Κώστα μού φαίνεται πως υπερβάλεις!
Ο μαθητής μια χαρά τα βρίσκει! Και προσωπικά, για να πω την αμαρτίαμου, δεν έχω πεισθεί πως το να βάζεις γρ και στ ή αθλ, βαθ, αντί για iκαι j σε προσπέλαση πινάκων, πραγματικά διευκολύνει την κατανόηση...!
Κοίτα Νίκο όταν ξεκίνησα να διδάσκω το μάθημα πριν 10 χρόνια εννοείται χρησιμοποιούσα ι και j. Όταν πριν πέντε χρόνια το ξεκίνησα απλά για να βοηθήσω έναν μαθητή, είδα μεγάλη διαφορά στην κατανόηση και από τους υπόλοιπους μαθητές. Δεν τους απασχολεί τόσο πολύ αν η επεξεργασία θα γίνει ανά γραμμή αλλά ανά μαθήτή ανά παίκτη ή ανά χώρα.
Την επαναληπτική δομή για δεν την παρουσιάζω σαν μία άγνωστη δομή. Είναι μία δομή που χρησιμοποιούμε και εμείς στην καθομιλουμένη για παράδειγμα για κάθε μαθητή της τάξης ρώτα τι ύψος έχει. Έτσι και οι μαθητές μου όταν γράφουν
για μαθ από 1 μέχρι 10
διάβασε Β[μαθ]
τους λέω να το μεταφραζουν την ώρα που το γράφουν
για κάθε μαθητή από τον 1ο μέχρι και τον 10ο
διάβασε τον βαθμό του μαθητή.
Ακριβώς δηλαδή αυτό που λέει και η εκφώνηση.
Στους δισδιάστατους πίνακες τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο φανερά.
Θα το πάω και στην ανάποδη φάση. Δηλαδή έχω γράψει έναν κώδικα και θέλω να καταλάβω τι κάνει
για ι από 1 μέχρι 10
S
[ι]<-0
για j από 1 μέχρι 20
S[ι]<-S[ι]+A[i,j]
τέλος_επανάληψης
τέλος_επανάληψης
Τι κάνει; Απλά βρίσκει το άθροισμα των γραμμών ενός πίνακα.
Τώρα:
για φοιτ από 1 μέχρι 10
ΣΒ[φοιτ] <- 0
για διαγ από 1 μέχρι 20
ΣΒ[φοιτ]<-ΣΒ[φοιτ]+Β[φοιτ,διαγ]
τέλος_επανάληψης
τέλος_επανάληψη
Αυτό τι κάνει; Βρίσκει τον συνολικό βαθμό κάθε φοιτητή από τα 20 διαγωνίσματα που έδωσε.
Που είμαι ποιο κοντά στο πρόβλημα;
Πάντως εγώ θα συνηστούσα να το δοκιμάσεις. Χάνεις
Και να σου πω και κάτι. Οκ δεν θες να βάζεις αντιπροσωπευτικά ονόματα, γιατί δεν βάζεις γρ και στ να ξεχωρίζουν τουλάχιστον και από τους μετρητές της φυσαλίδας?