ΓΕΛ: Η επόμενη μέρα

Ξεκίνησε από Γιάννης Αναγνωστάκης, 11 Σεπ 2013, 12:34:22 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Γιάννης Αναγνωστάκης

Εγώ περιμένω, ειλικρινά, με αγωνία τις επόμενες κινήσεις της ΠΕΚΑΠ!

gkatsion

Παράθεση από: pthomop στις 22 Σεπ 2013, 03:29:19 ΜΜ
Αες μαρες κουκουναρες! Μπραβο Αρβανιτοπουλε με την αναβαθμιση που εκανες. Στο Δημοτικο την Παρασκευη δεν θυμαμαι ποσα κορδονια εδεσα. Α! επισης βοηθησα ενα παιδακι της πρωτης να φορεσει το κατουρημενο βρακακι του. Επισης δεν θυμαμαι ποσα ταπερακια εβαλα στο φουρνο μικροκυματων του ολοημερου. Και φυσικα δεν υπαρχει εργαστηριο.
Αυτη ειναι η αναβαθμιση της Πληροφορικης.

γεια σου ρε παναγιώτη, αναβαθμισμένε!!

συμφώνω και επαυξάνω!
ΈΞΟΔΟΣ_ΑΠΟ_ΛΥΚΕΙΟ <-- ΑΕΙ + PHD + ΑΣΕΠ

ntzios kostas

Από σκούπισμα - σφουγκάρισμα πώς πάτε;

Πάντως άνετα μπορεί κάποιος να καταγγείλει αυτές τις προσλήψεις, αφού κανένας μας δεν κατέχει τα απαραίτητα προσόντα να διδάξει σε αυτές της ηλικίες.
Το μάθημα Ανάπτυξη Εφαρμογών δεν έχει σαν στόχο την εκμάθηση κάποιου συγκεκριμένου προγραμματιστικού περιβάλλοντος ούτε την καλλιέργεια προγραμματιστικών δεξιοτήτων από τη μεριά των μαθητών. Δεν αποσκοπεί στη λεπτομερειακή εξέταση της δομής, του ρεπερτορίου και των συντακτικων κανόνων κάποιας γλώσσας...

nikolasmer

"Σύγκλητος ΕΚΠΑ: Αντικειμενική πλήρη αδυναμία της εκπαιδευτικής, ερευνητικής και διοικητικής λειτουργίας του Πανεπιστημίου Αθηνών"

Αυτό δεν το έχω ξανά δει.
Μπααααα.... χάκερς είναι.....

http://www.alfavita.gr/arthron/%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B9%CE%BF-%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%BD

Χαζαμάρες.. Δεν το πιστεύω
Μερεντίτης Νικόλαος
Πληροφορικός

pthomop

Παράθεση από: ntzios kostas στις 23 Σεπ 2013, 09:02:17 ΜΜ
Από σκούπισμα - σφουγκάρισμα πώς πάτε;

Πάντως άνετα μπορεί κάποιος να καταγγείλει αυτές τις προσλήψεις, αφού κανένας μας δεν κατέχει τα απαραίτητα προσόντα να διδάξει σε αυτές της ηλικίες.
Δεν εχω καμια ψευδαίσθηση οτι  έχω την επαρκή παιδαγωγική κατάρτιση για να διδάξω σε αυτές τις ηλικιες. Ακόμα περισσότερο οταν στις ταξεις υπάρχουν παιδιά με ιδαιτερα προβληματα, όπως αυτιστικά, μειωμένης αντίληψης και γενικότερα παιδιά που χρήζουν προσεκτικής φροντίδας από εξειδικευμένο προσωπικό. Οι ίδιοι οι δάσκαλοι είναι πελαγωμένοι και εχουν συμβιβαστει με την κατασταση.
Σήμερα μπήκα στην Α και μονο που δεν έβαλα τα κλάμματα. Δεν υπάρχει περίπτωση να εφαρμόσω το υποτιθέμενο πρόγραμμα σπουδών που προβλέπεται.4 παιδιά που πρέπει να σταλούν άμεσα σε ειδικό σχολείο, ενα εκλαιγε συνεχώς και ήθελε την μαμα του, τα μισά δεν έκαναν τον χρωματισμό της φωτοτυπιας που είχε δώσει η δασκάλα τους.
Για ποια αναβαθμιση της Πληροφορικής μιλάμε οταν δεν έχω εργαστήριο να κάνω τα στοιχειώδη. Μου έδωσαν μια τάξη στην οποία υπάρχουν 6pc , τα 2 χαλασμένα. Ζητησα κάποιο κονδύλι για να το οργανώσω από την αρχή και μου είπαν να βρω χορηγό. Τα λεφτά που υπάρχουν είναι μονο για την χειμωνιάτικη θέρμανση.

