Εμπρακτος αγώνας.

Ξεκίνησε από toufeki, 30 Ιαν 2010, 12:05:12 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Λάμπρος Μπουκουβάλας

Ζητώ συγνώμη, αλλά όλα αυτά τα χρόνια ΔΕΝ έχω πεισθεί ότι οι συνδικαλιστές μας έχουν "ουσία".

Είδα πάρα πολλούς να μας χρησιμοποιούν προκειμένου να βρεθούν οι ίδιοι ψηλότερα. επίσης είδα ελάχιστους ιδεολόγους, που ενδιαφέρονται πραγματικά για την ποιότητα της εκπαίδευσης. Με αυτούς δέχομαι να ασχοληθώ.

Είδα πολλούς "προστάτες", οι οποίοι στην πράξη προστάτευαν τους ανωτέρους μας και σε μας πουλούσαν παραμύθια. είδα συνδικαλιστές μας, που εμείς ψηφίζουμε, να παίζουν κοκκορομαχίες μεταξύ τους και όσοι μας έβλεπαν στην τιβί, γελούσαν!

Και μη μου πείτε παρακαλώ για τα 1200 που παίρνουμε (εγώ είμαι πιο πλούσιος, καθώς παίρνω 1306), ότι "είναι αποτέλεσμα της δράσης των συνδικαλιστών μας, αλλιώς θα παίρναμε 800"... Δεν θα το πιστέψω. Ξέρω ότι μας δίνουν τόσα, όσα χρειάζεται για να μη μιλάμε συχνά και ταυτόχρονα να έχει το μέγιστο οικονομικό όφελος η (εκάστοτε) κυβέρνηση, σε σχέση με τη χασούρα που θα είχαν αν μας έδιναν όσα θα έπρεπε να μας δίνουν. Δηλαδή ο μισθός μας προκύπτει μετά από οικονομοτεχνική μελέτη, στην οποία ζυγίζονται το οικονομικό με το πολιτικό κόστος.

Είναι και ένας από τους λόγους, που ο κλάδος των καθηγητών έχει τόση, μα τόση πολλή μιζέρια και κακομοιριά! Δε σου δίνουν μισθό, δε σου δίνουν γραφείο, δεν έχεις σοβαρή δυνατότητα εξέλιξης, αναβάθμισης κλπ... άντε μετά να νοιώσεις την εκπαίδευση σαν δική σου υπόθεση και να αγωνιστείς γι' αυτήν! Δεν νοιώθω απαισιόδοξος (κάθε άλλο, είμαι πολύ αισιόδοξο ατομάκι από τη φύση μου), αλλά πλέον δε μπορώ να βασίζομαι σε συνδικαλιστές.

Νομίζω ότι η κάθε κυβέρνηση χαίρεται πολύ στις πανελλαδικές απεργίες. Ε, ταλαιπωρήθηκε ο κοσμάκης μία μέρα, αλλά στα ταμεία του κράτους παρέμειναν τόσες εκατοντάδες χιλιάδες €... καλή μας όρεξη.

Αν λέω ψέμματα, τότε ας μου εξηγήσει κάποιος για ποιο λόγο ένας κλητήρας ΔΕ του υπ. Δικαιοσύνης βγάζει τα διπλάσια από εμάς... ή πώς γίνεται να έχουμε διευθυντές οικονομικών σε νομαρχίες και αλλού, απόφοιτους των εξατάξιων γυμνασίων, οι οποίοι ολοκλήρωσαν και κάποια σχολή (ανάλογη με αυτές του σημερινού οαέδ), οι οποίοι όμως καθαρίζουν 2-3 χιλιάρικα... ή πως γίνεται να βγάζει η ξαδέρφη μου 1800 καθαρά σε άλλο υπουργείο με 0 προσόντα, ως απόφοιτη 3ετούς γυμνασίου;;;;;! Πώς γίνεται οι απεργοί σε άλλα υπουργεία να μην πατάνε στις δουλειές τους εν ημέρα απεργίας, αλλά να πληρώνονται κανονικά, όταν εγώ για να απεργήσω θα πρέπει να καταβάλλω το ημερομίσθιο + την ασφάλειά μου + την αναλογία από δώρα χριστουγέννων-πάσχα; Ντροπή...
Λάμπρος Μπουκουβάλας
MSc - MRes

