...πριν λίγο δημοσιεύσαμε τις προτεινόμενες λύσεις μαζί με τον σχολιασμό των θεμάτων στην σελίδα μας.
το θέμα της "περιττής χρήσης πινάκων" όπως και της πλήρους ταξινόμησης για την εύρεση του μέγιστου που γράφεις συνάδελφε έχει πολύ συζήτηση. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι μια λύση που δίνεται σε αυτό το επίπεδο γνώσης (μαθητικό περιβάλλον) πρέπει να κρίνεται "εκ του αποτελέσματος". Αν ο μαθητής προλάβει (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η δεύτερη λύση με την χρήση πινάκων του Γ΄ θέματος των σημερινών εξετάσεων) με τέτοιο σκεπτικό, να δώσει λύση μέσα στο χρόνο που του διατίθεται θα έλεγα ότι είναι εντάξει, αφού στόχος είναι να διατυπώσει μια αλγοριθμική σκέψη για την προτεινόμενη άσκηση.
Μπορεί να είναι δαιδαλώδης αλλά είναι μια σκέψη που καταλήγει σε αποτέλεσμα.
Αυτός, ο διδακτικός λόγος, είναι που μας έκανε να δημοσιεύσουμε και τέτοια λύση στις "προτεινόμενες λύσεις".
Αντίθετα σε άλλο περιβάλλον (επαγγελματικό, φοιτητικό, ολυμπιάδων) τέτοιες λύσεις είναι απαράδεκτες και ίσως αναποτελεσματικές (κατασπατάληση πόρων, περισσότερος χρόνος εκτέλεσης, κ.ά).
Σημείωσε ότι οι παραπάνω κατηγορίες (ε, φ, ο) είναι εντελώς διαφορετικές από το μαθητικό περιβάλλον ενώ διαφέρουν πολύ μεταξύ τους.
Με την ευκαιρία η ΠΕΚΑΠ και η ΕΠΥ να μας πουν αν συμφωνούν από παιδαγωγική και επιστημονική άποψη με την περιττή χρήση πινάκων και με την εύρεση μεγίστου με πλήρη ταξινόμηση και γενικά με τον κακό αλγόριθμο η αποδοχή του οποίου ταπεινώνει την επιστήμη των αλγορίθμων.
Νέστωρ Ιωαννίδης