Τα παιδιά του δημοτικού νομιζουν οτι Πληροφορική σημαίνει παιχνίδι και τρελή χαρά. Που να δείτε τα μουτρα τους όταν τους είπα οτι με μένα δεν έχει παιχνίδι αλλά δουλειά. Και σήμερα μια μαμά μου είπε ΄έχω αντιρρήσεις για το μάθημα σου στο δημοτικό'. δεν της άρεσε ότι μπορεί να τους βάλω κάποια εργασία να κάνουν στο σπίτι.

Νομίζω οτι πρέπει να γίνει μια συντονισμένη κίνηση από την ΠΕΚΑΠ ή από οποιονδήποτε αλλον ενδιαφέρεται και να ακουστούν οι καταγγελίες μας. Οσο για τους φρονιστηριάδες του site που υποστηρίζουν οτι βολευτήκαμε στο δημοτικό και έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας, δεν έχω κανένα πρόβλημα να τους προσφέρω την θέση μου.
Ευχαριστώ κε Αρβανιτόπουλε για την αναβάθμιση μου. Καληνύχτα και σου θυμίζω οτι δεν θα είσαι υπουργός για πάντα. Καποια στιγμή θα γυρίσεις στην θέση σου και τότε θέλω να δω πως θα αντιμετωπίσεις την πανεπιστημιακή κοινότητα και προπαντώς τους συναδέλφους σου που βράζουν εναντίον σου.

odyssevax

Δεν το πείραξε το Πάντειο, μιας κι από 'κει προέρχεται κι ο Αγγ. Λασ!  8)

vtsakan

Άραγε οι εμπνευστές του "Νέου" Λυκείου να το έχουν δει αυτό;

www.code.org
Βασίλης Τσακανίκας
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών Ε.Μ.Π.

petrosp13

Δεν είναι ηλίθιοι
Η Πληροφορική στο Λύκειο στοχοποιήθηκε για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένοι σκοποί
Στο χέρι μας είναι να ανατρέψουμε την κατάσταση
Παπαδόπουλος Πέτρος
Καθηγητής Πληροφορικής

Γιάννης Αναγνωστάκης

Παράθεση από: petrosp13 στις 29 Σεπ 2013, 12:45:32 ΜΜ
Δεν είναι ηλίθιοι
Η Πληροφορική στο Λύκειο στοχοποιήθηκε για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένοι σκοποί
Στο χέρι μας είναι να ανατρέψουμε την κατάσταση

O Αρβανιτόπουλος σήμερα έγραφε στο βήμα, δεν το έχω διαβάσει ο ίδιος, ότι με το νέο σύστημα καταπολεμείται η παπαγαλία...

Εύχομαι και ελπίζω και άλλοι συνάδελφοι, κάποια στιγμή να ξυπνήσουν...



thana$i$

Κάτι τέτοιο πιστεύω ότι θα ήταν ιδανικό textbook για ένα διετές μάθημα Επιστήμης Υπολογιστών (εννοείται σε επίπεδο κατεύθυνσης), για το Λύκειο
http://vmg.pp.ua/books/%D0%9A%D0%BE%D0%BF%D1%8C%D1%8E%D1%82%D0%B5%D1%80%D1%8B%D0%98%D1%81%D0%B5%D1%82%D0%B8/python/ntroduction%20to%20Computer%20Science%20Using%20Python.pdf