http://blogs.sch.gr/lambrosbouk

Ο Θουκυδίδης  (που τον διαβάζουν οι ξένοι, αλλά όχι εμείς)  έγραφε: «Αταλαίπωρος τοις πολλοίς η ζήτησις της αληθείας, και επί τα ετοίμα μάλλον τρέπονται» (Ι, 20, 3). Οι περισσότεροι δηλαδή αναζητούν αβασάνιστα την αλήθεια και στρέφονται σε ό,τι βρίσκουν έτοιμο. Δεν προβληματίζονται...

poursali

συμπληρωνω.....
με τον κινδυνο να με κακο-χαρακτηρισετε, αλλα δεν πειραζει... σκεφτειτε το λιγο...

υπαρχει συνομοσια που συνοψιζεται σε μια φραση "Δεν σε πληρωνω, αλλα δεν εχω και απαιτησεις και αν μπορεις να βγαλεις απο αλλου καλα θα κανεις" μοιαζει να μας λεει το κρατος μας...

σκεφτειτε αυτη τη λογικη και θα καταλαβετε γιατι ο κλαδος μας εχει τοσα προβληματα.. σκεφτειτε και αυτη τη λογικη και μεταφερετε την π.χ. στους αστυνομικους....

προχτες ακουγα στο ραδιοφωνο της ΝΕΤ καποιον (δεν θυμαμαι ονομα) ο οποιος ηταν επικεφαλης στην επιτροπη διαφανειας της Βουλης και συζητουσε με τον δημοσιογραφο για τους εφοριακους και τις περικοπες που ετοιμαζονται να κανουν εκει, οι οποιες φτανουν τα 500 ευρω περιπου... ως επιχειρημα εφερε το εξης (προσπαθω να το μεταφερω οσο πιο κοντα στα λεγομενα του γινεται): "Ολοι μας ξερουμε οτι οι εφοριακοι τα παιρνουν απο αλλου...."
με λιγα λογια λεει οτι ξερει οτι οι εφοριακοι τα παιρνουν, αρα σαν ανταλλαγμα ζηταει να δεχτουν καποιες περικοπες...
και λεω εγω, ας πουμε οτι ειμαι ενας τιμιος εφοριακος για 25 χρονια, τι σκεφτομαι? και τι πραττω απο εδω και περα? τι θα διδαξω στα παιδια μου??? μηπως το γνωστο "δουλεψε για να ζησεις και κλεψε για να εχεις?"

ντροπη σε αυτους και ντροπη σε εμας που τα αφηνουμε να πεφτουν ετσι κατω χωρις αντιδρασεις
μετρον αριστον
είμαι τζαμπατζής, χρησιμοποιώ λίνουξ

Gnirut

Αγαπητέ Λάμπρο να προσθέσω στα σωστά που γράφεις ότι σε άλλους κλάδους βασική προϋπόθεση που θέτουν οι εκεί εργατοπατέρες για να λήξει η όποια απεργία τους είναι να πληρωθούν κανονικά τα ημερομίσθια των ημερών απεργίας.

Το άκουσες ποτέ αυτό εσύ από τους δικούς μας εργατοπατερούληδες και εαν το άκουσες υλοποιήθηκε ποτέ; Και περιμένουν τώρα να βρουν μακάκες να απεργήσουν. Και ποιος θα μου πληρώσει εμένα τα μακαρόνια να φάει η οικογένεια μου που ζω από τον μισθό της εκπαίδευσης και δεν τα παίρνω από αλλού;

Αλλά τη μεγάλη πλάκα την έχουν οι διευθυντάδες μας. Δύο και ένα το μεσημέρι συναγωνίζονται ποιος θα πρωτοστείλει τη λίστα με τους απεργούντες στη διεύθυνση... Αλήθεια ξέρουν ότι παίρνουν-δεν παίρνουν 2 κατοστάρικα παραπάνω από τον φύλακα του σχολείου που δουλεύει βλέποντας τηλεόραση τις μισές ώρες από αυτούς;

Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

stratosg

Συμφωνώ απόλυτα και με τους δυο προλαλήσαντες, όμως ακόμα δεν μπόρεσα να βρω ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος αντίδρασης, μιας και οι απεργιακές κινητοποιήσεις με βρίσκουν κάθετα αντίθετο εφόσον απλά έτσι γεμίζουν τα ταμεία του Κράτους.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει "εγώ" να ξελασπώσω το κράτος. Δεν το έφερα "εγώ" στην τρέχουσα κατάσταση. Ίσως βέβαια να φταίω που τόσα χρόνια τους "άφηνα" νε με κυβερνούν.

Σκέφτομαι να στείλω επιστολή και να ζητήσω να δωρίσω το υπέρογκο επίδομα τέκνου (18 ευρώ) στους κυβερνώντες για να μπορέσουν να βγάλουν το χειμώνα τους.

Ντοπή τους λοιπόν και από εμένα και λίγο τους είναι...
Να φοβάσαι εκείνον που δεν έχει να χάσει τίποτα.

Λάμπρος Μπουκουβάλας

Παράθεση από: stratosg στις 01 Φεβ 2010, 11:30:56 ΠΜ
Συμφωνώ απόλυτα και με τους δυο προλαλήσαντες, όμως ακόμα δεν μπόρεσα να βρω ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος αντίδρασης, μιας και οι απεργιακές κινητοποιήσεις με βρίσκουν κάθετα αντίθετο εφόσον απλά έτσι γεμίζουν τα ταμεία του Κράτους.

Δε γνωρίζω αν υπάρχει περισσότερο ενδεδειγμένος τρόπος αντίδρασης, από την ποιοτική μας δουλειά μέσα στην τάξη και τον προσωπικό μας καταρτισμό, ώστε να επιθυμήσουμε να γίνουμε καλύτεροι ως χαρακτήρες, άνθρωποι και δάσκαλοι.

Πάντως είμαι δεκτικός, αν κάποιος έχει να προτείνει κάτι καλύτερο. Είναι προς τιμήν του Παναγιώτη Πέντσα, ο οποίος - ούτως ή άλλως - έχει ωραίες αναζητήσεις και ψάχνεται. Ευχαριστούμε Παναγιώτη, μας βοήθησες να σκεφτούμε και να πούμε τις απόψεις μας. Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να δώσω μια καλύτερη πρόταση και λύση.
Λάμπρος Μπουκουβάλας
MSc - MRes

http://blogs.sch.gr/lambrosbouk

Ο Θουκυδίδης  (που τον διαβάζουν οι ξένοι, αλλά όχι εμείς)  έγραφε: «Αταλαίπωρος τοις πολλοίς η ζήτησις της αληθείας, και επί τα ετοίμα μάλλον τρέπονται» (Ι, 20, 3). Οι περισσότεροι δηλαδή αναζητούν αβασάνιστα την αλήθεια και στρέφονται σε ό,τι βρίσκουν έτοιμο. Δεν προβληματίζονται...

stratosg

Παράθεση από: Λάμπρος Μπουκουβάλας στις 01 Φεβ 2010, 11:43:05 ΠΜ
Δε γνωρίζω αν υπάρχει περισσότερο ενδεδειγμένος τρόπος αντίδρασης, από την ποιοτική μας δουλειά μέσα στην τάξη και τον προσωπικό μας καταρτισμό, ώστε να επιθυμήσουμε να γίνουμε καλύτεροι ως χαρακτήρες, άνθρωποι και δάσκαλοι.

