Νίκο σχετικά με τη χρήση πίνακα δεν μπορώ να πω ότι έχω παρακολουθήσει όλες τις συζητήσεις οπότε μπορεί κάτι να μου ξεφεύγει αλλά δεν έχω δει κανένα σοβαρό επιχείρημα που να με έχει πείσει ότι αυτό είναι σωστό
Μπορείς να τα παραθέσεις όμως και να τα δούμε ένα ένα τώρα που έχουν ηρεμήσει τα πράγματα και μπορούμε όλοι να λειτουργήσουμε με καθαρό μυαλό. Διότι αν δεχθούμε ότι το παρακάτω τμήμα αλγορίθμου μπορεί να γίνει δεκτό σε αυτό το μάθημα:
Διάβασε Ν
Για ι από 1 μέχρι Ν
Διάβασε Α[ι]
Τέλος_Επανάληψης
τότε το μάθημα αλλάζει ριζικά γιατί θα πρέπει να δεχτούμε και τμήματα κώδικα όπως το παρακάτω
Για j από 1 μέχρι 100
Διάβασε Ν
Για ι από 1 μέχρι Ν
Διάβασε Α[ι][j]
Τέλος_Επανάληψης
Τέλος_Επανάληψης
Το παράδειγμα δεν είναι δικό μου. Κάπου είχα δει κάτι αντίστοιχο που πρότεινε κάποιος αλλά δεν θυμάμαι ποιος ήταν.
To ερώτημα λοιπόν εδώ είναι
ποιο είναι το μέγεθος του πίνακα?. Μήπως τη στιγμή που ο πίνακας γεμίζει με στοιχεία δεν έχει καθοριστεί ακόμα το μέγεθος του? Νομίζω ότι αυτό το παράδειγμα καταδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι δεν μπορούμε να δεχτούμε κάτι τέτοιο. Δεν μιλάω συγκεκριμένα για το θέμα των εξετάσεων αλλά γενικά. Θα πρέπει κάπως να συμφωνήσουμε στο τι θα διδάξουμε του χρόνου, διότι με τόσες ασάφεις που υπάρχουν αν ο κάθε ένας κάνει το δικό του....
το οποίο θα ερμηνεύει και τα λόγια μιας μαθήτριας που είχε γράψει στο Στέκι εκείνες τις ημέρες περίπου το εξής: "όταν διάβασα το θέμα η σκέψη μου ήταν σαν να αναβοσβήνει μπροστά μου η ένδειξη -πίνακας-" !
Γιατί όμως? Ποια είναι η αιτιολόγηση? Θα σου πω ένα αντίστοιχο παράδειγμα για να καταλάβεις τι εννοώ. Αρκετοί συνάδελφοι (όχι μόνο στο στέκι) θεώρησαν ότι ένα πολύ καλό επιχείρημα για τη χρήση πίνακα στο συγκεκριμένο θέμα ήταν το παράδειγμα του βιβλίου όπου υπολογίζεται η δύναμη με χρήση δυναμικού προγραμματισμού. (δεν θυμάμαι σελίδα). Το επιχείρημα ήταν ότι το πλήθος του στοιχείων του πίνακα ήταν άγνωστο. Αυτό το στήριξαν στο γεγονός ότι στο συγκεκριμένο παράδειγμα ο πίνακας γέμιζε με μια Όσο. Έτσι έκαναν το συνειρμό:
ΌΣΟ...ΕΠΑΝΑΛΑΒΕ ===> ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
Ο συνειρμός τους είναι παρόμοιος με αυτόν που έκανε η μαθήτρια που αναφέρεις.
Κανείς δεν έκανε τον κόπο όμως να κοιτάξει τι έκανε ο αλγόριθμος, γιατί αν κοίταγαν θα έβλεπαν ότι το μέγεθος του πίνακα είναι εξαρχής καθορισμένο και ίσο με [log(b)]+1. To b δινόταν στα Δεδομένα άρα ήταν προκαθορισμένο και όχι άγνωστο.