Καρκαμάνης Γεώργιος

Παράθεση από: ntzios kostas στις 22 Σεπ 2013, 11:11:48 ΠΜ
Δεν ξέρω τι γίνεται με τα βιβλία αλλά ξέρω ότι πολλοί αξιόλογοι συνάδελφοι με πτυχία πληροφορικής, με μεταπτυχιακά και τρομερές γνώσεις στον τομέα έχουν πάει στο δημοτικό να βάζουν τα παιδάκια να ζωγραφίζουν και στα λύκεια έχουν μήνει και άνθρωποι που έχουν ένα άσχετο πτυχίο του 1980 με μοναδική γνώση την χρήση υπολογιστή. Πώς μπορούμε λοιπόν να ζητάμε αναβάθμιση του μαθήματος χωρίς ανθρώπους να την στηρίξουν.

Ίσως μία λύση για το μάθημά μας είναι, στα νέα προγράμματα σπουδών να αυξήσουμε τις απαιτήσεις των μαθημάτων μας εξοστρακίζοντας τους άσχετους. Δείτε τα βιβλία που υπάρχουν - υπήρχαν στα ΕΠΑΛ. Ας μπουν αυτά και θα δείτε τι θα γίνει.

Δυστυχώς το εκπαιδευτικό σύστημα μιμείται το σύστημα του Στρατού. Η παλαιότητα είναι αυτή που μετράει πάντα.
Έτσι εξηγείται αυτό που λες για τους νέους γεμάτο προσόντα και για τους παλαιούς που απλώς έχουν καταλάβει μία θέση σε ένα σχολείο.

Σπύρος Δουκάκης

Παπαγγελής Θεόδωρος Δ.

Η Παιδεία και οι «δύο κουλτούρες»
29/09/2013 05:45

Ο  φόβος της «αγραμματοσύνης» είναι παλιός και λίγο-πολύ γνωστός· ο φόβος του «ψηφιακού αναλφαβητισμού» είναι σχετικά πρόσφατος και ήρθε πάλι στην επικαιρότητα με τη δημοσιοποίηση του σχεδίου νόμου για το Νέο Λύκειο, όπου δεν προβλέπεται μάθημα Πληροφορικής για τις δύο τελευταίες τάξεις. Πες μου τι φοβάσαι, να σου πω ποιος είσαι.

Τον Μάιο του 1959, στο Κέιμπριτζ, ο C. Ρ. Snow έδωσε μια σημαδιακή διάλεξη η οποία προκάλεσε σειρά συζητήσεων για το τείχος που χωρίζει τη φυλή των θετικών επιστημόνων από τους διανοουμένους των γραμμάτων («literary intellectuals», κατά τη διατύπωσή του). Περιγράφοντας προσωπικές του εμπειρίες, ο Snow παρατήρησε ότι συχνά οι γραμματιζούμενοι εκπλήσσονται με τη γενικότερη αγραμματοσύνη (illiteracy) των επιστημόνων. Χημικός ο ίδιος, ο Snow δίνει ενδιαφέρουσα συνέχεια: «Προκληθείς μια-δυο φορές με αυτόν τον τρόπο, ρώτησα κάποτε μιαν ομήγυρη διανοουμένων αν γνώριζαν τον δεύτερο νόμο της Θερμοδυναμικής. Η απάντηση αρνητική. Και όμως ρωτούσα κάτι που ήταν το επιστημονικό ισοδύναμο του "έχετε ποτέ διαβάσει κάποιο έργο του Σαίξπηρ;"». Στη διάλεξή του ο Snow επισήμαινε αμοιβαία καχυποψία ανάμεσα στις «δύο κουλτούρες» της Δύσης, την επιστημονική και την ουμανιστική, και θεωρούσε τη διάστασή τους υπεύθυνη για ορισμένα προβλήματα που ταλανίζουν τον πολιτισμό μας.