Πάντως είμαι δεκτικός, αν κάποιος έχει να προτείνει κάτι καλύτερο. Είναι προς τιμήν του Παναγιώτη Πέντσα, ο οποίος - ούτως ή άλλως - έχει ωραίες αναζητήσεις και ψάχνεται. Ευχαριστούμε Παναγιώτη, μας βοήθησες να σκεφτούμε και να πούμε τις απόψεις μας. Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να δώσω μια καλύτερη πρόταση και λύση.
Δεν ήθελα να το γράψω εγώ μη και φανώ τελείως γραφικός και ατομιστής. Ευχαριστώ που υπάρχουν πιο θαραλλέοι από έμένα με τις ίδιες απόψεις με εμένα.

Να φοβάσαι εκείνον που δεν έχει να χάσει τίποτα.

Gnirut

"από την ποιοτική μας δουλειά μέσα στην τάξη"
Δεν διαφωνώ με αυτό, αλλά εαν κρίνω από τα τελευταία νέα περί "οριζοντιοποιήσεων" μάλλον δεν το λαμβάνει κανένας υπ'οψιν του...

Προσωπικώς την επόμενη φορά που έρθουν συνδικαλιστές στο σχολείο θα παω να τους παρακολουθήσω και θα τους κάνω τη ζωή πραγματικά ...δύσκολη σε σημείο που θα το σκέφτονται να ξαναπατήσουν εδώ...

stratosg

Φίλε μου Gnirut, επειδή το έκανα το μόνο που έγινε ήταν να ιδρώσει λίγο στιγμιαία κι από εκεί και μετά τίποτα. Σιγή ιχθύος.

Δεν ασχολούμε έμπρακτα με τα συνδικαλιστικά γιατί είναι χρωματισμένα. Όταν με το καλό αποχρωματιστεί το συνδικαλιστικό κίνημα, τότε θα είμαι από τους πρώτους οπυ θα ορμήξω στην αρένα.

Πραγματικά όμως ακόμα ψάχνω να βρώ έναν τρόπο, ο οποίος όμως θα φανεί και πέρα από την αίθουσα.
Να φοβάσαι εκείνον που δεν έχει να χάσει τίποτα.

Λάμπρος Μπουκουβάλας

Παράθεση από: Gnirut στις 01 Φεβ 2010, 11:55:59 ΠΜ
"από την ποιοτική μας δουλειά μέσα στην τάξη"
Δεν διαφωνώ με αυτό, αλλά εαν κρίνω από τα τελευταία νέα περί "οριζοντιοποιήσεων" μάλλον δεν το λαμβάνει κανένας υπ'οψιν του...

Παράθεση από: stratosg στις 01 Φεβ 2010, 12:01:51 ΜΜ
Φίλε μου Gnirut, επειδή το έκανα το μόνο που έγινε ήταν να ιδρώσει λίγο στιγμιαία κι από εκεί και μετά τίποτα. Σιγή ιχθύος.

Πραγματικά όμως ακόμα ψάχνω να βρώ έναν τρόπο, ο οποίος όμως θα φανεί και πέρα από την αίθουσα.

Σίγουρα ο προσωπικός μας κόπος δε θα μας αυξήσει ούτε το μισθό ούτε τις συνθήκες εργασίας μας.
Όμως να κάνω μια Ερώτηση: έχει τόση σημασία αν θα φαίνεται η ποιότητά μας έξω από την τάξη ή αν θα τη λάβει κανείς υπόψιν; Για μένα, μάλλον δεν έχει σημασία...
Λάμπρος Μπουκουβάλας
MSc - MRes

http://blogs.sch.gr/lambrosbouk

Ο Θουκυδίδης  (που τον διαβάζουν οι ξένοι, αλλά όχι εμείς)  έγραφε: «Αταλαίπωρος τοις πολλοίς η ζήτησις της αληθείας, και επί τα ετοίμα μάλλον τρέπονται» (Ι, 20, 3). Οι περισσότεροι δηλαδή αναζητούν αβασάνιστα την αλήθεια και στρέφονται σε ό,τι βρίσκουν έτοιμο. Δεν προβληματίζονται...

stratosg

Ναι ρε Λάμπρο, αλλά άντε να πείσεις μετά όλους τους υπόλοιπους (βλέπε διαίρει και βασίλευε) ότι δεν είσαι ελέφαντας. Προσωπικά ταυτίζομαι με τις απόψεις σου και αυτός είναι ο λόγος που κοιμάμαι ήσυχος τα βράδυα, αλλά πέρα από εμένα κι εσένα πρέπει να το καταλάβουν και οι υπόλοιπες κοινωνικές τάξεις.

