ε αυτός το .. προχώρησε λίγο..
Αφού κατ' αρχήν μελέτησε, προβληματίστηκε και συζήτησε την έννοια του ορισμού της σελίδας 66 για την ταξινόμηση, όρισε την (μη ορισμένη) διάταξη ως ΑΛΗΘΗΣ > ΨΕΥΔΗΣ και "κατασκεύασε" τη συνάρτηση διάταξης ως:
Συνάρτηση Είναι_μικρότερο(Χ, Ψ): Λογική
Μεταβλητές
Λογικές: Χ, Ψ
Αρχή
Είναι_μικρότερο <- Ψευδής
Αν Χ = Ψευδής και Ψ = Αληθής τότε
Είναι_μικρότερο <- Αληθής
Τέλος_αν
Τέλος_συνάρτησης
Αν δε θεωρούσα τότε υπερ-αρκετή την έκπληξη του προβληματισμού του και της συνεπακόλουθησς σύλληψης και επέμενα να τη βελτιστοποιήσει ως:
Είναι_μικρότερο <- Χ = Ψευδής και Ψ = Αληθής
ίσως να είχε δώσει την αναμενόμενη απάντηση και στο Α4

Κακώς (απ'ότι φάνηκε) θεώρησα εκείνη τη στιγμή την πρωτοτυπία της σκέψης του να βρει τρόπο κατασκευής συνάρτησης διάταξης για την ταξινόμηση λογικών τιμών σημαντικότερη από την εκχώρηση του αποτελέσματος λογικής έκφρασης σε μεταβλητή, διαφορετικά δεν θα "έχανε" το Α4 (το οποίο εξαρτάται πλέον από την εκτίμηση του βαθμολογητή για το κατα πόσο έχει "χάσει" με τη σωστά υλοποιημένη συνάρτηση..)