@sergio ... Συνεχίζω να περιμένω την απάντηση σου.
ουφ.. με πιέζεις οπότε δε θα μπορέσω να δώσω πλήρη απάντηση..
Ήθελα να βρω το χρόνο να τοποθετηθώ εμπεριστατωμένα στο σύνολο των απόψεων που έχουν διατυπωθεί (αν και το έχω ήδη κάνει άτυπα με τα προηγούμενα posts), όμως δεν το βλέπω να γίνεται οπότε θα αρκεστώ να «απαντήσω» μόνο στα συγκεκριμένες ερωτήματα που έθεσες στο τελευταίο σου (προς εμένα) μήνυμα.
@sergio
Αν δεχόμαστε ότι η ψευδογλώσσα ακολουθεί τους κανόνες της Γλώσσας σε ότι αφορά τους πίνακες και που υπάρχει αυτό μέσα στο διδακτικό πακέτο.
ΝΑΙ, οφείλουμε να το δεχτούμε στο πλαίσιο του μαθήματος:
Οι πίνακες ορίζονται αρχικά στη σελίδα 56 (παρ.3.3. Πίνακες): «
Με τον όρο στατική δομή εννοείται ότι το μέγεθος της απαιτούμενης κύριας μνήμης καθορίζεται κατά τη στιγμή του προγραμματισμού ... και όχι κατά τη στιγμή της εκτέλεσης ... Στην πράξη, οι στατικές δομές υλοποιούνται με πίνακες που μας είναι γνωστοί από άλλα μαθήματα και υποστηρίζονται από κάθε γλώσσα προγραμματισμού». Αν και κακοδιατυπωμένος ο «ορισμός» που δίνεται, είναι σίγουρα σαφής. Στο σημείο που δίνεται, δεν έχει γίνει ακόμα καμία αναφορά σε ΓΛΩΣΣΑ. Επομένως αφορά -κατά το βιβλίο- γενικά στο μοντέλο που πρέπει να έχουν οι μαθητές για τους πίνακες και δεν εξειδικεύεται στη ΓΛΩΣΣΑ.
Η χρήση των όρων «προγραμματισμού / εκτέλεσης» δεν πρέπει να εκληφθεί ως έμμεση (και αποκλειστική) αναφορά σε πρόγραμμα, αλλά ως κακοδιατυπωμένη αναφορά στις διακριτές φάσεις της «δημιουργίας» και «εκτέλεσης» του αλγόριθμου, σε όποια μορφή αναπαράστασης και αν είναι αυτός (διαγραμματική, κωδικοποιημένη σε ψευδογλώσσα, ή σε ΓΛΩΣΣΑ)
Ασφαλώς, ισχύει η γενική οδηγία που δίνεται λίγο νωρίτερα στο τέλος του κεφαλαίου 2 (σελ.72 – βιβλίο καθηγητή) σχετικά με τις δηλώσεις των τύπων των μεταβλητών : «
στο ρεπερτόριο των εντολών της ψευδογλώσσας δεν υπάρχουν δηλώσεις τύπων δεδομένων των χρησιμοποιούμενων μεταβλητών. Κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο στο επίπεδο αλγοριθμικής ψευδογλώσσας. Για παράδειγμα ένας αλγόριθμος που βρίσκει τον ελάχιστο ν αριθμών, είναι ο ίδιος είτε οι αριθμοί είναι ακέραιοι, είτε πραγματικοί..» Αυτή η οδηγία, μπορεί (και πρέπει) να θεωρηθεί ότι ισχύει και για τους πίνακες, επομένως δεν υπάρχει λόγος δήλωσης του τύπου του πίνακα.
Είναι όμως λάθος να γενικεύσουμε (& παρερμηνεύσουμε) τη συγκεκριμένη οδηγία, θεωρώντας ότι αφού δε χρειάζεται να δηλωθεί o τύπος, δεν πρέπει να είναι γνωστό το μέγεθος πριν αρχίσει η «εκτέλεση» του αλγόριθμου. Κάτι τέτοιο θα αναιρούσε τον «ορισμό» της σελίδας 56.
Εξάλλου, αν το δούμε και στο πλαίσιο του τελευταίου ερωτήματος του θέματος Γ, δε μπορούμε να ισχυριστούμε (κατ’ αντιστοιχία με την πρόταση του βιβλίου καθηγητή που αναφέρθηκε παραπάνω) ότι: «
ένας αλγόριθμος που βρίσκει τη σχετική θέση ενός αριθμού ανάμεσα σε ν αριθμούς, είναι ο ίδιος είτε οι αριθμοί είναι σε πίνακα είτε όχι..», απόδειξη η διαφορετικότητα τόσο της σκέψης όσο και της λύσης του συγκεκριμένου ερωτήματος στη περίπτωση της χρήσης πίνακα και στην περίπτωση της μη χρήσης πίνακα.
Παρεπιμπτόντως, σε αυτό τον «ορισμό» (της σελίδας 56) αναφερόμουνα στην πρώτη μου τοποθέτηση που προκάλεσε και την αρχική σου αντίδραση:
Με αυτό τον αριθμό μονάδων "βαθμολογήθηκε" η εξέταση του διδακτικού στόχου που έμμεσα προκύπτει από το υλικό του 3ου κεφαλαίου του σχολικού βιβλίου, στόχου που θα μπορούσε να διατυπωθεί ως "να είναι σε θέση ο μαθητής να αντιλαμβάνεται / αποφασίζει εάν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί πίνακας".
