Arduino σε παιδια Δημοτικου

[bugman]

Σήμερα έφτιαξα για ένα κύκλωμα σε arduino για βιομηχανική χρήση, ένα εξομοιωτή του κυκλώματος για να ελένχω τη λογική χωρίς να παίζω με τους διακόπτες.
Ίσως είναι προτιμότερο τα παιδιά να ασχολούνται με εξομοιωτές, προγράμματα σχεδιασμένα για παιδιά, χωρίς πραγματικά κυκλώματα. Το βασικό που ήθελα να πετύχω με τον εξομοιωτή ήταν να δίνω τις εισόδους σε ένα buffer ώστε με ένα κλικ να περάσουν ως νέα κατάσταση ταυτόχρονα. Με το κύκλωμα δεν μπορεί να γίνει στο εργαστήριο, υποτίθεται ότι τα σήματα φθάνουν ταυτόχρονα, αλλά αυτό μπορεί να γίνει πάνω στο αντικείμενο που θα εφαρμοστεί. Ο καλύτερος τρόπος είναι μέσω εξομοιωτή να σταματάει ο χρόνος  να μπαίνουν ότι έχουν να μπουν ταυτόχρονα και μετά να συνεχίζει!
Τα εργαλεία μου τα φτιάχνω μόνος μου αλλά για αυτό που προτείνω πιθανόν να υπάρχει. Κάτι σαν circuit emulator.

[evry]

happiness, υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα με την εκπαίδευση των δασκάλων. Δεν είναι μόνο ότι έχουν ελλείψεις στο γνωστικό αντικείμενο, αλλά έχουν και σε θέματα διδακτικής μεθοδολογίας, π.χ. ο τρόπος που κάνουν μαθηματικά είναι εντελώς λάθος. Μηδέν διερεύνηση, τα παιδιά απλά ακολουθούν οδηγίες.
Δυστυχώς την ίδια στρατηγική ακολουθούν και κάποιοι/ες καθηγητές/τριες πληροφορικής στο Scratch και στην ρομποτική. Δίνουν στα παιδιά ένα σενάριο με οδηγίες τα παιδιά τις ακολουθούν και επειδή έτσι έχουν γράψει ένα πρόγραμμα έχουν την εντύπωση ότι έχουν μάθει να προγραμματίζουν. Δεν τους θέτουν ένα πρόβλημα το οποίο θα το αναλύουν σιγά-σιγά. Αυτό φυσικά είναι πολύ δύσκολο και θέλει σχεδιασμό ως προς το ποια ερωτήματα θα θέσεις.
Η γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει οι παιδαγωγικές σχολές να παίρνουν πολύ λίγους εισακτέους, να γίνουν πολύ πιο απαιτητικές και να προστεθεί ένα έτος το οποίο θα είναι πρακτική μέσα στην τάξη με συνεχή αξιολόγηση από τον δάσκαλο της τάξης και τον πανεπιστημιακό. Αυτό υπάρχει σε κάποια τμήματα για ένα εξάμηνο νομίζω αλλά δεν ξέρω αν γίνεται σε όλα. Δηλαδή αν ο τελοιόφοιτος δάσκαλος έχει μια δική του τάξη για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ωστόσο οι δάσκαλοι θα μπορούσαν να κάνουν δραστηριότητες ΤΠΕ μέχρι την 3η δημοτικού οριζόντια μέσα από τα άλλα μαθήματα. Από εκεί και πέρα 4η-6η δημοτικού δε νομίζω ότι έχουν το υπόβαθρο να εισέλθουν σε θέματα προγραμματισμού, αλγορίθμων, ρομποτικής και να τα διδάξουν σωστά.
Η σημασία του δασκάλου είναι πολύ σημαντική για τις πρώτες τάξεις. Δεν μπορεί να μπαίνουν μέσα 3-4 διαφορετικοί καθηγητές. Θα πρέπει να κοιτάμε το καλό των παιδιών και να μην σκεφτόμαστε συντεχνιακά.

Πολύ καλά τα λες. Και για την ανάγκη των μικρών παιδιών και νηπίων να έχουν έναν και μόνο δάσκαλο αναφοράς, δεν λέω... αυτή την έχουμε χαιρετίσει από καιρό 

[ilias_s]

Δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό είναι όπως τα λέει ο Evry.

Να σημειώσω εδώ ότι και κάποιες επιμορφώσεις (ναι θα το πω... το etwinning είναι δυστυχώς μία από αυτές!) προωθούν αυτή τη λογική. Είχα δηλώσει συμμετοχή σε μία από αυτές καθαρά από περιέργεια. Πέρα του ότι αντι για εκπαιδευτική ρομποτική είχαν αραδιάσει 8 σενάρια scratch επιπέδου δημοτικού ή Α' γυμνασίου και άλλα τραγελαφικά, κάθε σενάριο ήταν μία σειρά από ξερές οδηγίες που μπορούσες απλά να ακολουθείς χωρίς να καταλαβαίνεις καν τι κάνεις. Έτσι πολλοί μαζεύουν χαρτιά επιμορφώσεων και δεν έχουν ιδέα τι, πως και γιατί κάνουν κάποια πράγματα. Ίσα ίσα αναπαράγουν αυτόν το λάθος τρόπο που διδάχθηκαν και όταν έρθει η ώρα της εφαρμογής μέσα στην τάξη.

