Έστω ότι έχουμε τρία λύκεια και ένα γυμνάσιο.
Έστω ότι στα λύκεια οι πληροφορικοί είναι υπεράριθμοι.
Έστω ότι στο γυμνάσιο υπάρχει κενό και χρειάζονται πληροφορικό.
Η διεύθυνση πρέπει να αποσπάσει κάποιον από ένα απ' τα λύκεια για να πάει στο γυμνάσιο. Σε κάθε λύκειο, υπάρχει ξεκάθαρος αλγόριθμος για το ποιος πρέπει να φύγει, αν και όταν χρειαστεί να φύγει κάποιος: αυτός που τοποθετήθηκε τελευταίος την τρέχουσα σχολική χρονιά. Τώρα όμως, που περισσεύουν τρεις καθηγητές, από τρία διαφορετικά λύκεια, ποιος πρέπει να αποσπαστεί;
Ποιος νόμος ή ποια εγκύκλιος περιγράφει τι πρέπει να γίνει σε αυτές τις περιπτώσεις;
Όταν ήμουν αναπληρωτής το 2002-03, ένας καλός συνάδελφος μου είπε: στο δημόσιο και δη στην εκπαίδευση πολλά πράγματα θα σου θυμίσουν το στρατό!
Δε γνωρίζω αν υπάρχει κάποιος νόμος γι' αυτό που ρωτάς, αλλά ισχύουν πολλά πράγματα από αυτά τα (ας πούμε λογικά... >:() που έμαθες στο στρατό... Δηλ. ο τελευταίος εκ των τριών φεύγει. Εννοώ ότι το μόνο που τελικά ΔΕ μετράει είναι το πόσο καλός είσαι στη δουλειά σου... ::)
Τί σημαίνει τελευταίος; Μετρούν:
- χρόνια υπηρεσίας
- αν έχουν την ίδια ακριβώς προϋπηρεσία, τότε μετρούν τα χρόνια της μονιμότητας
- μετά πάμε σε πτυχίο (π.χ. αν είσαι ΑΕΙ ή ΑΤΕΙ, με ποιο βαθμό πήρες πτυχίο, πότε το πήρες, και κυρίως αν έχεις master, sister κ.λπ.)
- αν και πάλι υπάρχει ισοβαθμία, τότε πάμε σε κλήρωση
- υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να μη σε "πάει" ο δντής σου. Τότε συνεννοείται με το ΠΥΣΔΕ και βρίσκουν έναν - φαινομενικά - νόμιμο τρόπο για να σε ... απελάσουν! Λέω εγώ τώρα...
Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα μάλλον ΑΝΟΙΚΤΟ πρόβλημα! Το σχολικό βιβλίο δε δίνει τυποποιημένους αλγόριθμους για την επίλυση ανοικτών προβλημάτων! I'm sorry! ;D
Συμφωνώ ότι ο τρόπος που γίνονται αυτές οι αποσπάσεις στην πράξη είναι αδιαφανής, αναξιοκρατικός και απαράδεκτος. Θυμίζει περισσότερο γαλλικό μπιλιάρδο με πολλές καραμπόλες, όπου το μεγαλύτερο βύσμα διώχνει το μικρό.
Κάπου, όμως, μέσα σ' αυτό το λαβύρινθο της γραφειοκρατίας του ΥΠΕΠΘ θα πρέπει να υπάρχει ένας νόμος, μια εγκύκλιος, κάτι που να λέει πώς θα έπρεπε να γίνονται τα πράγματα!