Αυτός είναι ο λόγος που λέω ότι πρέπει να φανούμε και προς τα έξω, δυστυχώς όμως δεν έχω βρει ακόμα τον τρόπο.
Να φοβάσαι εκείνον που δεν έχει να χάσει τίποτα.

za√‘ag

Συνάδελφοι ... ξεχάσατε τι είπε ο πρωθυπουργός όπως και ο Σαμαράς;;;

"...ΕΓΩ ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ !!!!"

Ας τα πληρώσουμε λοιπόν εμείς που τα χρωστάμε, αφού έτσι όπως τα λένε εμείς τα κλέψαμε, για να σωθεί ο τόπος ...

Αντε ... όλα δικά μας τα θέλουμε

Αίσχος
«Δεν υπάρχει λόγος να θέλει κανείς έναν υπολογιστή στο σπίτι του»--Ken Olson, πρ. της DEC, 1977
«Τα 640KB RAM επαρκούν για να τρέξει κάθε πρόγραμμα»--Bill Gates
Δείτε κι άλλες ιστορικές ατάκες  εδώ

poursali

εχει δικιο ο zavag, αλλωστε ο Ανθιμος ειχε το φιλοτιμο να μας κανει λογαριασμο.... αισχος που δεν του το αναγνωριζουμε
μετρον αριστον
είμαι τζαμπατζής, χρησιμοποιώ λίνουξ

Antigonh

Λοιπόν καταγράφω, τώρα που την έχω φρέσκια, την άποψη του συναδέλφου Πληροφορικού για την επικείμενη (;) μέιωση των επιδομάτων μας.

"Αν μου τα κόψουν 10% θα πάψω κι εγώ να βάζω τεστ, μόνο τα υποχρεωτικά θα βάζω, και να αναλαμβάνω ότιδήποτε δεν είναι υποχρεωτικό και μέσα και έξω από το μάθημα."

Στην ...αθώα ερώτησή μου "και τι θα κερδίσουμε μ΄ αυτό;"
Η απάντηση ήταν "Ενέργεια! Είτε για να ασχοληθείς με κάτι απ' έξω ώστε να ισοφαρίσεις τις απώλειες, είτε για ...να τρως λιγότερο και να σου φτάνουν τα λεφτά!"    :laugh:

Για την καταγραφή
Αντιγόνη

veni

Συνάδελφοι ,
έχω αρχίσει να πιστεύω πως δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι από την ΑΕΠΠ αφαιρέθηκε η εισαγωγική παράγραφος του Κεφαλαίου 4 η οποία αναφερόταν μεταξύ άλλων στην γνωστή αποτελεσματική και πανάρχαια μέθοδο διοίκησης &  άσκησης πολιτικής εξουσίας
Διαίρει και Βασίλευε

Αν σε ώρες κρίσιμων «εθνικών» ή εσωκομματικών προβλημάτων, φοριούνται επιδεικτικά τα άμφια της ενότητας, δεν παύει να κρύβεται πίσω τους το αντερί που λέγεται «Διαίρει και βασίλευε». Ολοι εξαίρουν τα αγαθά της ομόνοιας και τα ολέθρια της διχόνοιας, αλλά και όλοι ξέρουν τις ακατονόμαστες χάρες της διχοστασίας, και ουκ ολίγοι τις χαίρονται ­ είτε την έχουν προκαλέσει οι ίδιοι, είτε επωφελούνται απ' την εισβολή της. Προπάντων, εκείνοι που, λογικά, θα είχαν λιγότερες ελπίδες να επικρατήσουν, αν δεν μαλλιοτραβιούνταν οι «επικρατέστεροι»... Παλιά αλήθεια, που την είχε πρωτοεκφέρει ο αθηναίος κωμικός ποιητής Κρατίνος, πρόδρομος του Αριστοφάνη: «Εν δε διχοστασίη και Ανδροκλέης πολεμαρχεί» ­ «οταν πέφτει διχόνοια, κυβερνά ακόμα κι ο Ανδροκλής» ­ ένας πολιτικός και δημαγωγός που, ανάμεσα στ' άλλα, είχε κατηγορήσει τον Αλκιβιάδη πως χλεύασε τα Ελευσίνια Μυστήρια.