Παρά τους ειρηνιστές της λεγόμενης «τρίτης κουλτούρας», η διάσταση υπάρχει και εμπλέκει δυσχερή γνωσιοθεωρητικά και επιστημολογικά ζητήματα. Η αλήθεια πάντως είναι ότι και οι δύο κουλτούρες έχουν δοκιμάσει πόζες μισαλλοδοξίας. Τις ήρξατο χειρών αδίκων; Η αρχαιότερη αλαζονεία πρέπει μάλλον να χρεωθεί στους πολλούς αιώνες πριν διανοητές που, ακόμη και όταν ήταν οι ίδιοι κάθε άλλο παρά επιστημονικά αναλφάβητοι, παραχώρησαν αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα στον «θεωρητικόν βίον». Η απάντηση της άλλης πλευράς άργησε, αλλά ήρθε μαζί με τη νεοτερική πεποίθηση ότι ο επιστημονικός θετικισμός έχει την πιο σίγουρη πρόσβαση στα οχυρά μυστικά του κόσμου. Ιδού και πάλι ο Snow: «Το μέγα οικοδόμημα της σύγχρονης Φυσικής υψώνεται, αλλά η πλειονότητα των ευφυέστερων ανθρώπων στη Δύση έχει τόση ιδέα για το τι συμβαίνει όση και οι νεολιθικοί πρόγονοί τους». Η απάντηση λοιπόν άργησε, αλλά ήταν σκληρή. Και νομίζω ότι δεν θα αστοχήσει κανείς αν υποστηρίξει ότι έκτοτε, και με την αμέριστη συμπαράσταση του τεχνολογικού Λεβιάθαν, αυτό που «βαράει τον ταμπουρά» είναι η αεί διογκούμενη αυτοπεποίθηση του θετικισμού.

Είναι ωστόσο ενδιαφέρον το γεγονός ότι, παρά τη σαφή υπεροχή της μιας κουλτούρας στην «παράσταση νίκης», ο ανταγωνισμός των δύο πλευρών για το μυαλό και την ψυχή της εκπαίδευσης παραμένει ζωντανός και μπορεί ακόμη να δίνει έντονα επεισόδια. Ο ίδιος ο Snow επιτίμησε το βρετανικό σύστημα εκπαίδευσης για την έμφασή του στα ουμανιστικά μαθήματα (εννοώντας κυρίως τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά) σε βάρος των επιστημονικών αντικειμένων. Η διελκυστίνδα συνεχίστηκε κατά τις επόμενες δεκαετίες. Γενικά η θετική κουλτούρα έχει καταλάβει υψώματα που κατείχαν για αιώνες οι ουμανιστές· και στατιστικά, οι απώλειες των τελευταίων, τόσο στο επίπεδο της μέσης όσο και σε εκείνο της ανώτατης βαθμίδας στα αναπτυγμένα εκπαιδευτικά συστήματα της Δύσης, είναι σημαντικές. Από την άλλη μεριά, κατά καιρούς δημοσιοποιούνται υπεύθυνες εκτιμήσεις σύμφωνα με τις οποίες η μελέτη των ανθρωπιστικών αντικειμένων, που τείνουν σήμερα να στιγματιστούν ως αναντίστοιχα στη δομή και στις επιταγές της σύγχρονης πραγματικότητας, είναι αναντικατάστατη όχι μόνο ως «συντηρητικό» των συμβολικών κεφαλαίων αλλά και ως γύμνασμα για τη λογική οργάνωση της σκέψης.

Οι «νεολιθικοί» της μιας κουλτούρας δύσκολα θα γοητευθούν από τους «φουτουριστές»» της άλλης, και αντιστρόφως. Απόδειξη ότι οι θιγόμενοι της Πληροφορικής άρχισαν κιόλας να στηθοκοπιούνται για το οξύμωρο «πισωγύρισμα» του Νέου Λυκείου και κάποιοι άλλοι, προφανώς αλλεργικοί στις ανθρωπιστικές συνδηλώσεις της «γενικής παιδείας» (που στοχεύει, μεταξύ άλλων, η σκοπούμενη μεταρρύθμιση), θα ακονίζουν σίγουρα τα μαχαίρια τους.

Τον προσωπικό μου σκεπτικισμό για το «Νέο Λύκειο» τον έχω ήδη γενικά διατυπώσει στο «Βήμα» τής 25.8.2013· και αν η έκλειψη της Πληροφορικής σκοτεινιάσει το μυαλό των λυκειοπαίδων με τον τρόπο που φοβούνται οι θιγόμενοι, καμία αντίρρηση, να το σκεφτούμε και δεύτερη και τρίτη φορά. Μόνο που στις σχετικές ενστάσεις ακούγεται ένας κάποιος επιτονισμός εκείνης της αλαζονείας που έπαιξε τον ρόλο της στη διάσταση ανάμεσα στις δύο κουλτούρες· και, κυρίως, ακούγεται η απροβλημάτιστη βεβαιότητα ότι η κατανόηση των φαινομένων και του κόσμου οσονούπω περιέρχεται στην αποκλειστική δικαιοδοσία της μιας από τις δύο κουλτούρες.