Από την άλλη έχει ξεκινήσει μία συζήτηση στα social media για το ότι τη ρομποτική πρέπει να την κάνει ο πληροφορικός του δημοτικού (και γιατί όχι και του νηπιαγωγείου). Προσωπικά διαφωνώ με αυτό! Ο σκοπός της ρομποτικής σε αυτές τις ηλικίες είναι τέτοιος που δεν πιστεύω πως εμείς έχουμε θέση σε όλο αυτό. Οι ανάγκες των νηπίων και των πρώτων τάξεων του δημοτικού είναι άλλες, δεν καλύπτονται από καθηγητές ειδικοτήτων που μπορούν να παρέχουν εξειδικευμένη γνώση. Το (συντεχνιακό) κυνήγι των ωρών δεν προσφέρει λύσεις μακροπρόθεσμα. Πολλοί επαναπαύθηκαν με τη Β' ανάθεση των μαθηματικών γυμνασίου και άλλοι ελπίζουν στις δραστηριότητες ρομποτικής στα νήπια... Το ζήτημα μοιάζει ποσοτικό αλλά η λύση βρίσκεται στην ποιότητα!

Πιστεύω ότι, λανθασμένα, η συζήτηση πλέον περιστρέφεται κυρίως γύρω από τα τεκτενόμενα στην π/θμια για δύο συγκεκριμένους λόγους :

1) Οι αναπληρωτές ΠΕ86 (που είναι πιο δραστήριοι από εμάς τους μόνιμους σε αρκετούς τομείς) έχουν την προσοχή τους στραμμένη στην π/θμια καθώς εκεί απορροφούνται τα τελευταία χρόνια και θεωρούν ότι εκεί "υπάρχει ψωμί" (δηλ. ελπίδα να δουλέψουν).

2) Η δ/θμια θεωρείται "καμμένο χαρτί" για πολλούς καθώς βλέπουν το πλεόνασμα των μόνιμων ΠΕ86 και τις ελάχιστες ώρες σε γυμνάσια και λύκεια και δεν ασχολούνται καν.

Παραβλέπουν όμως πως το πλεόνασμα της δ/θμιας προκύπτει ακριβώς επειδή οι ώρες ήταν ελάχιστες και τις κρατούσαν χαμηλά για πολύ συγκεκριμένους λόγους. ΕπίσηςΗ δ/θμια έχει ακόμα περιθώριο βελτίωσης... Ώρες στη Β' και Γ' γυμνασίου και σύγχρονα αναμορφωμένα ΠΣ σε όλη την γενική εκπ/ση.

[happiness]

Χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη "περίεργη" που δεν βλέπω καμία χρησιμότητα για ανεξάρτητο μάθημα πληροφορικής στις πρώτες τάξεις του δημοτικού (πόσο μάλλον στο νηπιαγωγείο). Και, προσωπικά, ομοίως δεν βλέπω και την χρησιμότητα για οποιοδήποτε άλλο ανεξάρτητο μάθημα γίνεται σε αυτές τις τάξεις (γυμναστική, αγγλικά, καλλιτεχνικά κτλ). Θα ενθουσιαζόμουν πολύ εάν αυτά τα αντικείμενα εντάσσοταν ως συνδιδασκαλίες με τον δάσκαλο την τάξης, αλλά ξέρω ότι αυτό είναι όνειρο θερινής νυκτός για την Ελληνική εκπαίδευση.

Όσο για τις ελλείψεις των δασκάλων στο γνωστικό και στο μεθοδολογικό κομμάτι, δεν θα διαφωνήσω evry, αλλά το ίδιο μπορεί κανείς να προσάψει και σε πολλούς καθηγητές Βθμιας. Αναγνωρίζω το πρόβλημα, αλλά και πάλι, προσωπικά θεωρώ την σπουδαιότητα της άρρηκτης σχέσης εκπαιδευτικού-παιδιού στις μικρές ηλικίες πιο σημαντική από τις ελλείψεις αυτές.

[ilias_s]

Όσο για τις ελλείψεις των δασκάλων στο γνωστικό και στο μεθοδολογικό κομμάτι, δεν θα διαφωνήσω evry, αλλά το ίδιο μπορεί κανείς να προσάψει και σε πολλούς καθηγητές Βθμιας.

hapiness το ότι το πρόβληματα συναντάται στους δασκάλους δε σημαίνει ότι στη δ/θμια δεν υπάρχει. Πόσοι διδάσκουν το αντικείμενό τους ως μία "στείρα γνώση", εντελώς μηχανιστικά;

[markakis]

Η σημασία του δασκάλου είναι πολύ σημαντική για τις πρώτες τάξεις. Δεν μπορεί να μπαίνουν μέσα 3-4 διαφορετικοί καθηγητές. Θα πρέπει να κοιτάμε το καλό των παιδιών και να μην σκεφτόμαστε συντεχνιακά.

Πες τα Χρυσόστομε!

Προσωπικά θεωρώ πολύ πιο σημαντικό παιδιά των τριών πρώτων τάξεων του Δημοτικού (ειδικά Α, Β) να διδάσκονται περισσότερες ώρες άλλα αντικείμενα (Εικαστικά, Μουσική) αντί της Πληροφορικής. Τα μαθήματα αυτά έχουν περισσότερα πράγματα να προσφέρουν, σε αυτή την ηλικία, στην ανάπτυξη του χαρακτήρα τους και στην καλλιέργεια αισθητικής και αντίληψης του κόσμου. Η Πληροφορική μπορεί να διδάσκεται στις Δ, Ε, ΣΤ ως δίωρο μάθημα, διατηρώντας το εξάωρο του αντικειμένου στο Δημοτικό.

Δεν θα ξεχάσω την πρώτη χρονιά που δίδαξα σε Δημοτικό, πίσω στο 2011 σε ΕΑΕΠ χωριού του Ηρακλείου, όταν τα πρωτάκια χρειαζόταν 2 μήνες για να μάθουν να χρησιμοποιούν το ποντίκι μια που δεν είχαν ξαναχρησιμοποιήσει υπολογιστή στη ζωή τους και δεν είχαν αναπτύξει ακόμα τη λεπτή κινητικότητα.