το πλήρες άρθρο του Μάριου Πλωρίτη στο ... http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=114&artid=86936&dt=30/03/1997


veni  :o
Βενιέρης Γεώργιος
Καθηγητής Πληροφορικής
Πιλοτικό (R.I.P.)  Γυμνάσιο

toufeki

Ίσως δεν είναι τόσο τραγικά όσο τα παρουσιάζει ο ΑΜΛΕΤ (Σαίξπηρ, Μετάφραση Μάτεσις Παύλος).
Είναι όμως καλό να μας απασχολούν που και που και άλλου τύπου διλήμματα πέρα από τα κλασικά της if then else...

ΑΜΛΕΤ: Ύπαρξη; Ανυπαρξία; Ιδού το ερώτημα. Τι είναι για την ψυχή το ευγενέστερο; Να ανεχτείς βέλη και λιθοβολισμό πρόστυχης μοίρας, ή να σηκώσεις όπλο ενάντια σε ωκεανό από βασανιστήρια να τους εναντιωθείς και να τα μηδενίσεις; Θάνατος. Ύπνος. Και μετά, μηδέν. Κι αν μ' έναν ύπνο βάζω τέλος στα μαρτύρια της καρδιάς και τα χιλιάδες άλλα πράγματα που κληρονόμησε η σάρκα; Αυτό είναι ολοκλήρωση ευλαβικότατα επιθυμητή. Θάνατος. Ύπνος. Ύπνος! Α! Και ίσως όνειρα. Μάλιστα. Εδώ η εμπλοκή. Γιατί σε τέτοιον ύπνο θανάτου, τι είδους όνειρα; Ενδέχεται να έρθουν, όταν θα 'χουμε ξεφορτωθεί αυτό το σάρκινο βασανιστήριο; Αυτό μας κόβει τη φόρα· ο συλλογισμός που κάνει αβάσταχτη μία ζωή που τόσο αβάσταχτα πολύ κρατεί. Γιατί, ποιος θα υπόμενε μαστίγιο, προσβολές εγκόσμιες, την αδικία του δυνάστη, τη βρισιά του αλαζόνα ή τις μαχαιριές του περιφρονημένου έρωτα, τον νόμο που θα λειτουργήσει καθυστερημένα, την προπέτεια της Εξουσίας, τα λακτίσματα που ο νομοταγής πολίτης δέχεται απ' τον αχρείο, όταν στο χέρι του είναι απ' όλα αυτά να απαλλαγεί μ' ένα μικρό, γυμνό μαχαίρι; Γιατί ποιος θ' ανεχόταν βόγγο, βάρος και ιδρώτα μίας άχαρης ζωής, εάν ο τρόμος πως κάτι που υπάρχει μετά θάνατον ̶ η χώρα η άγνωστη που από το σύνορό της ταξιδιώτης κανείς δεν επιστρέφει ̶ μουδιάζει τη βούληση και μας καταναγκάζει να υπομείνουμε τα τωρινά μαρτύριά μας, παρά ν' ανοίξουμε πανιά προς άλλα, άγνωστά μας; Όπου, η σκέψη μάς κάνει όλους μας δειλούς, το φυσικό χρώμα της απόφασης το απονεκρώνει η κιτρινισμένη πια χροιά της σκέψης. Και έργα υψηλής πνοής με ισχυρά φτερά, μ' αυτήν εδώ τη σκέψη βγαίνουν από τη ροή τους, έργα πια δεν θα ονομαστούν ποτέ.