και όχι στον σαφώς διατυπωμένο στόχο του κεφαλαίου 9 «να αποφασίζει αν είναι απαραίτητη η χρήση πίνακα» που θεώρησες ότι αναφέρομαι:
Ο διδακτικός στόχος που αναφέρεσε συνάδερφε "να αποφασίζουν αν είναι απαραίτητη η χρήση πίνακα" υπάρχει στο 9ο και όχι στο 3ο κεφάλαιο.
Συνεχίζοντας με τα επόμενα ερωτήματα που έθεσες:
@sergio
Με βάση το εδάφιο στη σελ 186 του σχολικού βιβλίου σε ότι αφορά το μέγεθος του πίνακα αν ένας μαθητής για το συγκεκριμένο μόνο θέμα σκεφτεί τα εξής:
1.όλες οι επιδόσεις διαφορετικές
2.μικρότερη μονάδα μέτρησης το εκατοστό
3.εξωπραγματική επίδοση τα 20 μέτρα
και το λύσει σε ΓΛΩΣΣΑ με χρήση πίνακα θεωρώντας μεγαλύτερο μέγεθος το 2000, τότε θα θεωρήσουμε την απάντηση του ως επιστημονικά τεκμηριωμένη;
Ο μαθητής που έκανε τις παραπάνω παραδοχές λειτούργησε αυθαίρετα και λάθος. Εκτός από την πρώτη παραδοχή (όλες οι επιδόσεις διαφορετικές) η οποία σαφώς αναφέρεται στη σημείωση της εκφώνησης, οι άλλες δύο (μικρότερη μονάδα μέτρησης το εκατοστό & εξωπραγματική επίδοση τα 20 μέτρα) δεν αναφέρονται πουθενά στην εκφώνηση.
Ο μαθητής δεν υποχρεούται να γνωρίζει (ούτε δικαιούται να υποθέσει) οτιδήποτε εκτός από αυτά που ρητά αναφέρονται στην εκφώνηση. Σε αντίθετη περίπτωση λύνει ένα άλλο πρόβλημα από αυτό που του έχει δοθεί.
Το πλαίσιο κάθε άσκησης δίνεται στην εκφώνηση και ο προσδιορισμός του χώρου του προβλήματος οφείλει να γίνεται με όσα στοιχεία δίνονται στην εκφώνηση και μόνο με αυτά. Αν οι παραδοχές που αναφέρεις, αντί για αυθαίρετη υπόθεση του μαθητή, δινόντουσαν στην εκφώνηση, θα νομιμοποιούταν να χρησιμοποιήσει πίνακα.
Για την κατανόηση του προβλήματος απαιτείται:
- σαφής διατύπωση από την πλευρά του δημιουργού
- σωστή ερμηνεία από τη μεριά εκείνου που καλείται να το αντιμετωπίσει
Η εκφώνηση οφείλει να είναι επαρκής και σαφής και πλήρης. Οφείλει να αναφέρει όλα εκείνα τα στοιχεία που χρειάζονται προκειμένου να προσδιοριστεί ολοκληρωμένα ο χώρος του προβλήματος.
Από τη μεριά του ο μαθητής, οφείλει να βασίσει τη σκέψη του στα στοιχεία που αναφέρει η εκφώνηση και όχι σε προσωπικές (αυθαίρετες) υποθέσεις ή προηγούμενες γνώσεις (λιγότερο ή περισσότερο σχετικές με το χώρο του προβλήματος). Διαφορετικά η επίδοσή του (ή της) θα ήταν (αδίκως) συνάρτηση γνώσεων εκτός του αντικειμένου του μαθήματος. Πολλά κορίτσια δε θα μπορούσαν να απαντήσουν σε θέματα σχετικά με ποδόσφαιρο, αγόρια σε θέματα σχετικά με καλλυντικά κ.ο.κ.
Θυμίζω το «σάλο» που είχε δημιουργηθεί το 2006 με το θέμα 4 (καταγραφή της ημερήσιας θερμοκρασίας για 20 πόλεις, για κάθε μία από τις ημέρες του Μαΐου). Κάποιοι τότε είχαν υποστηρίξει ότι θα έπρεπε να θεωρηθεί ελλιπής απάντηση που όριζε τον πίνακα ως Θερμ[20, 30] αντί για Θερμ[20, 31]. Το επιχείρημα καταρρίφθηκε με το αιτιολογικό ότι «δεν εξετάζεται η γνώση του μαθητή για το πλήθος των ημερών του Μαΐου. Αν ήθελε πίνακα με 31 στήλες, θα έπρεπε η εκφώνηση να το λέει, ή να δίνει τον τρόπο για να το βρει ο μαθητής».
Το δεύτερο (να δίνει τον τρόπο για να το βρει ο μαθητής) έγινε στο θέμα 4 των επαναληπτικών εξετάσεων του 2007 (άσκηση με το πτηνοτροφείο) όπου δινόταν (σε ελεύθερο κείμενο) ο αλγόριθμος υπολογισμού του αριθμού των ημερών για κάθε μήνα, οπότε ήταν δυνατή η χρήση πίνακα με το «
μεγαλύτερο αριθμό στοιχείων» Παραγωγή[12, 31] και γέμισμα της κάθε γραμμής κατάλληλα.
