Για αρχή φίλε arliba δες αυτά:
http://www.epe.org.gr/showarticle.jsp?articleid=492 και
http://www.epe.org.gr/various/Ypomnhma_YPEPTH_2010_10_10_PLIROFORIKH_PAIDEIA.pdf
Νομίζω η ημερομηνία (10-10-11) φανερώνει ότι αργήσατε λιγάκι.
Απο εκεί και πέρα το σημαντικό δεν είναι να ζητάμε, ξέρουμε τι θα πάρουμε απλά και μόνο ζητώντας. Τα τρία...μοοοοου που λέει και η διαφήμηση.
Το σημαντικό είναι να υπάρξουν συντονισμένες δράσεις-αντιδράσεις από τους ΠΕ19-20 που θα πιέσουν πραγματικά τόσο το υπουργείο όσο και τους
εν λόγω "συμβούλους" να αλλάξουν τον συγκεκριμένο κανονισμό, τόσο στο δημοτικό όσο και στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.
Να μην υπάρξει κανένας συνάδελφος ΠΕ19-20 ή ακόμα και απλός δάσκαλος, που, παρά την θέλησή του, θα υποχρεωθεί εμέσως ή αμέσως να αναλάβει τα δύο αυτά εργαστήρια (κινητό και σταθερό) στο δημοτικό, χωρίς ουσιαστική ελάφρυνση του ωραρίου του. Το ίδιο και στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.
Το σημαντικό είναι να υπάρξει συνδικαλιστική κάλυψη σε αυτές τις δράσεις, ίσως ακόμα και προκήρυξη επαναλαμβανόμενων στάσεων εργασίας σε περίπτωση που υποχρεωθεί να κάνει κάποιος συνάδελφος (λόγω εργαστηρίου) παραπάνω ώρες από όσες κάνουν οι υπόλοιποι.
Παράλληλα ίσως πρέπει να υπάρξει και κάποιος δικαστικός αγώνας για
παραβίαση της αρχής της ισότητας, στοχευμένος μάλιστα προς τα άτομα που υπέγραψαν αυτές τις αποφάσεις, και με απαίτηση χρηματικής αποζημίωσης για όσους θίγονται με παραπάνω ωράριο. Έτσι ώστε αν κριθεί αντισυνταγματική η απόφαση, και υπάρξει χρηματική αποζημίωση στους θιγόμενους εκπαιδευτικούς, τα συγκεκριμένα άτομα που υπέγραψαν τις αποφάσεις αυτές να έχουν επιπτώσεις στην καριέρα τους και στην εξέλιξη τους (πολιτική ή διοικητική), μιας και με πράξεις τους ή παραλείψεις τους ζημίωσαν το ελληνικό δημόσιο.
Δυστυχώς τα δικαστήρια είναι τελικά ένας πολύ σωστός δρόμος, τον οποίο η ολμέ, ξεπερνώντας-υπερβαίνοντας τον θεσμοθετημένο συνδικαλιστικό ρόλο της, έχει ήδη ξεκινήσει για την περίπτωση της παραβίασης του ωραρίου των εκπαιδευτικών Βθμιας στα δημοτικά.
Τον δρόμο των δικαστηρίων βέβαια, μπορούμε να ακολουθήσουμε και μόνοι μας, δεν είναι αναγκαία η ύπαρξη συνδικαλιστών αγκυλώσεων. Χρειάζεται μια απλή στοιχειώδη οργάνωση. Είμαστε πολλοί οι θιγόμενοι, και ακόμα περισσότεροι όσοι θιχτήκαμε ή ενδέχεται να θιχτούμε στο μέλλον από τέτοιες ή παρόμοιες απόφασεις . Ας δώσουμε ένα μόνο ευρώ ο καθένας μας, και ας αποφασίσουμε όλοι μαζί ποιόν δικηγόρο προτιμάμε να μας εκπροσωπεί, έτσι ώστε να αρχίσουν οι όποιοι "αξιωματούχοι", από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο, να φοβούνται πριν αποφασίσουν.