Ανακεφαλαίωση:
Τα λάθη της ΚΕΕ ήταν 3 (έπρεπε να τριτώσει το κακό...):
1ο: ασύμετρες παρενθέσεις, δείκτης (μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Αν και αυτοί δεν επιτρέπεται νάναι ο "καθένας μας".)
2ο: Προσπαθώντας να διορθώσουν το 1ο, ξαναστέλνουν τα θέματα (σε κάποια σχολεία είχε μοιραστεί ήδη η πρώτη έκδοση) χωρίς να αλλάξουν όνομα αρχείου (το εξήγησε η Eri).
3ο: Στέλνουν διευκρίνιση (τις διορθώσεις του 1ου λάθους), χωρίς να εξηγήσουν πως αυτή αφορά μόνο την ΛΕ και πως οι διορθώσεις έχουν ενσωματωθεί στη δεύτερη αποστολή θεμάτων, με το ίδιο - όμως!- όνομα αρχείου.
Από κει πέρα άρχισαν οι αυτοσχεδιασμοί και οι ευθυνοφοβίες των ΛΕ.
- Κάποιοι μοίρασαν - κακώς - την διευκρίνιση στους μαθητές.
- Κάποιοι δώσαμε θέματα σχετικά νωρίς (όσοι καταλάβαμε τη δεύτερη αποστολή θεμάτων. Εγώ το κατάλαβα απ' το ηχητικό μήνυμα παραλαβής αρχείου και είδα την ώρα τροποποίησης, προσπαθώντας να μαντέψω "που είναι το αρχείο"), αφού αντιπαραβάλαμε την πρώτη με τη δεύτερη εκτύπωση και είδαμε πως διαφέρουν (+ η ώρα τροποποίησης του αρχείου: 08:50κάτι)
- Άλλοι, άργησαν λέγοντας "δεν κάνουμε τίποτα πριν να μας πουν".
- Άλλοι, δεν ξέρω τι μπορεί να κάναν.
Και μια - ασχετοσχετική - σύγκριση: Ο γιός μου έχει κάνει αίτηση για μουσικές σπουδές σε δύο πανεπιστήμια κάποιας (δε λέω ποιάς) ευρωπαικής χώρας, στέλνοντας (απαιτείται) και κάποιες μουσικές εργασίες. Τα πανεπιστήμια θα ελέγξουν/μελετήσουν τους φακέλους των υποψηφίων, θα απορρίψουν κάποιους και τους υπόλοιπους θα τους καλέσουν για προφορική εξέταση ("παίξε", "κάνε, ράνε"...), επιλέγοντας τελικά τους 30-40 καλύτερους για φοιτητές τους.
Πόσοι σκέφτεστε, πως η ευρωπαική αυτή χώρα είναι η Ελλάδα?? ΚΑΝΕΊΣ σας? Γιατί? Θ' αλλάξει αυτό ποτέ?
Να προσθέσω πως αν δεν πάρουν το γιό μου, δεν σκεφτόμαστε να κάνουμε ένσταση.
Βασίλης Λυκοστράτης