Παίρνω την περίπτωση της Πληροφορικής απλώς ως ένα παράδειγμα. Δεν αμφιβάλλω ότι πρόκειται για «υψηλή δεξιότητα» που δεν αποτελεί εργαλειακό κομπάρσο αλλά διεκδικεί με σοβαρές αξιώσεις τη συνδιαμόρφωση του γνωσιακού μας μέλλοντος. Αλλά η συνεχιζόμενη διαμάχη μαρτυρεί ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, καμία από τις δύο κουλτούρες από μόνη της δεν συνιστά έγκυρη και καθολική γνωσιολογία. Γιατί, αν η μια δεν μπορεί να δει τους «αλγόριθμους» πίσω από τα φαινόμενα, η άλλη δεν κατανοεί την ιστορικότητά τους. Και στο κρίσιμο για την Παιδεία ζήτημα της ιστορικότητας θα χρειαστεί να επανέλθουμε, με άλλη αφορμή.

O κ. Θεόδωρος Δ. Παπαγγελής είναι ακαδημαϊκός, καθηγητής του Τμήματος Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης.

seibei

Παράθεση από: thana$i$ στις 30 Σεπ 2013, 10:03:45 ΠΜ
Κάτι τέτοιο πιστεύω ότι θα ήταν ιδανικό textbook για ένα διετές μάθημα Επιστήμης Υπολογιστών (εννοείται σε επίπεδο κατεύθυνσης), για το Λύκειο
http://vmg.pp.ua/books/%D0%9A%D0%BE%D0%BF%D1%8C%D1%8E%D1%82%D0%B5%D1%80%D1%8B%D0%98%D1%81%D0%B5%D1%82%D0%B8/python/ntroduction%20to%20Computer%20Science%20Using%20Python.pdf
Από μια γρήγορη ματιά φαίνεται πολύ καλό. Με ερωτήσεις, ασκήσεις κτλ. Ότι πρέπει. Για φαντάσου να μπαίνεις στα πολυτεχνεία ή στις θετικές-τεχνολογικές σχολές έχοντας κάνει ένα τέτοιο μάθημα...

seibei

Παράθεση από: Σπύρος Δουκάκης στις 30 Σεπ 2013, 11:46:34 ΜΜ
Παπαγγελής Θεόδωρος Δ.

Η Παιδεία και οι «δύο κουλτούρες»


Μα τί ντελίριο είναι αυτό, τί ρώσικη σαλάτα είναι αυτή; Η εξέταση στη Χημεία δηλαδή είναι ουμανιστική προσέγγιση; Ποιος μίλησε για καθολική γνωσιολογία; Γιατί η κατανόηση των "αλγορίθμων" είναι σώνει και καλά ανιστορική; Τί είναι "υψηλή δεξιότητα" και τί όχι;
Υπήρξε συντελεστής του "Νέου" λυκείου ο κύριος ακαδημαϊκός;


nikolasmer

Παράθεση από: Σπύρος Δουκάκης στις 30 Σεπ 2013, 11:46:34 ΜΜ
Παπαγγελής Θεόδωρος Δ.

Η Παιδεία και οι «δύο κουλτούρες»
29/09/2013 05:45

Ο  φόβος της «αγραμματοσύνης» είναι παλιός και λίγο-πολύ γνωστός· ο φόβος του «ψηφιακού αναλφαβητισμού» είναι σχετικά πρόσφατος και ήρθε πάλι στην επικαιρότητα με τη δημοσιοποίηση του σχεδίου νόμου για το Νέο Λύκειο, όπου δεν προβλέπεται μάθημα Πληροφορικής για τις δύο τελευταίες τάξεις. Πες μου τι φοβάσαι, να σου πω ποιος είσαι.

