοί μου της ειδικότητας το ξέρουν τα τελευταία δέκα χρόνια, χωρίς να χάσουμε ώρα από τα διδακτικά μας καθήκοντα, χωρίς ποτέ να απασχολήσουμε το ΠΛΗΝΕΤ για θέμα εργαστηρίου, παρέχοντας τηλεφωνικές κι όχι μόνο υπηρεσίες σε γειτονικές μονάδες, επισκευάζοντας Η/Υ των γραφείων, τραβώντας γραμμές δικτύου από κτήριο εργαστηρίων σε κτήριο θεωριών για να δημιουργηθεί αίθουσα παρουσιάσεων, έχω/ουμε κουβαλήσει και μηχανήματα από τη ΔΟΥ στην αλλαγή εξοπλισμού και και και... Κερδίσαμε το βραβείο της ανοικτής παλάμης. Και μάλλον από την απάντησή σου προσθέτω άλλο ένα στη συλλογή μου.
θα σε παρακαλούσα λοιπόν να μη μου δίνεις συμβουλές τύπου κάνε τον τεχνικό για να μην πάθεις burn out. Όχι είμαι κατά. Την άποψη μου την έχω εκφράσει πιο πίσω κι εμμένω.
