Το πρόβλημα ξεκινά από μία μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο:
Σε τμήμα του Γυμνασίου αν οι μαθητές στο εργαστήριο Πληροφορικής είναι πάνω από 21 (αν θυμάμαι καλά) το τμήμα χωρίζεται στα δύο, κατά συνέπεια μπορεί να το πάρει ο ίδιος καθηγητής σε διαφορετικές ώρες. Μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις όταν το μισό τμήμα κάνει Πληροφορική το άλλο μισό κάνει Τεχνολογία (Α και Β Γυμνασίου), ή ΣΕΠ (Γ Γυμνασίου).
Αντίθετα στο Λύκειο όταν ο αριθμός των μαθητών υπερβαίνει τους 21 ΔΕΝ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΣΤΑ ΔΥΟ αλλά ΜΠΑΙΝΕΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ! Αυτό όπως καταλαβαίνετε δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στη λειτουργία των σχολείων γιατί δεν υπάρχουν πολλά σχολεία με δύο καθηγητές πληροφορικής. Το φοβερό είναι ότι ενώ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ 2ος ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ υπάρχει πιθανότητα ο ΠΡΩΤΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ ΚΑΝ ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΤΟΥ!!!
Το πιο λογικό που μπορεί να γίνει σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, είναι αν υπάρχει κοντά στο Λύκειο ένα Γυμνάσιο (πολλές φορές συναυλιάζονται), το Γυμνάσιο να "δανείζει" τον καθηγητή του στο Λύκειο και τις ώρες που χρειάζεται το Γυμνάσιο για να συμπληρώσει να τις παίρνει από τον καθηγητή του Λυκείου που΄ούτως ή άλλως δεν μπορεί να γεμίσει πρόγραμμα στο σχολείο του.
Από την άλλη μεριά βέβαια, όλες οι αναφορές σε εγκυκλίους που αναφέρονται πιο πάνω είναι ολόσωστες...
Προσωπικά πάντως θεωρώ ότι γενικότερα σαν κλάδος (και δεν αναφέρομαι απαραίτητα στην συγκεκριμένη περίπτωση) καλό θα ήταν να μην είμαστε απόλυτοι και να προσπαθούμε να διευκολύνουμε την κατάσταση. Είναι καλό να μπαίνουν δύο καθηγητές στα εργαστήρια (φαντάζομαι ότι πολλοί από εμάς έχουν βιώσει την αδυναμία να παράγουμε εκπαιδευτικό έργο μόνοι μας σε ένα εργαστήριο με 25 μαθητές σε μάθημα επιλογής σε Λύκειο) και είναι προτιμότερο να παίρνουμε ώρες έτσι παρά ... με γραμματειακή υποστήριξη...