Τον Μάιο του 1959, στο Κέιμπριτζ, ο C. Ρ. Snow έδωσε μια σημαδιακή διάλεξη η οποία προκάλεσε σειρά συζητήσεων για το τείχος που χωρίζει τη φυλή των θετικών επιστημόνων από τους διανοουμένους των γραμμάτων («literary intellectuals», κατά τη διατύπωσή του). Περιγράφοντας προσωπικές του εμπειρίες, ο Snow παρατήρησε ότι συχνά οι γραμματιζούμενοι εκπλήσσονται με τη γενικότερη αγραμματοσύνη (illiteracy) των επιστημόνων. Χημικός ο ίδιος, ο Snow δίνει ενδιαφέρουσα συνέχεια: «Προκληθείς μια-δυο φορές με αυτόν τον τρόπο, ρώτησα κάποτε μιαν ομήγυρη διανοουμένων αν γνώριζαν τον δεύτερο νόμο της Θερμοδυναμικής. Η απάντηση αρνητική. Και όμως ρωτούσα κάτι που ήταν το επιστημονικό ισοδύναμο του "έχετε ποτέ διαβάσει κάποιο έργο του Σαίξπηρ;"». Στη διάλεξή του ο Snow επισήμαινε αμοιβαία καχυποψία ανάμεσα στις «δύο κουλτούρες» της Δύσης, την επιστημονική και την ουμανιστική, και θεωρούσε τη διάστασή τους υπεύθυνη για ορισμένα προβλήματα που ταλανίζουν τον πολιτισμό μας.

Παρά τους ειρηνιστές της λεγόμενης «τρίτης κουλτούρας», η διάσταση υπάρχει και εμπλέκει δυσχερή γνωσιοθεωρητικά και επιστημολογικά ζητήματα. Η αλήθεια πάντως είναι ότι και οι δύο κουλτούρες έχουν δοκιμάσει πόζες μισαλλοδοξίας. Τις ήρξατο χειρών αδίκων; Η αρχαιότερη αλαζονεία πρέπει μάλλον να χρεωθεί στους πολλούς αιώνες πριν διανοητές που, ακόμη και όταν ήταν οι ίδιοι κάθε άλλο παρά επιστημονικά αναλφάβητοι, παραχώρησαν αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα στον «θεωρητικόν βίον». Η απάντηση της άλλης πλευράς άργησε, αλλά ήρθε μαζί με τη νεοτερική πεποίθηση ότι ο επιστημονικός θετικισμός έχει την πιο σίγουρη πρόσβαση στα οχυρά μυστικά του κόσμου. Ιδού και πάλι ο Snow: «Το μέγα οικοδόμημα της σύγχρονης Φυσικής υψώνεται, αλλά η πλειονότητα των ευφυέστερων ανθρώπων στη Δύση έχει τόση ιδέα για το τι συμβαίνει όση και οι νεολιθικοί πρόγονοί τους». Η απάντηση λοιπόν άργησε, αλλά ήταν σκληρή. Και νομίζω ότι δεν θα αστοχήσει κανείς αν υποστηρίξει ότι έκτοτε, και με την αμέριστη συμπαράσταση του τεχνολογικού Λεβιάθαν, αυτό που «βαράει τον ταμπουρά» είναι η αεί διογκούμενη αυτοπεποίθηση του θετικισμού.

