Ευχαριστώ για τις απαντήσεις - με ενδιαφέρουν απόψεις από διδακτικής/παιδαγωγικής σκοπιάς. Είναι σωστοί - εντάξει. Γίνονται και καλύτεροι - Ναι. Όμως ποιες χρησιμοποιείτε εσείς? όλες ? μία από αυτές ? κάποια άλλη ?
Ποια συν/πλην βρίσκετε σε κάθε μια ?
Ο κ. Αδαμόπουλος είναι πολύ μέσα στο πνεύμα της ερώτησης και στα δύο posts !!

Ευχαριστώ ιδιαίτερα !
Στο δεύτερο post βρίσκω την προσέγγιση πολύ κοντινή στη διαισθητική αντίληψη των μαθητών - ότι πρέπει δηλαδή για την παρουσίαση της τελικής μορφής της σειριακής (θα δυσκολευόμουν βέβαια να δικαιολογήσω γιατί χρησιμοποιώ την βρέθηκε όταν αναζητώ με Για - επιμένω ότι πλεονάζει)
Στο προηγούμενο post, συμφωνώ ότι είναι λίγο πιο επικίνδυνη η χρήση του ι έξω από την επανάληψη, μόνο κ μόνο λόγω του ονόματός του όμως (επειδή έχουμε συνηθίσει ό,τι λέγεται ι να του αλλάζουμε τα φώτα

) Αν λεγόταν αλλιώς όμως...
βρέθηκε<--ψευδής
θ<--1
Οσο θ<=Ν και βρέθηκε=ψευδής επανάλαβε
Αν Α[θ]=χ τότε
βρέθηκε<--αληθής
αλλιώς
θ <-- θ+1
τέλος_αν
τέλος_επανάληψης
Αν βρέθηκε=αληθής τότε
εμφάνισε 'βρέθηκε στη θέση', θ
Αλλιώς
εμφάνισε 'δεν βρέθηκε'
τέλος_αν
χε χε, αστειεύομαι, αλλά μάλλον τώρα δεν κινδυνεύει τόσο, έτσι δεν είναι ;
Προσπαθώ να πω πάντως ότι ναι, κάθε μεταβλητή να έχει το ρόλο της, όμως δεν παραβιάζεται ο ρόλος του ι εδώ. Και το ι θέση είναι : η εκάστοτε θέση στον πίνακα. Όπου έμεινε, εκεί είναι το ζητούμενο στοιχείο.
Τώρα όσον αφορά μεγάλα προγράμματα και πολλούς προγραμματιστές, εντάξει, τότε αυτές οι δουλειές θα γίνονται προφανώς από υποπρογράμματα, θα επιστρέφεται η τιμή του ι και όλα καλά.