Το μέτρο πίεσης δεν είναι η χοντροπετσιά του πάλιουρα, αλλά το καλοστημένο παιχνίδι το οποίο δεν βλέπαμε μέχρι τώρα και για να μη βγάζω τον εαυτό μου απ' έξω, έχει λίγες μέρες που το 'πιασα το υπονοούμενο. Υπάρχει πληθώρα υπεράριθμων πληροφορικών σε πάρα πολλούς νομούς, άρα μια μεγάλη πισίνα για να επιλεγούν εκείνοι οι οποίοι θα στηρίξουν την όποια γραμματειακή, εκπαιδευτική, τεχνολογική, συντεχνειακή μεταρρύθμιση χρειαστεί. Το μέτρο πίεσης είναι απλό. Για πόσο καιρό αγαπητέ μου είσαστε χωρίς οργανική; Γιατί να εξακολουθώ να σας απασχολώ εφόσον δεν σας χρειάζομαι; (Όχι οργανική = Όχι ανάγκη). Τώρα βάλτε και το γεγονός ότι πολλοί απο εμάς έχουμε αποκτήσει και οικογένεια με ένα ή δυο παιδιά και άρα αυξημένες ανάγκες τόσο σε χρήματα αλλά κυρίως σε χρόνο το οποίο εύκολα μπορείς να εξοικονομίσεις αν δεν μετακινείσαι σε δυο ή περισσότερα σχολεία και πείτε μου ποιός θα είναι αυτός που δεν θα υποκύψει;
Θα μου πείτε πως τώρα είναι πολύ μακρία όλα αυτά, είναι ανεφάρμοστα, ότι είμαι μηδενιστής, κακεντρεχής, απαισιόδοξος ή οτιδήποτε άλλο μπορείτε να σκεφτείτε. Το μόνο που είμαι είναι στενοχωρημένος, γιατί πραγματικά αισθάνομαι την ειδικότητά μου να παραγκωνίζεται. Ίσως ίσως και με δικό μας φταίξιμο, μιας και τρέχαμε να "δείξουμε" ότι μπορούμε να στείσουμε το εργαστήριο, να συνδέσουμε τον εκτυπωτή, να πληκτρολογήσουμε γρήγορα μια "αιτησούλα". Αυτό στην αρχή μας έκανε να μοιάζουμε οι από μηχανής θεοί του συλλόγου και λίγα μόλις χρόνια μετά μας έκανε να φαινόμαστε οι αλλαζόνες, οι ξερόλες, οι κολλητοί των διευθυντών μας και πολλά άλλα που κατά καιρούς έχω ακούσει ή ακόμα χειρότερα έχω αντιληφθεί.
Δεν νομίζω πως είμαστε άμοιροι ευθυνών, απλά πρέπει να βάλουμε τα πράγματα, το κεφάλι, και την υπερηφάνια μας κάτω και να βρούμε ένα τρόπο να διασφαλίσουμε το μέλλον μας, αποτάσσοντας απο πάνω μας κάθε είδους υποχρέωση γραμματειακής, τεχνικής ή όποιας άλλης υποχρέωσης.