Είναι ωστόσο ενδιαφέρον το γεγονός ότι, παρά τη σαφή υπεροχή της μιας κουλτούρας στην «παράσταση νίκης», ο ανταγωνισμός των δύο πλευρών για το μυαλό και την ψυχή της εκπαίδευσης παραμένει ζωντανός και μπορεί ακόμη να δίνει έντονα επεισόδια. Ο ίδιος ο Snow επιτίμησε το βρετανικό σύστημα εκπαίδευσης για την έμφασή του στα ουμανιστικά μαθήματα (εννοώντας κυρίως τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά) σε βάρος των επιστημονικών αντικειμένων. Η διελκυστίνδα συνεχίστηκε κατά τις επόμενες δεκαετίες. Γενικά η θετική κουλτούρα έχει καταλάβει υψώματα που κατείχαν για αιώνες οι ουμανιστές· και στατιστικά, οι απώλειες των τελευταίων, τόσο στο επίπεδο της μέσης όσο και σε εκείνο της ανώτατης βαθμίδας στα αναπτυγμένα εκπαιδευτικά συστήματα της Δύσης, είναι σημαντικές. Από την άλλη μεριά, κατά καιρούς δημοσιοποιούνται υπεύθυνες εκτιμήσεις σύμφωνα με τις οποίες η μελέτη των ανθρωπιστικών αντικειμένων, που τείνουν σήμερα να στιγματιστούν ως αναντίστοιχα στη δομή και στις επιταγές της σύγχρονης πραγματικότητας, είναι αναντικατάστατη όχι μόνο ως «συντηρητικό» των συμβολικών κεφαλαίων αλλά και ως γύμνασμα για τη λογική οργάνωση της σκέψης.

Οι «νεολιθικοί» της μιας κουλτούρας δύσκολα θα γοητευθούν από τους «φουτουριστές»» της άλλης, και αντιστρόφως. Απόδειξη ότι οι θιγόμενοι της Πληροφορικής άρχισαν κιόλας να στηθοκοπιούνται για το οξύμωρο «πισωγύρισμα» του Νέου Λυκείου και κάποιοι άλλοι, προφανώς αλλεργικοί στις ανθρωπιστικές συνδηλώσεις της «γενικής παιδείας» (που στοχεύει, μεταξύ άλλων, η σκοπούμενη μεταρρύθμιση), θα ακονίζουν σίγουρα τα μαχαίρια τους.

Τον προσωπικό μου σκεπτικισμό για το «Νέο Λύκειο» τον έχω ήδη γενικά διατυπώσει στο «Βήμα» τής 25.8.2013· και αν η έκλειψη της Πληροφορικής σκοτεινιάσει το μυαλό των λυκειοπαίδων με τον τρόπο που φοβούνται οι θιγόμενοι, καμία αντίρρηση, να το σκεφτούμε και δεύτερη και τρίτη φορά. Μόνο που στις σχετικές ενστάσεις ακούγεται ένας κάποιος επιτονισμός εκείνης της αλαζονείας που έπαιξε τον ρόλο της στη διάσταση ανάμεσα στις δύο κουλτούρες· και, κυρίως, ακούγεται η απροβλημάτιστη βεβαιότητα ότι η κατανόηση των φαινομένων και του κόσμου οσονούπω περιέρχεται στην αποκλειστική δικαιοδοσία της μιας από τις δύο κουλτούρες.

Παίρνω την περίπτωση της Πληροφορικής απλώς ως ένα παράδειγμα. Δεν αμφιβάλλω ότι πρόκειται για «υψηλή δεξιότητα» που δεν αποτελεί εργαλειακό κομπάρσο αλλά διεκδικεί με σοβαρές αξιώσεις τη συνδιαμόρφωση του γνωσιακού μας μέλλοντος. Αλλά η συνεχιζόμενη διαμάχη μαρτυρεί ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, καμία από τις δύο κουλτούρες από μόνη της δεν συνιστά έγκυρη και καθολική γνωσιολογία. Γιατί, αν η μια δεν μπορεί να δει τους «αλγόριθμους» πίσω από τα φαινόμενα, η άλλη δεν κατανοεί την ιστορικότητά τους. Και στο κρίσιμο για την Παιδεία ζήτημα της ιστορικότητας θα χρειαστεί να επανέλθουμε, με άλλη αφορμή.

O κ. Θεόδωρος Δ. Παπαγγελής είναι ακαδημαϊκός, καθηγητής του Τμήματος Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης.
Τέλος. Είμαι αγράμματος. Είμαι αγράμματοοοοοςςς. Είμαι ενα τίποτα με μπόλικο καθόλου. Με έχει φτύσει η κοινωνία και η ανυπαρξία του υπερεγώ μου κλείνει το μάτι στην αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι.... σελίδα 112 παράγραφος 3 αράδα 8 τρίτη λέξη από αριστερά... Τέλος_αν...Πέτρα Ολύμπου...
Μερεντίτης Νικόλαος
Πληροφορικός